Déixaas

Déixaas

Sós é o cuarto disco de estudo da cantante galega Mercedes Peón. O álbum publicouse o 30 de novembro de 2010. Neste traballo, realizado con con Mónica de Nut e Ana Fernández, a maquinaria pesada convértese en instrumento e por iso nos temas se inclúen sons gravados en estaleiros navais. O entorno industrial, así como a roupa e a arte do vídeoclip, subliñan unha estética industrial e pesada asociada ao punk, a angustia e a ira na contracultura. Mercedes Peón explica nunha entrevista cal foi o proceso que a levou a conseguir que Navantia pasase de ser un espazo de construcción naval convencional para converterse nun lugar para compor a música industrial.

O primeiro que fixen foi buscar provocacións sonoras e facer unha escolla. Pedín que me deixaran entrar en Navantia para gravar o proceso de construción nesa cidade-industria. Achegueime coas miñas gravadoras, na nave da prancha fina e percorrín un portaavións en construción. Todos eses sons penetráronme e comecei a producir polirritmias cos martelos batendo nas pranchas, ambientes coas rebarbadoras, cos pasos subindo escaleiras metálicas, ventiladores etc.

Isto sería o espazo a onde levo a Mónica, a Ana, ou por exemplo a Fernando Abreuco seu clarinete. Imaxínome os departamentos en construción con Fernando sentado co seu clarinete baixo, a carón dunha radial que corta metal para un departamento, ou a Mónica chea de vexetación ferrosa na cima do porta-avións, ou a Ana facendo sons cun tubo de fontanería paseándose polo tremendo buque. Ir pasando polos distintos departamentos e que na radio saia a voz de Yolanda Castañocos ritmos vogais de María Reimóndez, etc.[1]

O director do vídeo é Alberto Castaño.