Manuscritos do Mar Morto: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Arranxos ortográficos
Sen resumo de edición
Liña 1:
{{En tradución}}
[[Ficheiro:1QIsa b.jpg|miniatura|Parte do manuscrito de Isaías.|265x265px]]
Os '''manuscritos do Mar Morto''' ou '''rolos de Qumrán''', chamados así por atoparse en covas situadas en Qumrán, á beira do [[mar Morto]], son unha colección de 972 manuscritos. A maioría datan de entre os anos 250 a. C. e 66 d. C., antes da destrucción do segundo [[Templo de Xerusalén]] polos romanos no ano 70 d. C.
 
Liña 11:
 
A maioría dos manuscritos atópanse hoxe no Museo de Israel en [[Xerusalén]], no Museo Rockefeller de Xerusalén, así coma no Museo Arqueolóxico Xordano en [[Amán]] ([[Xordania]]). Algúns manuscritos ou fragmentos atópanse tamén na [[Bibliothèque nationale de France|Biblioteca Nacional de Francia]] en [[París]] ou en mans privadas, coma a Colección Schøyen en [[Noruega]].
 
== Descubrimento ==
Coñécese que hai anos na rexión foron descobertas en diferentes circunstancias vaixelas de barro con manuscritos bíblicos e outros escritos en hebreo e grego. Un achado ocurriu nunha vaixela de barro preto de Xericó, no ano 217 e Orígenes utilizóu manuscritos dos Salmos descobertos alí; logo no [[século IX]] informouse de otro achado realizado por xudeus, e informarono a una igrexa cristián.<ref>{{Cita libro|título=Os Manuscritos do Mar Morto|apelidos=Hodge|nome=Stephen|editorial=|ano=2001|ISBN=|ref=}}</ref>
 
Os primeiros sete rolos de [[pergamiño]] que con certeza proceden das covas de Qumran foron encontrados en 1947 por Jum'a e o seu curmán Mohammed ed-Dhib, dous pastores beduinos da tribu Ta'amireh nunha cova de Qumrán. Atopárono por casualidade mentres perseguían a unha das suas cabras.
 
Estes rolos foron vendidos (troceados, para aumentar o seu prezo), a dous anticuarios de [[Belén]]. Catro deles foron vendidos (por unha pequena cantidade) a archimandrita do mosteiro sirio-ortodoxo de San Marcos en Xerusalén, Atanasio Josué Samuel (mais coñecido como Mar Samuel). Os tres seguintes, ao final, foron a parar a mans do profesor xudeu Eleazar Sukenik, arqueólogo da Universidade Hebrea de Xerusalén que, dándose conta do valor dos mesmos comprounos en 1954.
 
Posteriormente se publicaron copias de los rollos, causando un masivo interés en arqueólogos bíblicos, cuyo fruto sería el hallazgo de otros seiscientos pergaminos, y cientos de fragmentos.
 
Lo más importante de este hallazgo es su antigüedad, que permite estudiar importantes fuentes teológicas y organizativas del judaísmo y del cristianismo. La mayoría de los manuscritos datan de entre los años 250 a. C. y 66 d. C., estando entre ellos los textos más antiguos de que se dispone en lengua hebrea del Tanaj o Antiguo Testamento bíblico. Se cree que fueron ocultados por los esenios para preservarlos de la guerra de los romanos contra los rebeldes judíos en aquellos años.
 
Como los manuscritos fueron hallados en 11 cuevas, la denominación de cada fragmento se realizó indicando primero el número de la cueva en la que fue hallado seguido por la letra Q (o sea 1Q, 2Q y siguientes).
 
En febrero de 2017, arqueólogos de la Universidad Hebrea de Jerusalén anunciaron el descubrimiento de la cueva 12 en unas colinas al oeste de Qumrán, cerca de la orilla noroeste del Mar Muerto.3​ Si bien no se encontraron manuscritos en esta cueva, se encontraron frascos de almacenamiento vacíos. Estos se encontraron rotos y se presume que su contenido fue retirado anteriormente. Además, se encontraron hachas de hierro que serían de alrededor del año 1950, dando a entender que la cueva fue saqueada.4
 
== Notas ==