Angkor Wat: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
para este fin |
Sen resumo de edición |
||
Liña 16:
| Rexión = Asia e Pacífico
}}
'''Angkor Wat''' (en [[lingua khmer]] {{lang|km|អង្គរវត្ត}} ou '''Ângkôr Vôtt''', traducido como ''Cidade templo'' ou ''Cidade de templos'') é un templo [[Pobo khmer|khmer]], situado no sitio arqueolóxico de [[Angkor]], en [[
Situado a 5,5 km ao norte da actual [[Siem Reap]], na [[Provincia de Siem Reap|provincia homónima]] de
Dende a súa construción a principios do [[século XII]] e ata o traslado da sede real ao próximo [[Bayon]], a finais do mesmo século, Angkor Wat foi o centro político e relixioso do imperio. O recinto —entre cuxos muros calculouse que vivían 20 000 persoas—,<ref>{{Cita Harvard sen parénteses|Albanese|2006|p=150}}</ref> cumpría as funcións de templo principal, e albergaba ademais o [[palacio]] real. Outras hipóteses apuntan a que tamén serviu de [[mausoleo]], un lugar onde o rei podería ser venerado despois da morte,<ref>{{Cita Harvard sen parénteses|Higham|2001|sp=si|p=118}}</ref> xa que a entrada principal está situada no oeste, como nos templos funerarios hindús.<ref>{{Cita web|url=http://www.lonelyplanet.com/cambodia/travel-tips-and-articles/77381|título=Angkor what? Everything you ever wanted to know about Cambodia’s most iconic temple|páxina-web=Lonely Planet|lingua=en|data=16 de xullo de 2012|data-acceso=3 de setembro de 2015}}</ref>
Liña 24:
O templo consta de tres recintos rectangulares concéntricos de altura crecente, rodeados por un lago perimetral de 3,6 km de lonxitude e dunha anchura de 200 m. No recinto interior érguense cinco torres en forma de loto, acadando a torre central unha altura de 42 m sobre o santuario,<ref name=ref_duplicada_11>{{Cita Harvard sen parénteses|Freeman|2003|p=52}}</ref> e 65 m sobre o nivel do chan.<ref name=hh />
Angkor Wat converteuse nun símbolo de
== Nome ==
O nome moderno, Angkor Wat, significa «Cidade do templo» ou «Cidade de templos» en lingua khmer. A palabra ''Angkor'' vén do
== Historia ==
Liña 40:
[[Ficheiro:Angkormonkstouk1.jpg|miniatura|esquerda|150px|Os monxes de Angkor Wat foron os únicos que permaneceron durante os séculos do abandono.]]
A pesar da decadencia do imperio e o abandono dos templos durante os séculos seguintes, os monxes budistas permaneceron en Angkor Wat ata que os franceses o redescubriron. Nas galerías do ''Preah Poan'' —unha galería cruciforme que serve de entrada ao terceiro recinto do templo— encontráronse estatuas de Buda de madeira, pedra e metal. Algunhas destas esculturas están datadas entre os séculos XVI e XVIII, o que confirma que o templo de Angkor, ao contrario que outros da zona, nunca foi abandonado. Tamén a aparición de inscricións en linguas como a [[Lingua birmana|birmana]] ou a [[Lingua xaponesa|xaponesa]]<ref name=apsara /> permiten inferir a repercusión que tivo o templo fora das fronteiras
Non se coñecen con certeza as razóns polas que Angkor foi abandonada: unha das máis probables foi a decadencia do [[Imperio khmer]], principalmente a causa das incursións mongolas (1283)<ref name=new1 /> e siamesas (entre 1369 e 1431),<ref name=moles>{{Cita web |url=http://moleskinearquitectonico.blogspot.com/2007/12/angkor-wat-la-octava-maravilla.html |título=Angkor Wat: la octava maravilla |dataacceso=19 de xuño de 2015 |data=12 de decembro de 2007 |editorial=moleskinearquitectonico.blogspot.com |lingua=es}}</ref> que evidenciaron a excesiva proximidade da capital respecto aos invasores, polo que os gobernantes puideron determinar a busca dun sitio máis seguro ao sur do lago [[Tonlé Sap]], nas zonas próximas ás actuais cidades de [[Nom Pen]] e [[Udong]]. Ademais, a proximidade destes novos emprazamentos ao delta e ao [[Mar da China Meridional]] dotábaos dunha mellor situación estratéxica para o comercio e o intercambio marítimo, tan importante nunha rexión onde o transporte por terra practicamente se interrompía na época de choivas. Arguméntase tamén a posibilidade de epidemias ou fames (motivadas quizais pola pequena [[Idade do xeo]] experimentada na [[Idade Media]]),<ref>{{Cita web |url=http://www.southeastasianarchaeology.com/2007/03/14/angkor-killed-by-climate-change-cambodia/ |título=Angkor “killed by climate change” |data=7 de marzo de 2010 |editorial=The Southeast Asian Archaeology Newsblog |dataacceso=19 de xuño de 2015 |lingua=en}}</ref> que obrigaran á monarquía a mover o seu trono cara ao sur. En calquera caso, Angkor foi abandonada no ano 1432, e a nova capital estableceuse en [[Lovek]], cerca da actual [[Phnom Penh]].
Non obstante, Angkor foi novamente habitada na segunda metade do século XVI: no ano 1550, o rei Ang Chan (1516–1566) trasladouse a Angkor Thom, aínda que mantivo a capital en Lovek, e uns anos despois, en 1576, o rei Satha trasladou de novo a corte a Angkor. Como consecuencia diso realizáronse diversas tarefas de restauración en Angkor Wat, das que queda constancia nunha inscrición do ano 1577.<ref name=bksp>{{Cita Harvard sen parénteses|Dumarçay|Royère|2001|sp=si|p=114}}</ref> Non obstante, esta nova ocupación de Angkor durou pouco, pois en 1594 os siameses conquistaron o feble imperio
=== Descubrimento en occidente ===
Liña 57:
Tras esta visita, outros pioneiros europeos, especialmente españois e portugueses,<ref name=goobk /> continuaron a visitar as ruínas, aínda que sen obter demasiada repercusión pública.<ref name=ref_duplicada_5>{{Cita Harvard sen parénteses|Freeman|2003|p=40}}</ref> Tamén hai constancia dunha carta de 1668 na que un frade francés de nome Chevreul menciona o lugar. O templo tamén recibiu visitas de oriente: o mapa máis antigo de Angkor Wat está datado entre 1623 e 1636, e é obra dun peregrino xaponés<ref name=ref_duplicada_1 /> de nome Kenryo Shimano.<ref>{{Cita Harvard sen parénteses|Behnke|2008|p=12}}</ref>
En 1857, o misioneiro francés Charles Emile Bouillevaux foi o primeiro en deixar constancia «moderna» da visita dun occidental a Angkor Wat, ao publicar no seu libro ''Voyage dans l'Indo-Chine 1848–1856'', unha breve recensión sobre a visita realizada ao templo no ano 1850.<ref name=ref_duplicada_1 /> Mais non foi senón ata uns anos despois, en 1860, cando un compatriota seu, o naturalista e explorador [[Henri Mouhot]], conseguiu por fin atraer a atención popular cara a Angkor. Logo dunha viaxe financiada pola ''Royal Geographical Society'' e a ''Zoological Society of London'', os debuxos e a apaixonada descrición do templo rexistrados nos cadernos de viaxe deste naturalista foron publicados postumamente en París en 1868, co nome de ''Voyage dans les royaumes de Siam, de Cambodge et de Laos'' (Viaxe aos reinos de Siam,
{{Cita centrada |Un deses templos —rival do de Salomón, e erixido por algún antigo Miguel Anxo—, podería ocupar un honorable lugar entre os nosos edificios máis belos. É maior que calquera dos nosos legados de Grecia e Roma, e presenta un triste contraste co estado de barbarie no que agora se encontra sumida a nación.|autor=Henri Mouhot}}
No ano 1863, entre a visita de Mouhot e a publicación dos seus cadernos de viaxe,
=== Restauración ===
[[Ficheiro:Angkor-Wat-from-the-air.JPG|miniatura|300px|Vista aérea do complexo en 2005.]]
En 1898 fundouse a ''École Française d'Extrême-Orient'' co propósito de estudar o patrimonio artístico da [[Indochina]] baixo dominio francés. En 1907 [[Siam]] (actual [[Tailandia]]) cedeu varios territorios a
En 1993, un ano despois da declaración de Angkor como ''Patrimonio da humanidade'', e a raíz dunha conferencia intergobernamental en [[Toquio]], estableceuse un Comité de Coordinación Internacional para restaurar e preservar o patrimonio de Angkor, presidido por xaponeses e franceses. Paralelamente, o goberno
Diversos equipos de varios países teñen participado, ou participan aínda, nos labores de restauración no templo: un equipo alemán encargouse de restaurar os relevos de [[apsara]]s; un equipo italiano encargouse do lago, e varios equipos xaponeses teñen realizado distintas intervencións, destacando as restauracións da esquina norte do muro oeste (iniciada en 1995)<ref>{{Cita web |url=http://www.autoriteapsara.org/en/apsara/about_apsara/projects/sophia.htm |título=Sophia Asia Center for Research and Human Development Projects |editorial=APSARA |dataacceso=20 de xuño de 2015 |lingua=en}}{{dead link|data=maio de 2016}}</ref> e da biblioteca norte.<ref>{{Cita Harvard sen parénteses|Freeman|2003|p=42}}</ref>
Liña 166:
== Turismo ==
[[Ficheiro:Evening view of Angkor Wat Temple, Angkor, Cambodia.jpg|400px|miniatura|Vista do templo central dende o interior do recinto exterior.]]
Despois da relativa normalización da situación política de
Se ben a afluencia de turistas ten causado relativamente poucos danos, con excepción dalgunhas pintadas, para evitar o desgaste producido pola masiva afluencia de turistas, e tamén con obxecto de previr o vandalismo, a comezos do século XXI comezouse a protexer e a acondicionar algunhas zonas do templo especialmente delicadas con cordas e escaleiras de madeira para protexer os baixorrelevos e algunhas plantas. Entre as iniciativas que permiten diminuír a presión de visitantes no templo estanse a barallar opcións como establecer distintos percorridos alternativos, ou iluminar o templo con luz artificial para poder prolongar o horario de visita despois da posta do sol.<ref name="tales"/><ref>{{Cita novas |url=http://web.archive.org/web/20110728165646/http://lacomunidad.elpais.com/apolvorinos/2009/9/5/angkor-y-factura-la-luz |xornal=[[El País]] |título=Angkor y la factura de la luz |data=5 de setembro de 2009 |data-acceso=14 de xaneiro de 2010 |lingua=es}}</ref>
A causa do incremento na afluencia de turistas a Angkor Wat durante as últimas décadas, a [[UNESCO]] e o seu Comité Internacional para a Defensa e o Desenvolvemento do Lugar Histórico de Angkor (ICC), xunto con representantes do Goberno Real e do [[APSARA]], organizaron seminarios para debater o concepto de «turismo cultural». Co obxectivo de evitar o turismo comercial masivo, os seminarios fixeron énfase na importancia de prover os visitantes de aloxamento e servizos de alta calidade para que o goberno
No Foro de Turismo [[ASEAN]] de 2012, chegouse a un acordo para declarar [[Borobudur]] e Angkor Wat como lugares irmandados, e as súas respectivas provincias como provincias irmás. Dúas aeroliñas indonesias están a considerar inaugurar un voo directo dende [[Yogyakarta]] ([[Indonesia]]) a [[Siem Reap]].<ref>{{Cita novas |url=http://www.thejakartapost.com/news/2012/01/13/borobudur-angkor-wat-become-sister-sites.html |título=Borobudur, Angkor Wat to become sister sites |xornal=[[Jakarta Post]] |data=13 de xaneiro de 2012 |dataacceso=4 de xullo de 2015 |lingua=en}}</ref>
Liña 209:
=== Outros artigos ===
* [[Angkor]]
* [[Bandeira de
=== Ligazóns externas ===
* {{Cita web |url=http://whc.unesco.org/en/list/668 |título=Angkor |editorial=[[UNESCO]] |lingua=en |dataacceso=4 de xullo de 2015}}
|