Akhenatón: Diferenzas entre revisións

Foi fillo de [[Amenofis III|Amenhotep III]] e da raíña [[Tiy]]. Sucedeu ao seu pai tras a prematura morte do príncipe Thutmose, sucesor por orde de [[primoxenitura]], practicamente á vez que a de Amenhotep. De feito, non figura como herdeiro en ningún documento nin monumento da época do seu pai.

[[Ficheiro:Musee national - alexandrie akhenaton.JPG|miniatura|230px|Busto do faraón Akhenatón]]

Para oporse ao poder da hegemónicahexemónica clase sacerdotal, Akhenatón xerou unha reforma relixiosa ao redor dun novo culto [[monoteísta]],<ref>Algúns académicos consideran este culto a [[Atón]] máis próximo ao [[henoteísmo]] que ao [[monoteísmo]].</ref> o [[atonismo]], ao redor dun Deus-Sol (como o era anteriormente [[Ra (deus)|Ra]]) único, chamado [[Atón]]. Atón simbolizábase cun gran disco solar alado, do que saían brazos en disposición radial, que acababan en mans co signo [[ankh]] da vida, para recoller as ofrendas, dando a cambio luz e vida). Representábase cunha serpe. O faraón era o único [[profeta]] de Deus e intermediario ante os homes.

Aínda que efémera, a chamada «revolución amarniana» significou un período moi interesante na arte exipcia, pasouse do [[hieratismo]] monumental a un curioso e descarnado [[naturalismo]] no cal nótanse escintileos de tenrura (tal cal se aprecia no ronsel que representa a Nefertiti cos seus fillos pequenos, ou no famoso busto que representa á soada soberana). Tal naturalismo chega ao descarnado ata o punto que parece exceder o naturalismo aínda que sen volver ás idealizacionsidealizacións hieráticas, isto é patente nas poucas representacións que nos chegarónchegaron de Akhenatón. Alí vemos a un personaxe bastante deforme, tales deformidades foron atribuídas a que posiblemente Akhenatón padecese dunha enfermidade xenética e hereditaria chamada [[síndrome de Marfan]].<ref>[http://www.nacersano.org/centro/9388_9978.asp descrición da síndrome de Marfan].</ref>