Terceira: Diferenzas entre revisións

[[Ficheiro:Desembarcoislasterceiras.jpg|thumbminiatura|left|Tropas desembarcando durante a ''' Batalla de Terceira'''; mural no Monasterio de San Lourenzo do [[Escorial]]]]

[[Ficheiro:Angra na terceira (in sec xix).jpg|thumbminiatura|left| Impresión do século XIX da ''Angra do Terceira'', que mostra a cidade de [[Angra do Heroísmo | Angra]] e partes da illa (Autor descoñecido)]]

Na illa de Terceira descubriuse un pequeno número de [[Hipoxeo | hipoxeo]] (estruturas de terra talladas en rochas, que se utilizaron para enterros), o que indica unha historia de asentamentos que pode remontarse a 2000 anos, e aludindo a unha presenza na illa antes que os portugueses.<ref> Estes sitios arqueolóxicos foron identificados por primeira vez por Nuno Ribeiro (en 2010) durante as visitas arqueolóxicas a [[Illa do Corvo|Corvo]] e Terceira, pero requiríronse máis exames e datas para autenticar a súa validez</ref><ref>{{citation|publisher=Correio da Manhã|language=Portuguese|accessdate=18 June 2011|title=Estruturas podem ter mais de dois mil anos: Monumentos funerários descobertos nos Açores|date=5 March 2011|location=Lisbon, Portugal|editor=J.M.A.|author=Lusa|url=http://www.cmjornal.xl.pt/detalhe/noticias/ultima-hora/monumentos-funerarios-descobertos-nos-acores}}</ref>

Historicamente, houbo incerteza na data e o descubridor asociado coas illas Azores. As cartas náuticas antes do descubrimento "oficial" identificaron illas no Océano Atlántico xa en 1325, cando un gráfico de [[Angelino Dalorto]] identificou "Bracile" ao oeste de [[Irlanda]], e logo un por [[Angelino Dulcert]] que identifica as [[Illas Canarias | Canarias]], e [[Madeira]], xunto con illas misteriosas denominadas "Capraria" (que algúns historiadores suxiren que foron São Miguel e Santa María). As lendas tamén persistiron en '''''Atlantis''''', '''''Sete Cidades''''' (Reinos das Sete Cidades), as '''''Terras of São Brandão''''', as '''''Ilhas Aofortunadas''''' (as illas Afortunadas), a ''' ''Ilha da Brasil''''' (a illa do Brasil), '''''Antília''''', as '''''Ilhas Azuis''''' (illas Azuis, e a '''''Terra dos Bacalhaus''''' (Terra dos bacallaus), apareceron entre 1351 e 1439 de varias agrupacións de illas con varios nomes. A primeira asociación entre a illa moderna de Terceira e estas historias, foi a da illa do Brasil, aparece primeiro como "Insula de Brasil" no mapa veneciano de [[Andrea Bianco]] (1436), unido a unha das illas máis grandes dun grupo de illas no Atlántico.

En 1439, apareceu o primeiro documento de descubrimento oficial, atribuíndo o descubrimento de [[Formigas]] a [[Gonçalo Velho Cabral]].<ref> O comezo do descubrimento das illas principais non comezaría ata dous anos máis tarde, cando as illas de Santa María e San Miguel serían descubertas e atribuídas a Gonçalo Velho Cabral.</ref> Hai indicios de que Terceira puido ser descuberta por Vicente de Lagos, piloto de Velho Cabral, o 1 de xaneiro de 1445:<ref name="Bento27">Carlos Melo Bento (2008), p.27</ref> os primeiros documentos logo deste período comezaron a aparecer cunha terceira illa no arquipélago das Azores, coñecida como a ''Ilha de Jesus Cristo'' (' "Illa de Xesucristo"), e máis tarde, "Ilha de Jesus Cristo dá Terceira". [[Gaspar Frutuoso]], un cronista e humanista, máis tarde racionalizou sobre o primeiro nome da illa, sinalando que:

A colonización da illa comezou por decreto do [[Henrique, duque de Viseu | Infante D. Henrique]] (datado o 21 de marzo de 1450), e colocou á illa nas mans administrativas do flamengo, [[Jácome de Bruges]]. O seu primeiro colono foi Fernão d'Ulmo, un flamengo ou francés, que máis tarde abandonou a súa parcela, por razóns descoñecidas.<ref name=Bento27/> Bruges, aínda que era un nobre de [[Flandres]], seguiu traendo familias e colonos de Flandres, e aventureiros do norte de Portugal (João Coelho, de Guimarães; João da Ponte, de Aveiro; João Bernardes, de Lagos; João Leonarde, de Vieira; e Gonçalo Anes da Fonseca, desde Porto),<ref name=Bento27/>, tamén como animais e provisións, desembarcando no área de [[Porto Judeu]] ou Pesqueiro dos Meninos, preto de [[Vila de São Sebastião]] (dependendo das fontes). Frutuoso tamén afirmou que:

O primeiro asentamento ocorreu en [[Quatro Ribeiras]], na localidade de Portalegre,<ref> O pai Gaspar Frutuoso indicou as razóns para elixir o lugar: "... é do mesmo xeito, referíndose ao primeiro asentamento: porque deseoso de que non se vexa desde o mar, debido ás batallas que tivemos con España, e por temor a que sexa asaltado e destruído ... que [elixiuse Portoalegre, porque] era similar ás terras do Alentejo ... Terras que eran acolledoras ... (Drummond, Francisco Ferreira. '' Anais dá Ilha Terceira vol I, cap. V '', pp. 29-32.</ref> onde se levantou unha pequena capela para a invocación de Santa Ana. Bruges fixo viaxes de regreso a Flandres para levar novos colonos á súa colonia. Nun das súas viaxes a Madeira, reclutó a [[Diogo de Teive]] e asignouno como o seu Tenente e Supervisor para a illa Terceira. Máis tarde, Bruges trasladou a súa residencia a Praia, comezou a construción da Igrexa Matriz en 1456, e administrou a Capitanía da illa desde esta localización (ao redor de 1460), ata que desapareceu misteriosamente en 1474, noutra das súas viaxes entre a colonia e o continente. Trala súa desaparición, a Infanta D. Beatriz, en nome do seu fillo o Infante D. Diogo (que herdou as illas Terceira e Graciosa logo da morte de D. Fernando, o fillo adoptivo do Infante D. Henrique) dividiu a illa Terceira en dúas capitanías: Angra (que se lle deu a João Vaz Corte Real ) e Praia (que foi entregada a Álvaro Martins Homem).<ref name=Bento27/><ref>Irónicamente, Álvaro Martins Homem xa comezara a colonización do área de Angra no momento en que o Infante D. Beatriz asignou a colonia ao Capitán</ref> Separadamente dos colonos portugueses e flamengos, colonos de Madeira, moitos escravos de África, novos cristiáns e xudeus poboaron a illa neste momento, desenvolvendo novas empresas comerciais, incluído o trigo (exportado durante o século XV en todo o imperio), Cana de azucre, [[Isatis tinctoria|glasto]] (para a industria do tintura) e madeiras (principalmente para as industrias navais da construción). Este desenvolvemento continuará ata o final do século XIX, coa introdución de novos produtos, que inclúen té, tabaco e [[ananás]].

Durante a [[crise da sucesión portuguesa de 1580]], as Azores foron a única parte do imperio portugués de ultramar que resistiu aos españois ata o verán de 1583. [[Felipe II de España]] ofrecera unha amnistía se as Azores rendíanse, pero o seu mensaxeiro atopouse cunha recepción moi hostil en Angra do Heroísmo (escapando a São Miguel, que presentara a súa lealdade a ao Rei de España). Logo da [[Batalla de Ponta Delgada]], onde Don Álvaro de Bazán, 1º marqués de Santa Cruz derrotou aos partidarios anglo-franceses de D. António (o pretendiente ao trono portugués) fronte á costa de São Miguel, o marqués concentrou as súas forzas nunha praia menos defendida a 10 &nbsp;km de Angra do Heroísmo. Cunha frota de noventa e seis barcos e 9.500 homes (así como unha guarnición de 2.000 en Sao Miguel), o marqués puido derrotar ás forzas de D. António logo dun día de loita. Aínda que os soldados franceses e ingleses na illa puideron retirarse ilesos, D. Antonio e un puñado dos seus seguidores tiveron a sorte de escapar con vida.

Unha frota de expedición inglesa baixo o [[George Clifford, 3º Conde de Cumberland | Conde de Cumberland]] en 1589, como parte do [[Viaxe de Azores de 1589]] á [[Baía de Angra | Baía de Angra]], atacou a varios barcos españois e portugueses atracados e foi capaz de afundir ou capturar cinco.

Coa aclamación de [[Juan IV de Portugal]], as Azores aplaudiron a restauración da independencia da [[Unión Ibérica]]. Isto non pasou desapercibido para os colonos españois en Angra do Heroísmo, que se converteu nunha clase privilexiada durante a Unión, e que lles dificultou a súa permanencia logo de 1640, cando [[Guerra de Restauración Portuguesa | a soberanía portuguesa foi restaurada]].

Habendo abrazado a causa do constitucionalismo, os Terceirenses locais estableceron unha "Xunta Provisional" en nome da Raíña [[María II de Portugal]] en 1828. Ao estalar as hostilidades entre os "Miguelistas" (partidarios da monarquía absoluta de [[Miguel I de Portugal | Miguel I]] e os liberais (partidarios da monarquía constitucional instalados polo rei [[Juan VI de Portugal]]) na [[Batalla de Praia dá Vitória]] en 1829. Nun decreto, emitido o 15 de marzo de 1830, Angra foi nomeada capital portuguesa por estas forzas constitucionais,<ref>{{citeCita web |url= http://www.cm-ah.pt/showPG.php?Id=9 |title=Resenha Histórica |publisher=Câmara Municipal de Angra de Heroísmo |location=Angra do Heroísmo, Portugal |year=2011 |accessdate=30 de xullo de 2011 |language=portuguese |editor=Câmara Municipal}}</ref> que protexeu e apoiou aos liberais exiliados quen apoiou os dereitos da Raíña [[María II de Portugal]], cuxos dereitos foron usurpados por D. Miguel. En 1832, [[Pedro II de Portugal | Pedro II]] (antigo Rei e rexente da Raíña María) chegou ás Azores para formar un goberno en oposición ao réxime absolutista en Lisboa, presidido polo marqués de Palmela, e apoiado polos azorianos Mouzinho dá Silveira e Almeida Garrett que desenvolveron moitas reformas importantes.