Hipólito Yrigoyen: Diferenzas entre revisións

Despois do suicidio de seu tío Leandro Alem, Yrigoyen tornouse líder da UCR. Asumiu como política a ''intransixencia'', unha postura de oposición ó reximeréxime coñecido como ''concordancia'', que establecía, mediante fraude electoral, a alternancia no poder entre distintos sectores conservadores. O seu celo levou o partido á loita armada en [[1893]] e [[1905]]. Máis tarde, orientou a súa forma de acción non violenta mediante a ''abstención revolucionaria''. A súa loita terminou coa promulgación da Lei Sáenz Peña, que estableceu o voto obrigatorio, secreto e universal (aínda que non incluíse ás mulleres).