Batalla de Covadonga: Diferenzas entre revisións

 

A historiografía nacionalista española ten en Covadonga un dos seus mitos fundacionais, desde a súa óptica: "fronte á catastrófica invasión musulmá, un reducido grupo de heroes salva na batalla a verdadeira esencia da nación española e consegue iniciar un proceso de [[Reconquista]] que rematará no conquista do [[Reino de Granada]] e na construción definitiva da verdadeira nación española, católica e unitaria".

 

Gobernaba o norte peninsular{{cómpre referencia|data=xaneiro de 2011}} desde [[Xixón]] un [[bérber]] chamado [[Munuza]], cuxa autoridade foi desafiada polos dirixentes astures que, reunidos en [[Cangas de Onís]] en [[718]] baixo o liderado de [[Paio de Asturias|Paio]], tomaron a decisión de rebelarse negándose a pagar impostos esixidos, o ''jaray'' e o ''yizia''. Tras algunhas accións de castigo a cargo de tropas árabes locais, Munuza solicitou a intervención de reforzos desde [[Emirato de Córdoba|Córdoba]]. Aínda que se restou importancia ao que estaba sucedendo no extremo ibérico, o valín [[Ambasa]] enviou ao mando de [[Al Qama]] un corpo expedicionario sarraceno que probablemente en ningún caso alcanzaría a cifra de 180&nbsp;000 homes dada polas crónicas cristiás.<ref name="SA">[[Claudio Sánchez-Albornoz|Sánchez-Albornoz, Claudio]]. "El reino de Asturias. Orígenes de la nación española". Colección: Biblioteca Histórica Asturiana. [[Silverio Cañada]], Gijón, 1989</ref>