Aposematismo: Diferenzas entre revisións

Hai probas que apoian as explicacións que implican a conservacionismo dietario, no cal os predadores evitan novas presas porque é unha entidade descoñecida;<ref name=thomas2003>{{cite journal |last=Thomas |first=R. J. |last2=Marples |first2=N. M. |last3=Cuthill |first3=I. C. |last4=Takahashi |first4=M. |last5=Gibson |first5=E. A. |year=2003 |title=Dietary conservatism may facilitate the initial evolution of aposematism |journal=Oikos |volume=101 |issue=3 |pages=548–566 |doi=10.1034/j.1600-0706.2003.12061.x }}</ref> este é un efecto de longa duración.<ref name=thomas2003/><ref name=marples2005>{{cite journal |last=Marples |first=Nicola M. |last2=Kelly |first2=David J. |last3=Thomas |first3=Robert J. |year=2005 |title=Perspective: The evolution of warning coloration is not paradoxical |journal=Evolution |volume=59 |issue=5 |pages=933–940 |doi=10.1111/j.0014-3820.2005.tb01032.x |pmid=16136793}}</ref><ref name=lindstrom2001>{{cite journal |last=Lindstrom |first=Leena |last2=Altalo |first2=Rauno V. |last3=Lyytinen |first3=Anne |last4=Mappes |first4=Johanna |year=2001 |title=Predator experience on cryptic prey affects the survival of conspicuous aposematic prey |journal=Proceedings of the Royal Society |volume=268 |issue=1465 |pages=357–361 |doi=10.1098/rspb.2000.1377 }}</ref> O conservacionismo dietario foi demostrado experimentalmente nalgunhas especies de paxaros.<ref name=thomas2003/><ref name=lindstrom2001/>

Ademais, os paxaros lembran e evitan obxectos que son rechamantes e de mal sabor durante un tempo máis prolongado que obxectos que son igualmente de mal sabor pero de coloración [[cripse|críptica]]. Isto suxire que a idea orixinal de Wallace de que a coloración de advertencia axudaba a ensinar aos predadores a evitar a presa así coloreada, era correcta.<ref name=Roper1987>{{cite book|last=Roper|first=Tim J.|title=New Scientist|url=https://books.google.com/books?id=Kc5qky1dIkIC&pg=PA51|date=9 July 1987|publisher=Reed Business Information|pages=50–52|issn=0262-4079}}</ref> Porén, algunhas aves (estorniños inexpertos e polos domésticos) tamén evitan de maneira [[innata]] os obxectos de cores rechamantes, como se demostrou usando larvas do escaravello ''[[Tenebrio molitor]]'' pintadas de amarelo e negro para que lembrasen avespas, con exemplares de control verdes apagados. Isto implica que a coloración de advertencia funciona polo menos en parte estimulando a evolución dos predadores para codificar o significado do sinal de advertencia, en vez de que sexa necesario que cada nova xeración aprenda o significado do sinal.<ref name=Roper1987/>

 

=== Hipótese alternativa ===