Peso colombiano

O peso colombiano é a unidade monetaria de curso legal na República de Colombia. A súa abreviación formal é COP (ISO 4217), e informalmente é abreviada COL$. Localmente úsase o signo peso. A súa circulación é controlada polo Banco da República de Colombia. En 2017, a moeda en acuñación de menor valor é a de cincuenta pesos ($50) e o billete de maior valor é o de cen mil pesos ($100 000).

Historia da moeda colombiana

O peso foi a moeda colombiana dende 1810. En 1837, o peso substituíu ó real a unha taxa de cambio de 1 peso = 8 reais, estando dividido inicialmente en 8 reais. En 1847, Colombia decimalizou a súa moeda, dividindo o peso en 10 reais, cada un dos cales se dividía en 10 décimos de reais. O real foi renomeado décimo en 1853, aínda que as últimas moedas de real foron acuñadas en 1880. O sistema actual de 100 centavos para o peso utilizouse por primeira vez en 1819 aparecendo nos billetes, pero non reaparece até principios de 1860 sobre os billetes e non se utilizou na moeda até o ano de 1872.

En 1871, Colombia adoptou o padrón ouro, ligando o peso ó franco francés nunha taxa de cambio de 1 peso = 5 francos. Esta taxa só se mantivo até 1886. En 1880, o presidente Rafael Núñez crea o Banco Nacional da República de Colombia, o cal tiña entre as súas múltiples funcións a de imprimir o papel moeda (denominado peso moeda corrente), que a partir de 1888 sufriu unha acelerada inflación.

Taxa de cambio do peso colombiano fronte ó dólar dende 1998.

Para arranxar esta situación o goberno de José Manuel Marroquín estabelece en 1903 a Xunta de Amortización, que debe converter todo o papel moeda circulante en ouro, a unha taxa de conversión de 100 pesos papel moeda = 1 peso ouro. Logo, baixo o goberno do xeneral Rafael Reyes creouse o Banco Central, o cal continuou con moitas das funcións da Xunta de Amortización e estabeleceu unha taxa de cambio fixa respecto de libra esterlina, segundo a cal 5 pesos equivalían a 1 libra.

Tamén durante o goberno do xeneral Rafael Reyes Prieto créase unha ampla controversia sobre o funcionamento do Banco Central, o que leva ó goberno a cancelar o seu contrato co Banco Central e expedir a Lei 69 de 1909, segundo a cal se crea a Xunta de Conversión, encargada de retomar o traballo deixado pola xa extinta Xunta de Amortización. Durante este período o papel moeda comeza a imprimirse con valores nominais expresados en pesos ouro.

Logo da primeira guerra mundial, o país sofre algúns problemas monetarios, que levaron a que o presidente Pedro Nel Ospina solicitase en 1922 ós Estados Unidos a asesoría de especialistas en materia económica, os cales emprenderon unha misión coñecida como a misión Kemmerer, liderada por Edwin Walter Kemmerer, baixo cuxas recomendacións se crea en 1923 o actual emisor: o Banco da República.

En 1931, cando o Reino Unido abandonou o padrón ouro, Colombia cambiou a súa vinculación ó dólar estadounidense, a razón de 1,05 pesos = 1 dólar, unha leve desvalorización da súa anterior vinculación. Esta vinculación existiu até 1949, cando a inflación da moeda colombiana acabou con esta taxa de cambio.

A convertibilidade do peso colombiano por ouro remata en 1931, grazas ó decreto 1638 de 1931.

Malia o anterior, os billetes emitidos polo Banco da República continuaron levando as súas denominacións en pesos ouro até 1993, cando unha demanda interposta polo exsenador Pablo Victoria perante o Consello de Estado fixo que a palabra «ouro» e o termo «pagará ao portador» fosen eliminados dos billetes.

Moedas

Ficheiro:Moneda Colombiana - Colombian Coins.JPG

Moedas colombianas en 2012

No presente circulan moedas de 50, 100, 200, 500 e 1000 pesos ($). Entre 1996 e 2002 estivo en circulación activa a moeda de $1000, que perdendo popularidade debido á súa falsificación masiva, polo cal se deixou de acuñalas, sendo substituídas pola emisión dun billete de 1000 pesos. Aínda que tecnicamente esta moeda aínda non saíu de circulación, e aínda conserva o seu valor cambiario, era moi difícil atopala en circulación corrente ata que se introduciu a nova familia de moedas onde o Banco da República decidiu volver acuñar unha moeda desta contía, posta ó público a partir do segundo semestre de 2012.

En 1998, en conmemoración dos 50 anos da OEA, o Banco da República puxo en circulación unha edición especial de 5000 moedas únicas de $5000. Pero pola súa presentación nun estoxo, o seu alto valor facial e a baixa acuñación, estas moedas practicamente non circularon.

En 2006, redeseñouse a moeda de $20 que estaba a saír de circulación para minguar o costume de redondear os prezos á seguinte denominación ($50). Aínda así, a moeda é utilizada regularmente só por almacéns de cadea.

Posteriormente, en 2007, cambiouse a composición das moedas de $50 de alpaca a aceiro revestido de níquel, polos gastos que representaba a súa produción. Logo en 2008, a composición das moedas de $50 retornou a ser de alpaca.