Gran Premio de Australia de 1991: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Fendetestas (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
m Arranxos varios, replaced: {{cite web → {{Cita web, {{cite journal → {{Cita publicación periódica, {{cite news → {{Cita novas
Liña 39:
O '''Gran Premio de Australia de 1991''' foi unha carreira de Fórmula 1 que se disputou o 3 de novembro de 1991 nun [[Circuíto urbano de Adelaida|circuíto urbano]] na cidade de [[Adelaida]]. A carreira foi o 56º [[Gran Premio de Australia]] e o sétimo disputado no circuíto de Adelaida, que tamén o converteu no sétimo GP de Australia que formou parte do Campionato do Mundo de Fórmula Un. Foi a décimo sexta e última carreira do [[Campionato Mundial de Fórmula Un de 1991]]. A chuvia torrencial provocou que a carreira detivésese despois de que se completasen 16 das 81 voltas programadas. A confusión causou que se declarasen os resultados oficiais desde o final da volta 14. Ten o récord de ser a carreira de Fórmula Un máis curta xamais celebrada.
 
A carreira foi gañada por [[Ayrton Senna]], con [[Nigel Mansell]] en segunda posición, o terceiro posto de Gerhard Berger e a vitoria de Senna significaron que o equipo de McLaren alzouse co campionato de Construtores. Mansell non puido participar na posterior [[Podio | cerimonia do podio]], tras un accidente ao final da carreira que o obrigou a recibir tratamento no hospital. [[Gerhard Berger]], compañeiro de equipo de Senna en [[McLaren]], terminou no terceiro posto. Debido a que disputouse menos do setenta e cinco por cento da distancia de carreira programada, só outorgáronse a metade dos puntos normais do Campionato Mundial. Esta foi tamén a última carreira de Fórmula Un para o tres veces campión do mundo [[Nelson Piquet]]. Foi a 60ª pole position para [[Ayrton Senna]].
 
== Informe ==
 
=== Antecedentes ===
Ferrari finalizou o contrato de [[Alain Prost]] co equipo logo das súas críticas públicas cara a eles.<ref name=nyt>{{citeCita newsnovas | url = https://www.nytimes.com/1991/10/30/sports/sports-people-auto-racing-prost-is-dropped-from-ferrari-team.html | accessdate = 2009-03-24 | date = 1991-10-30 | title = Sports People: Auto Racing; Prost is dropped from Ferrari team | work = [[The New York Times]] | publisher = [[The New York Times Company]]}}</ref> O seu asento de carreira tomouno [[Gianni Morbidelli]], o piloto de probas de Ferrari. Logo de ser despedido polo equipo Jordan dúas carreiras antes, [[Roberto Moreno]] regresou á Fórmula Un para ocupar o lugar de Morbidelli en Minardi. [[Benetton Formula | Benetton]] non renovou o contrato de [[Nelson Piquet]] co equipo, e Australia sería a súa última carreira na Fórmula Un. [[Bertrand Gachot]] regresou á Fórmula Un logo de completar a súa sentenza de cárcere en Gran Bretaña, en substitución de [[Éric Bernard]] en [[Larrousse]], que resultara ferido na reunión previa da carreira en Xapón. O equipo [[Enzo Coloni Racing Car Systems | Coloni]] inscribiuse para o seu derradeiro Gran Premio, o novo propietario Andrea Moda confirmara que o equipo renacería como [[Andrea Moda Formula]] na tempada seguinte.<ref>[http://www.grandprix.com/ft/ft00063.html Enzo Coloni's F1 adventures]</ref>
 
=== Precualificación ===
A precualificación disputouse en condicións asolladas e secas o xoves pola tarde en lugar da mañá do venres para ampliar a carreira a catro días.<ref name=p25>{{citeCita journalpublicación periódica|last= Saward|first= Joe|title=Australian GP|journal=[[Autosport]]|publisher=[[Haymarket Group|Haymarket Publications]]|volume=125|issue=6|page=25|date=7 de novembro de 1991}}</ref> [[Gabriele Tarquini]] non puido precualificar porque o seu tempo de pista foi limitado logo dunha falla na suspensión traseira esquerda na saída da curva 11, que fixo que o seu auto chocase contra a parede. [[Naoki Hattori]] terminou a tempada para Coloni con outro fracaso na precualificación, que lograran en todas as carreiras ás que asistiran na tempada de 1991. O mellor tempo de Hattori na sesión foi un 1:22.852, que foi 5.145 segundos máis lento que o home máis rápido da sesión [[Martin Brundle]], nun 1:17.707. Hattori non tería outra oportunidade en [[Fórmula Un]] logo deste evento.
 
=== Cualificación ===
O sol continuou durante as sesións de cualificación restantes o venres e o sábado. [[Aguri Suzuki]] estrelouse fortemente na curva 1, o que contribuíu a que non se clasificase. O seu novo compañeiro de equipo, Bertrand Gachot, tampouco progresou na cualificación. [[Martin Brundle]], que terminara nos puntos na última carreira e precualificado o venres, sorprendentemente loitou e non puido clasificar na súa última carreira con [[Brabham]]-[[Yamaha Motor Corporation|Yamaha]]. [[Stefano Modena]] tamén se estrelou na cualificación, pero saíu ileso e puido tomar a saída da carreira o domingo, logo de establecer un tempo que foi suficiente para asegurarse un lugar na grella. [[McLaren]] logrou clasificar aos seus dous autos na primeira fila da grella con Senna na [[pole position]]. [[Nigel Mansell]] e [[Riccardo Patrese]], nos dous [[WilliamsF1 | Williams]] - [[Renault na Fórmula 1 | Renault]], ocuparon a segunda fila. Benetton ocupou a terceira fila con Nelson Piquet quecualificou diante de [[Michael Schumacher]] por única vez na tempada de 1991. [[Gianni Morbidelli]] clasificouse na 8ª posición, só un lugar detrás de [[Jean Alesi]] na súa primeira carreira para [[Scuderia Ferrari | Ferrari]]. Na súa primeira carreira para [[Minardi]] - [[Scuderia Ferrari | Ferrari]], [[Roberto Moreno]] tamén logrou cualificar o 18º máis rápido.
 
=== Carreira ===
 
Na chuvia torrencial (que estivera caendo desde a metade da carreira de apoio do [[Grupo A]] de [[Touring car racing | touring car]] máis cedo no día), a carreira comezou sen grandes incidentes. Riccardo Patrese perdeu dous lugares ao principio e saíu detrás do Ferrari de [[Jean Alesi]] pero non houbo accidentes nas primeiras voltas. Con todo, cando a carreira continuou na volta 3 [[Gerhard Berger]], sen ser visto polas cámaras de televisión, foise de lado a lado, o que permitiu a Nigel Mansell subir á segunda posición, pero volvendo á terceira posición. Mansell logo procedeu a pechar rapidamente a brecha con [[Ayrton Senna]] en primeiro lugar. Pero na volta 5 comezaron a ocorrer os incidentes, o que afectaría a capacidade de Mansell de superar a Senna. Isto debeuse a que os comisarios mostraban cantidade de bandeiras amarelas ao redor do circuíto extremadamente encharcado. Na volta seis, Mansell colocouse xunto a Senna na recta Brabham, pero rapidamente viu unha sinal dun comisario, que se asomaba desde as barreiras, para avisar de restos sobre a pista. O Modena-Lamborghini de [[Nicola Larini]] estrelouse na recta e estaba sobre a pista. Mansell tivo que abandonar a súa liña e unirse á liña de carreira detrás de Senna, quen tamén tivo que evitar o golpeado Ferrari de Jean Alesi, que tamén se estrelou logo de Larini alén da pista.
 
O [[Minardi de [[Pierluigi Martini]] fixo acuaplaning na recta Brabham na volta 10, o que enviou o seu auto directamente contra o muro da dereita e rebotou alén da pista antes de deterse finalmente na trazada dos pilotos. Isto indicaba que a choiva comezaba a caer aínda máis forte, e era máis torrencial que antes.
Liña 62:
Gerhard Berger foise ao final da volta 16 e acababa de recuperarse dun trompo anterior na curva Malthouse momentos antes. Murray Walker dixo que o tempo empeoraba e que a chuvia azoutaba a liña de saída e chegada. Xusto logo disto, Senna conducía cara á recta de inicio/fin e indicou aos comisarios da carreira, mentres pasaba, para había que deter a carreira.<ref name=bbc-classic>{{cite video | people = [[Murray Walker|Walker, Murray]] (Commentator) | date = 1991-11-03 | title = Classic F1 - Australian Grand Prix 1991 | publisher = [[BBC]] | location = [[London]], England | accessdate = 2009-03-24 | url = http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/motorsport/formula_one/7951507.stm| archiveurl= https://web.archive.org/web/20090327151352/http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/motorsport/formula_one/7951507.stm| archivedate= 27 de marzo de 2009 <!--DASHBot-->| deadurl= no}}</ref> Momentos despois, con Senna na 17ª volta, a carreira finalmente detívose. Ao final da 16ª volta, a orde da carreira en realidade era Senna na 1ª posición seguido de Piquet, Morbidelli, de Cesaris, Zanardi e Modena.<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=LzZVknP1iW0&mode=related&search= YouTube Video:Murray Walker menciona a orde da carreira, como lle indicou a computadora da carreira, ao final da volta 16]</ref> Con todo, os comisarios da carreira decidiron contar ata a volta 14 malia a decisión de 1991 de que as pausas tempranas da carreira deberían contarse unha volta antes. Este incidente foi similar á controversia do [[Gran Premio do Brasil de 2003]], onde os ordenadores que finalizaron a carreira concluíron o resultado unha volta demasiado pronto.
 
Houbo intentos de reiniciar a carreira por parte dos comisarios, que mostraron a súa determinación de facelo ordenando que se mostrara no taboleiro a advertencia de 10 minutos aos pilotos e equipos para indicar o reinicio da carreira. Pero logo das serias protestas de Senna e Riccardo Patrese que asaltaron aos comisarios de carreira para argumentar en contra do reinicio, a carreira finalmente deuse por concluida. [[Roland Bruynseraede]] finalmente axitou a bandeira vermella para indicar a detención a espectadores, pilotos e equipos. Como resultado, Senna declarouse gañador diante de Mansell e Berger.
 
=== Post-carreira ===
Liña 72:
Senna e Berger revelaron na conferencia de prensa que non comezarían a carreira se esta carreira non determinaba o Campionato de Construtores, xa que os equipos de McLaren e Williams participaron nesta carreira coa posibilidade de gañar o campionato. Cando Stewart preguntoulle se deberían comezar unha carreira se algunha vez enfrontasen ese tipo de condicións de chuvia no futuro, a resposta de Senna foi unha firme "Non, non debería comezarse a carreira", aínda que entendeu a presión sobre os comisarios e equipos para comezar. Logo agregou que os comisarios non deberían ser os únicos responsables xa que os pilotos, incluído el mesmo, elixiron subirse aos seus autos e comezar a carreira polo que son igualmente responsables.
 
Nigel Mansell, logo de recibir axuda desde Williams-Renault comentou que "todo esta ben, agás de que foi unha completa broma, quero dicir que había restos por todas partes".<ref name=review/> Tamén fixo referencia ao feito que "había un camión na recta", así como catro automóbiles e, como resultado, a carreira debería haberse detido ás 10 voltas.
 
Con menos do setenta e cinco por cento da distancia de carreira completada, outorgáronse a metade dos puntos habituais do campionato mundial, a primeira vez que isto sucedía na Fórmula Un desde que o [[Gran Premio de Mónaco de 1984]] que detívose xusto antes da metade da distancia. O resultado de Senna e Berger foi suficiente para que McLaren gañase o [[Lista de escuderías campioas do mundo de Fórmula 1|Campionato Mundial de Construtores]] de 1991 por 14 puntos sobre Williams. Este foi o sétimo campionato de construtores de McLaren, e o seu cuarto e último campionato gañado cos socios de Honda.
Liña 666:
|
|-
!colspan="8"|{{center|Fonte:<ref name="formula1.com">{{citeCita web |url=http://www.formula1.com/results/season/1991/214/ |title=1991 Australian Grand Prix |publisher=formula1.com |accessdate=23 de decembro de 2015 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20141103035618/http://www.formula1.com/results/season/1991/214/ |archivedate=3 de novembro de 2014}}</ref>}}
|}