Os outros feirantes: Diferenzas entre revisións

 

17.- (p.59) '''''Hermelinda da Ponte'''''. Seu pai quitaba as verrugas con palabras. Estaba empeñado en que as monxas de [[Allariz]] lle prestasen unha pel de dragón. A súa filla Hermelinda xa sabía pór inxeccións. Herdou a ciencia do pai mellorada: poñía luares no corpo. Tiña boa clientela portuguesa, sobre todo un cabaleiro. Foi a Ourense e por consello de D. [[Vicente Risco]] fixo unha tarxeta ''H.C.P. proveedora de luares dos Reises de Portugal''.

 

18.- (p.63) '''''Felpeto, mariñeiro e músico'''''. Felpeto desembarcou e cría que a mar se ía botar enriba das casas. Lévano ao hospital de [[Conxo, Santiago de Compostela|Conxo]]. Faise amigo dun canteiro de [[Pontevedra]] que fai gaitas e frautas de pedra, pero non soan por falta de burato. Felpeto vai aprendendo solfexo e mesmo se emprega de coidador de tolos. Logo pedirá permiso para desembarcar do Conxo e ir á casa en [[Corme]]. Só fala con notas musicais e morre pronto.

 

49.- (p.169) '''''O partiquino Ramírez'''''. Logo de doce anos veu de [[Buenos Aires|BB.AA]]. á casa dos tíos. Contou que traballaba de partiquino e o que isto é no teatro. Tamén lles contou varias funcións nas que actuaba. Marchou e uns veciños dixeron que vivía farturentamente cunha comerciante xudía, pero que non lle deixaba probar nin un taco de xamón: ''é moi escrupulosa co seu Xehová.''

==Os outros feirantes, parte dunha triloxía==

Este libro forma, xunto con ''Escola de Menciñeiros e fábula de varia xente''<ref>{{Cita libro|título=Escola de menciñeiros e fábula de varia xente|apelidos=Cunqueiro|nome=Álvaro|editorial=Galaxia|ano=1976|ISBN=84-7154-241-2|ref=}}</ref> e ''Xente de aquí e de acolá''<ref>{{Cita libro|título=Xente de aquí e de acolá|apelidos=Cunqueiro|nome=Álvaro|editorial=Galaxia|ano=1981|ISBN=84-7154-182-3|ref=}}</ref> unha especie de triloxía que se recolle baixo o título de ''Semblanzas'' no volume III da súa ''Obra completa en galego''<ref>{{Cita libro|título=Semblanzas|apelidos=Cunqueiro|nome=Álvaro|editorial=Galaxia|ano=1983|ISBN=84-7154-428-8|ref=}}</ref>. Son 113 relatos : 15, 49, 49. Os tres libros semellan os retablos medievais de coleccións de contos como ''El libro de Conde Lucanor'' ou os ''Contos de Canterbury''. Nos tres o protagonismo é da xente, no terceiro baixo o nome de feirantes.