Julián Besteiro: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Banjo (conversa | contribucións)
Banjo (conversa | contribucións)
Liña 96:
En maio de 1937 [[Manuel Azaña]], presidente da República, designouno como representante do goberno republicano na coroación de [[Xurxo VI do Reino Unido|Xurxo VI]] de [[Inglaterra]] coa misión de procurar unha intervención internacional no conflito. Para isto entrevistouse con [[Anthony Eden]], ministro de Exteriores británico, nunha reunión organizada polo embaixador [[Pablo de Azcárate]] na que non obtivo ningún resultado concreto.{{Sfn|Preston|1999|pp=245-247}} Entrevistouse tamén co primeiro ministro francés [[Léon Blum]].{{Sfn|Preston|1999|pp=245-247}} Dende entón Besteiro desenvolveu unha animadversión cara a [[Juan Negrín]], novo xefe do goberno trala saída de Largo Caballero, xa que este non quixo escoitar o seu informe sobre estes encontros.{{Sfnm|Jackson|1972|1p=476|Preston|1999|2p=247}}<ref>{{Cita libro|título=The Spanish Civil War: Origins, Course and Outcomes|nome=Francisco J.|apelidos=Romero Salvadó|editorial=Palgrave Macmillan|ano=2005|idioma=en|url=https://books.google.es/books?id=tJQcBQAAQBAJ|isbn=978-0333-75435-1|p=158}}</ref>
 
A partir de 1938 mostrouse propicio a aceptar unha serie de responsabilidades políticas que axudaran a conseguir a fin da guerra. Chegou a manter reunións con membros da Falanxe clandestina e con axentes franquistas e [[quinta columna|quintacolumnistas]],<ref>{{Cita libro|título=A Short History of the Spanish Civil War|editorial=I.B.Tauris|nome=Julián|apelidos=Casanova|ano=2013|isbn=978-1-84885-657-8|idioma=en|url=https://books.google.es/books?id=PP1fAwAAQBAJ|p=130}}</ref><ref>{{Cita libro|título=Historical Dictionary of the Spanish Civil War|editorial=Scarecrow Press|url=https://books.google.es/books?id=i5e7wRi-HGcC|nome=Francisco J|apelidos=Romero Salvadó|isbn=978-0-8108-5784-1|ano=2013|lingua=en|p=81}}</ref> que tentaron convencelo de que asumira a xefatura do goberno coa fin de facilitar o camiño cara a unhas negociacións de paz.{{sfn|Graham|2002|p=371}} Ese mesmo ano viaxou ata [[Barcelona]] invitado por Azaña a unha reunión para configurar un novo goberno, cita que resultou infrutuosa.{{Sfn|Preston|1999|pp=249-51}} Durante esta visita, un recrudecementoempeoramento da súa enfermidade obligounoobrigouno a gardar cama no hotel durante un tempo.{{Sfn|de Blas Zabaleta|de Blas Martín-Merás|2002|p=369-370, 382-383}} Pesimista con respecto á causa republicana —opinaba que de gañar a guerra a República converteríase nun estado comunista—,{{Sfn|Bolloten|1991|p=630}} Besteiro chegou a pensar, segundo [[Helen Graham]], que unha ditadura liderada por [[Francisco Franco|Franco]] sería semellante á [[ditadura de Primo de Rivera]] e permitiría a colaboración socialista.{{Sfn|Graham|2002|p=393}}{{Refn|group=lower-alpha|Besteriro afirmou que agardaba poder reconstruír unha UGT como durante a ditadura de Primo de Rivera.{{sfn|Tébar Rubio-Manzanares|2013|p=70}}<ref>{{Cita libro|capítulo=Consejo de Guerra contra Julián Besteiro|nome=Santos|apelidos=Juliá|nome-editor=Santiago|apelidos-editor=Muñoz Machado|lugar=Barcelona|editorial=Crítica|título=Los grandes procesos de la historia de España|ano=2002|isbn=84-8482-347-4|pp=466-483|lingua=es}}</ref> De acordo coas memorias de Eustaquio Cañas (gobernador civil de Murcia ó final da guerra civil) Besteiro afirmoulle que agardaba que se puidese reconstruír unha UGT de carácter moderado, "como as Trade Unions inglesas".<ref>{{Cita libro|apelidos=Tuñón de Lara|nome=Manuel|título=La España del siglo XX|editorial=[[Ediciones Akal|Ediciones AKAL]]|ano-orixinal=1966|ano=2000|lugar=Tres Cantos|isbn=84-460-1491-2|p=829|lingua=es}}</ref>}} A retórica de Besteiro, que chegou a acusar a [[Julio Álvarez del Vayo]], a [[Luis Araquistáin]] e a [[Juan Negrín]] de "entregados" ós comunistas,<ref>{{Cita libro|título=Así terminó la Guerra de España|url=https://books.google.es/books?id=u71Hs3GS-DgC|editorial=Marcial Pons Historia|nome=Ángel|apelidos=Bahamonde Magro|nome2=Javier|apelidos2=Cervera Gil|ano=2000|lugar=Madrid|isbn=84-95379-09-0|p=284|lingua=es}}</ref> era a finais de 1938 segundo [[Paul Preston]] "indistinguible da proveniente do bando rebelde".{{Sfn|Preston|2014|p=52}}
 
En febreiro de 1939 produciuse a súa depuración como catedrático por parte do bando franquista xunto a outros docentes,<ref name="ClaretMiranda2006">{{Cita publicación periódica|título=Cuando las cátedras eran trincheras. La depuración política e ideológica de la Universidad española durante el primer franquismo|nome=Jaume|apelidos=Claret Miranda|revista=Hispania Nova. Revista de Historia Contemporánea|número=6|ano=2006|issn=1138-7319|url=http://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=1710455&orden=64027&info=link|lingua=es}}</ref> mediante a [[Orde Ministerial]] do 4 de febreiro de 1939 publicada no ''[[Boletín Oficial del Estado|BOE]]'' o 17 de febreiro dese mesmo ano.<ref name=boe>{{Cita publicación|obra=[[Boletín Oficial del Estado]]|número=48|data=17 de febreiro de 1939|p=932|título=Orden de 4 de febrero de 1939 separando definitivamente del servicio a varios Catedráticos de Universidad|autor=Goberno de España|url=http://www.boe.es/datos/pdfs/BOE//1939/048/A00932-00932.pdf|lingua=es}}</ref>