[[Ficheiro:Mohammad adil rais-Caliph Umar's empire at its peak 644.PNG|miniatura|350px|dereita|Imperio Islámico durante o goberno de Umar ibn al-Khattab]]
Umar preparou o gran salto do Islamislam alén da Península arábiga. Pobos mercenarios de persas e bizantinos foron convertidos ao Islam e constituíron unha quinta columna esencial na derrota dos imperios máis formidables do momento. O [[Imperio Bizantino]] e o [[Imperio Sasánida]], acababan de saír esgotados dunha guerra á morte.<ref>''Early caliphate'', Muhammad Ali, Muḥammad Yaʻqūb K̲h̲ān page 85</ref>
O [[Imperio bizantino]], ademais, arrastraba unha crise de lexitimación da autoridade de [[Constantinopla]], debido á división das Igrexas cristiás. A [[Igrexa Siríaca]], a [[Igrexa Ortodoxaortodoxa Coptacopta]] mantiñan o seu predominio nos patriarcados de [[Antioquía]] e [[Alexandría]] gobernando sobre unha maioría [[monofisita]] que non aceptaba a autoridade de Bizancio fiel a súa propia [[Igrexa ortodoxa]] e ao [[Concilio de Calcedonia]]. Os monofisitas, marxinados e por veces perseguidos, no verían con malos ollos un novo liderado político estranxeiro que os aliviase da presión bizantina.<ref>{{Cita libro|last=Madelung |first=Wilferd |title=[[The Succession to Muhammad (book)|The Succession to Muhammad]] |publisher=Cambridge University Press|year=1997|page=43}}</ref>
O [[Imperio sasánida]], á súa vez, ficaba asolagado nunha permanente crise política cunha sucesión de [[xa]]s moi fugaz e inestable.
