Gregorio I, papa: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
poño modelo Biografía
Sen resumo de edición
Liña 1:
{{Sen referencias|data=xuño de 2017}}
 
{{Biografía
|nome = Gregorio I
|imaxe =
|imaxe_tamaño = 230px
|descrición = Gregorio I
|nome_completo =
|nome_nacemento =
|alcume = San Gregorio Magno
|data_de_nacemento =
|lugar_de_nacemento =
|data_de_falecemento =
|lugar_de_falecemento =
|causa =
|soterrado =
|soterrada =
|nacionalidade =
|etnia =
|relixión = [[catolicismo]]
|alma_máter =
|ocupación =
|cónxuxe =
|fillos =
|lingua =
|lingua_da_escrita =
|período = [[590]] a [[604]]
|debut =
|movemento =
|xéneros =
|coñecido_por = ser o papa n° 64 da igrexa católica
|influencias =
|influíu =
|estudos =
|profesión =
|organización = Igrexa católica
|cargos = [[Bispo de Roma]]
|premios =
|sinatura =
|web =
|notas =
}}
[[Ficheiro:Gregorythegreat.jpg|miniatura|dereita|Gregorio I]]
 
O '''papa Gregorio I''', '''San Gregorio Magno''', nado arredor do ano [[540]] en [[Roma]] e finado o [[12 de marzo]] de [[604]]., Defoi sobrenomeun ''Magno''relixioso ou ''Grande''italiano, foi o 64º [[papa]] da Igrexaigrexa católica, ecoñecido tamén como '''San Gregorio Magno'''.

==Traxectoria==
É un dos catro Padres da Igrexa latina (xunto con san [[Xerome de Estridón]], santo [[Agostiño de Hipona]] e santo [[Ambrosio de Milán]]). Proclamado Doutor da Igrexa o 20 de setembro de 1295 por [[Bonifacio VIII]], foi tamén o primeiro frade en chegar ao pontificado, e probablemente a figura definitoria da posición medieval do papado como poder separado do Imperio romano. Home profundamente místico, con el a Igrexa de Roma adquiriu gran prestigioprestixio en todo [[Occidente]]; tras el, os papas intituláronse, segundo o seu exemplo, «servo dos servos de Deus» (''servus servorum Dei'').
 
Dunha familia patricia romana, chegou a ser prefecto da cidade, pero renunciou á súa carreira política e aos seus bens para facerse monxe. A súa sona fíxoo secretario de [[Paio II, papa|Paio II]], e máis tarde foi elixido Papa contra a súa vontade. Nese momento, Roma estaba abandonada á súa sorte a mercé das invasións bárbaras e marxinada polo [[exarcado de Rávena]], dependente de [[Constantinopla]].