Lenin: Diferenzas entre revisións

Vladimir comezou unha relación cunha compañeira marxista,<ref>{{cita Harvard|Fischer|1964|sp=si|pp=22-23, 25}}</ref> a [[Docente|mestra]] [[Nadezhda Krupskaia|Nadezhda "Nadya" Krupskaia]] ([[1869]]-[[1939]]), quen lle presentara a varios traballadores socialistas. No [[outono]] de [[1894]], Vladimir era xa o líder dun círculo de traballadores que se xuntaban os domingos durante dúas horas para discutir ideas revolucionarias socialistas, cos cales utilizaba un [[pseudónimo]], Nikolai Petrovich, a pesar de que cariñosamente se referían a el como ''Starik'' (vello) por mor da súa aparencia. Isto e outras accións devíanse a que era moi meticuloso para cubrir as súas pegadas, xa que a policía tiña moitos espías que trataban de infiltrarse no movemento revolucionario.<ref>{{cita Harvard|Rice|1990|sp=si|pp=41-43}}</ref> Na época tamén tamén escribiu o seu primeiro tratado político: ''Quen son os "amigos do Pobo" e como loitan os [[socialdemocracia|socialdemócratas]]'', baseado en gran parte nas súas experiencias en Samara, sendo preto de 200 exemplares impresos e distribuídos ilegalmente. Aínda que tomou ideas de outros, Lenin e os socialdemócratas chocaban coas ideas do Partido Social-Revolucionario (SR), que seguía exemplo do xa defunto Partido Popular pola Liberdade. Promocionando unha plataforma agraria socialista, o SR facía fincapé no papel do campesiño como revolucionario, destacando o feito de que en [[1881]] había 75 millóns de campesiños e tan só un millón do [[proletariado]] urbano. Pola contra, os marxistas crían que a motivación principal da clase campesiña era ser dono da súa propia terra, e que eran por tanto capitalistas, non socialistas; en cambio, viron o proletariado como a forza revolucionaria que traería o socialismo. Vladimir, con todo, conserva influencias do pensamento de militante agrariosocialista de Pëtr Tkachëvi ([[1844]]-[[1886]]).<ref>{{cita Harvard|Service|2011|sp=si|pp=98, 105}}</ref>