Gran Premio do Xapón de 1991: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
m Arranxos varios, replaced: {{cite book → {{Cita libro, {{cite web → {{Cita web (2) |
||
Liña 37:
}}
O '''Gran Premio do Xapón de 1991''' (oficialmente o ''XVII Fuji Television Japanese Grand Prix'') foi unha carreira de [[Fórmula Un]] disputada en [[circuíto de Suzuka|Suzuka]] o 20 de outubro de 1991. Foi a décimo quinta e penúltima proba da tempada 1991 da Fórmula Un, o 18º [[Gran Premio do Xapón]], o quinto en Suzuka e o sétimo que se celebrou no marco do campionato mundial de pilotos de Fórmula Un. A carreira disputouse ao longo de 53 voltas ao circuíto de seis quilómetros por unha carreira de 310 quilómetros. Foi gañada polo piloto de [[McLaren]] [[Gerhard Berger]] despois de comezar desde a [[pole position]]. O seu compañeiro de equipo [[Ayrton Senna]] terminou en segundo lugar e [[Riccardo Patrese]] foi terceiro para o equipo [[Williams Grand Prix Engineering
== Informe ==
A Fórmula Un chegou a Xapón coa loita polo título aínda aberta, foi o quinto ano consecutivo en que o título decidirase no circuíto de Suzuka. Os organizadores esperaban que os eventos do [[Gran Premio de Xapón de 1990]] non se repetisen. Ambos contendentes ao campionato [[Ayrton Senna]] e [[Nigel Mansell]] sabían exactamente o que tiñan que facer, Mansell tiña que gañar con axuda e Senna necesitaba vencer a Mansell. Houbo varios cambios na aliñación de pilotos, sendo o máis notable o de Leyton House, onde Ivan Capelli foi substituído polo mozo austríaco Karl Wendlinger. Por outra parte, AGS quedouse sen diñeiro e non fixo a viaxe a Xapón, mentres que outros rezagados como Coloni contrataron ao condutor local Naoki Hattori, pero non puido precualificarse. [[Johnny Herbert]] estaba detrás do volante do [[Team Lotus
A cualificación viu moitos grandes accidentes, incluída a nova sensación [[Michael Schumacher]] e o piloto de Ferrari [[Jean Alesi]]. O maior destes accidentes foi o que lle sucedeu a [[Éric Bernard]] que rompeu o nocello e non tomou parte na carreira. Ao final das sesións de cualificación, quedou unha primeira fila de McLaren con Gerhard Berger, por diante de Ayrton Senna. Mansell foi terceiro seguido polo infeliz [[Alain Prost]], [[Riccardo Patrese]], [[Jean Alesi]], [[Pierluigi Martini]], [[Gianni Morbidelli]], Michael Schumacher, e [[Nelson Piquet]].
No comezo da carreira, Berger saíu ben e Senna bloqueou a Mansell como lle fixo Mansell en [[Gran Premio de Portugal de 1991
Coa noticia da retirada de Mansell, Senna e Berger perdéronse na distancia, con Berger saudando ao seu compañeiro de equipo campión do mundo cando o pasou. Os dous correron en formación durante o resto da carreira con Senna deixando pasar a Berger na última volta para gañar a súa primeira carreira para McLaren.
Patrese terminou en terceiro lugar seguido de Prost, [[Martin Brundle]] anotou os últimos puntos na historia do equipo de Brabham, e [[Stefano Modena]] no Tyrrell. Senna gañara o seu terceiro campionato mundial, pero o brasileiro freou as celebracións na entrevista posterior á carreira facendo comentarios mordaces sobre o presidente sainte da [[Fédération Internationale du Sport Automobile
== Clasificación ==
Liña 641:
|
|-
!colspan="8"|{{center|Fonte:<ref name="formula1.com">{{
|}
Liña 712:
== Referencias ==
{{Listaref}}
* {{
* {{
== Ligazóns externas ==
|