'''Pío Rodríguez-Terrazo Blanco''', nado en [[1800]] en [[Berán, Leiro|Berán]] ([[Leiro]])<ref>''Padrón veciñal de Santiago. Ano de 1865. Parroquia de Santa Susana'' (Arquivo Histórico Universitario de Santiago-sg.AM 1029, p.61a61r). Nesta fonte se di que conta 65 anos, é natural de Berán e está viúvo. Tamén se indica que é Promotor Fiscal.</ref> e finado en [[Santiago de Compostela]] o [[26 de xaneiro]] de [[1872]]<ref>''[[El Diario de Santiago]]'', 26-1-1875. Tódalas necrolóxicas de anos sucesivos informan que o ano da súa morte foi o de 1872, mais, na necrolóxica publicada en ''[[La Gacetilla de Santiago]]'' en 25 de xaneiro de 1873, se di que foi en 1871.</ref>, foi un xurista e político galego.
== Traxectoria ==
Fillo de Pedro Rodríguez-Terrazo e Ángela Blanco, estudou Leis na [[Universidade de Santiago de Compostela]] desde [[1820]]. Tivo problemas en 1825 para matricularse polos seus antecedentes liberais, rematando a carreira en [[1830]].
Estudante de Leis na [[Universidade de Santiago de Compostela]], tivo problemas en 1825 para matricularse polos seus antecedentes liberais. Afincouse en Santiago de Compostela como avogado e despois como fiscal. Foi o primeiro alcalde de [[Santiago de Compostela]] ([[1834]]) e líder do [[Partido Liberal Progresista|progresismo]] en Compostela (1840-1847) formou parte de todas as xuntas revolucionarias dos pronunciamentos. Fundou o periódico ''[[La Situación de Galicia]]'' (1842-1843). Foi presidente da [[Xunta Superior do Reino de Galicia|Xunta Superior Provisional de Goberno de Galicia]] durante o [[levantamento de 1846]] e formou comisións encargadas de abordar plans para a administración de Galicia. Despois da derrota dos sublevados exiliouse a [[Portugal]] e regresou en [[1847]] para dedicarse aos negocios familiares e a avogacía. Os seus derradeiros anos foi Promotor Fiscal do Xulgado de 1ª instancia de Santiago.▼
▲Estudante de Leis na [[Universidade de Santiago de Compostela]], tivo problemas en 1825 para matricularse polos seus antecedentes liberais. Afincouse en Santiago de Compostela como avogado e despois como fiscal. Foi o primeiro alcalde de [[Santiago de Compostela]] ([[1834]]) e líder do [[Partido Liberal Progresista|progresismo]] en Compostela (1840-1847) formou parte de todas as xuntas revolucionarias dos pronunciamentos. Fundou o periódico ''[[La Situación de Galicia]]'' (1842-1843). Foi presidente da [[Xunta Superior do Reino de Galicia|Xunta Superior Provisional de Goberno de Galicia]] durante o [[levantamento de 1846]] e formou comisións encargadas de abordar plans para a administración de Galicia. Despois da derrota dos sublevados exiliouse a [[Portugal]] e regresou en [[1847]] para dedicarse aos negocios familiares e a avogacía. Os seus derradeiros anos foi Promotor Fiscal do Xulgado de 1ª instancia de Santiago.
