Suxeriuse que os complexos de especies crípticas son moi comúns nos ambientes mariños.<ref name="Knowlton 1993" /> AíndAínda que esta suxestión fíxosese fixo antes de realizar anñalisesanálises detalladas de moitos sistemas usando datos de secuencias de ADN, demostrouse despois que era correcta.<ref name="Knowlton 2000" /> O crecente uso das secuencias de ADN na investigación da diversidade dos organismos (tamén chamada [[filoxeografía]] e [[códigode barras de ADN]]) conduciu ao descubrimento dunha gran cantidade de complexos de especies crípticas en todos os hábitats. No [[briozoo]] mariño ''[[Celleporella|Celleporella hyalina]]'',<ref name="Gómez 2007" /> as análises morfolóxicas detalladas e as probas de compatibilidade de apareamento entre illamentos identificados por anñaliseanálise de secuencias de ADN utilizáronse para confirmar que estes grupos constaban de máis de 10 especies ecoloxicamene distintas que diverxirandiverxeran durante moitos millóns de anos. Iso indica que a biodiversidade global ten que ser moito maior do que se pensaba.
