Biotecnoloxía: Diferenzas entre revisións

A biotecnoloxía ten aplicacións en catro áreas industriais principais: saúde, produción de plantas e agricultura, usos non alimentarios de plantas e outros produtos (por exemplo: [[plástico biodegradable]], [[aceite vexetal]], [[biocombustible]], etc.), e utilizaciónsaplicalos medioambientaisno campo.

* '''[[Biotecnoloxía verde]]''': É a biotecnoloxía aplicada aos procesos [[agricultura|agrícolas]]. Un exemplo sería a selección e domesticación de plantas a través da [[micropropagación]]. Outro exemplo é o deseño dun organismo [[transxénico]] para crecer baixo condicións ambientais específicas ou en presenza (ou ausencia) de certas sustancias químicas. É tarefa desta biotecnoloxía facer máis compatible a explotación agrícola e oprotexer respectoe poloconservar medioo [[ambiente]]. Actualmente, hai moito debate ao redor de plantas transxénicas concretas relacionadas con este campo.

* '''[[Bioremediación]] e [[biodegradación]]''': A bioremediación é o proceso polo cal son utilizados microorganismos para limpar un lugar contaminado. Os procesos biolóxicos teñen un papel importante na eliminación de contaminantes e a biotecnoloxía aproveita a versatilidade de [[catabolismo]] dos microorganismos para degradar e converter estes compostos. No ámbito da microbioloxía ambiental, os estudos baseados no xenoma abren novos campos de procura ''in silico'' ampliando o panorama das redes metabólicas e a súa regulación, así como pistas sobre as vías moleculares dos procesos de degradación e as estratexias de adaptación ás cambiantes condicións ambientais. Os enfoques da xenómica funcional e metaxenómicas aumentan a comprensión das diferentes vías de regulación e das redes de fluxo do carbono en ambientes non habituais e por compostos particulares, que sen dúbida aceleran o desenvolvemento de tecnoloxías de bioremediación e os procesos de biotransformación.<ref name=Diaz>{{cita libro|autor = Diaz E (editor)|título = Microbial Biodegradation: Genomics and Molecular Biology|edición=1a ed.|editorial = Caister Academic Press|ano= 2008|url = http://www.horizonpress.com/biod|isbn=978-1-904455-17-2}}</ref> As contornas mariñas son especialmente vulnerables, posto que os derramamentos de petróleo en rexións costeiras e en mar aberto son difíciles de conter e os seus danos difíciles de mitigar. Ademais da contaminación a través das actividades humanas, millóns de toneladas de [[petróleo]] entran nonos [[medio ambienteecosistema]]s mariñomariños a través de filtracións naturais. Todo e a súa toxicidade, unha considerable fracción do petróleo que entra nos sistemas mariños elimínase pola actividade de degradación de hidrocarburos levada a cabo por comunidades microbianas, en particular, polas chamadas bacterias hidrocarbonoclásticas (HCB).<ref name=chapter9>{{cita libro|urlcapítulo = http://www.horizonpress.com/biod|autor=Martins VAP et al|ano=2008|capítulo=Genomic Insights into Oil Biodegradation in Marine Systems|título=Microbial Biodegradation: Genomics and Molecular Biology|editorial=Caister Academic Press|isbn=978-1-904455-17-2}}</ref> Ademais varios microorganismos como ''[[Pseudomonas]]'', ''[[Flavobacterium]]'', ''[[Arthrobacter]]'' e ''[[Azotobacter]]'' poden ser utilizados para degradar petróleo.<ref>{{cita web|apelido=Harder |nome= E |url = http://www.virtualsciencefair.org/2004/hard4e0/public_html/backres.html|título = The Effects of Essential Elements on Bioremediation |dataacceso = 16/11/2007}}</ref> O derramamento do barco petroleiro [[Exxon Valdez]] en [[Alasca]] en 1989 foi o primeiro caso en que se utilizou bioremediación a gran escala de maneira exitosa, estimulando a poboación bacteriana proporcionando nitróxeno e fósforo que eran os limitantes do medio.<ref>{{cita web|autor=U.S. Environmental Protection Agency |url = http://www.epa.gov/history/topics/valdez/01.htm|título = Bioremediation of Exxon Valdez Oil Spill |data=31/07/1989|dataacceso = 16/11/2007}}</ref>

=== RiscosImpacto paranos o medio ambienteecosistemas ===

Entre os riscosposibles paraimpactos onos medio ambienteecosistemas hai que sinalar a posibilidade da polinización cruzada, por medio da cal o pole dos cultivos xeneticamente modificados (GM) difúndese a cultivos non GM en campos próximos, polo que poden dispersar certas características como resistencia aos herbicidas de plantas GM a aquelas que non son GM.<ref name="Persley">Persley, Gabrielle J. e Siedow, James N. (1999) [http://www.agbioworld.org/biotech-info/articles/spanish/ensayo.html Aplicaciones de la Biotecnología a los Cultivos: Beneficios y Riesgos] Programa de Conservación de Recursos Genéticos, [[Universidade de California]] en [[Davis, California|Davis]], [[Estados Unidos de América]]. Publicado en [http://www.agbioworld.org/ Agbioworld] o 1999-12-12.</ref> Isto podería dar lugar, por exemplo, ao desenvolvemento de maleza máis agresiva ou de parentes silvestres con maior resistencia ás enfermidades ou ao estrés abióticos, trastornando o equilibrio do ecosistema.<ref name="FAO biotec"/>

Outros riscosimpacto ecolóxicossobre xordendos doecosistemas grané o uso de cultivos modificados xeneticamente con xenes que producenproduzan toxinas insecticidas, como o xene do ''Bacillus thuringiensis''. Isto pode facer que se desenvolvadesenvolvan unha resistencia ao [[xene]] en poboacións de insectos expostas a cultivos GM.{{cómpre Taménreferencia}} Tamén pode haber risco para especies que non son o obxectivo, como [[aves]], [[bolboreta]]s e outros insectos, por plantas con xenes insecticidas.<ref name="Persley"/>

Tamén se pode perder {{biodiversidade}}, por exemplo, como consecuencia do desprazamento de cultivos tradicionais por un pequeno número de cultivos modificados xeneticamente.<ref name="FAO biotec"/>