Unha placa con cortizacodia oceánica choca cunha placa con cortizacodia continental a cal, ao ser máis lixeira, "flota" sobre a oceánica que se afunde (subduce) no manto. Ao alcanzar unha profundidade duns 100 km desencadéase a fusión parcial, que orixina un fluxo ascendente de [[magma]] (roca fundida) que orixina [[Plutón (xeoloxía)|plutones]] e [[Volcán|volcáns]] que crecen sobre o [[Continente|continente.]] Fórmanse así arcos volcánicos continentais e grandes [[Fosa abisal|fosas oceánicas]], ambos os dous paralelos á costa. O punto de intersección das dúas placas chámase [[Subdución|zona de subducción]] e alí fórmase unha [[Fosa abisal|fosa oceánica]] onde se van acumulando sedimentos nunha estrutura chamada [[prisma de acreción]].
Este tipo de bordo converxente é o que se dá na costa [[Océano Pacífico|pacífica]] de [[América do Sur]], onde a Placa de Naza, totalmente oceánica, deriva cara ao leste e choca coa [[Placa suramericana|Placa Suramericana]] que deriva cara ao oeste; o magma ascendente formou a [[Andes|Cordilleira de Ándelos]], con centos de volcáns activos e unha intensa actividade sísmica.
=== Converxencia oceánica-oceánica ===
Cando dúas placas con cortizacodia oceánica chocan. Unha placa subduce baixo a outra iniciándose a fusión e a actividade volcánica como na converxencia oceánica-continental. Estes arcos están situados a 100-300 km da fosa submarina que se forma no punto de subducción. Son exemplos de [[Arquipélago|arquipélagos]] orixinados así as [[Illas Aleutianas|Aleutianas]], as [[illas Marianas]], [[Tonga]], [[Xapón]] e as [[illas da Sonda]], e as fosas asociadas a eles.
