Charlotte Perkins Gilman: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
mSen resumo de edición |
ligs ints |
||
Liña 1:
{{Escritora}}
'''Charlotte Anna Perkins''', nada en [[Hartford, Connecticut|Hartford]] o [[3 de xullo]] de [[1860]] e finada en [[Pasadena, California|Pasadena]] ([[California]]) o [[17 de agosto]] de [[1935]], foi unha intelectual norteamericana multidisciplinar, moi activa en defensa dos dereitos civís das mulleres entre finais de 1890 e mediados de 1920. A súa obra máis coñecida é ''The Yellow Wallpaper'' publicada en 1892, un relato breve con toques autobiográficos escrito tras unha profunda [[Depresión (psicoloxía)|depresión]] postparto. A súa utopía ''Herland'' (1915), é considerada a precursora da ciencia-ficción feminista moderna. A súa figura servirá de modelo para futuras xeracións de mulleres debido ás súas ideas e o seu estilo de vida pouco ortodoxo para a época.
== Traxectoria==
Liña 27:
Despois da separación, Gilman marchouse coa súa filla a [[California]]. No ano 1890, inspirouse o suficiente como para producir 15 ensaios, poemas, e unha novela. Para Charlotte foi unha época de gran creatividade, activismo social e actividade intelectual. Paralelamente participaba activamente en varias organizacións feministas e reformistas como a ''Pacific Coast Woman's Press Association'', a ''Woman's Alliance'', o ''Economic Club'', a ''Ebell Society'', a ''Parents Association'' e o ''State Council of Women''.
En 1892 publicou a súa primeira obra ''O papel da parede amarelo'', un relato breve inspirado na súa propia experiencia durante a súa época depresiva e o seu cura de repouso, unha das súas obras máis coñecidas e valoradas. Charlotte escribiuno entre o 6 e o 7 de xuño de 1890 na súa casa de [[Pasadena, California|Pasadena]] ([[California]]), e foi impresa un ano e medio despois no ''The New England Magazine'' no número de xaneiro de 1892. Desde a súa edición orixinal, foi incluída en numerosas coleccións de literatura feminina, literatura estadounidense e libros de texto.<ref name=":2">{{Cita libro|título=Charlotte Perkins Gilman's “The Yellow Wall-paper” and the History of Its Publication and Reception. A Critical Edition and Documentary Casebook|apelidos=Bates Dock|nome=Julie|editorial=University Park, PA: The Pennsylvania State University Press|ano=1998|ISBN=978-0-271-01733-4|ref=}}</ref> A historia trata sobre unha muller que sofre unha enfermidade mental logo de estar dous meses atrapada dentro de casa mirando ao mesmo repugnante empapelado amarelo. Gilman escribiu esta historia para cambiar a opinión da xente sobre o papel da muller na sociedade, ilustrando como a falta de autonomía das mulleres anaba en detrimento da súa saúde mental, emocional e ata física. A narradora da historia debe facer o que o seu esposo e o seu doutor mandan, aínda que o tratamento que prescriben contrasta directamente co que ela de verdade necesita: estimulación mental, e a liberdade de escapar á monotonía da habitación na que se atopa confinada. O empapelado amarelo era esencialmente unha resposta ao médico<ref>S. Weir Mitchell</ref> que intentara restablecela da súa depresión a través dunha cura de descanso, ela envioulle unha copia da historia.<ref name=":2" />
[[Ficheiro:Lecturer Charlotte Perkins Gilman.jpg|esquerda|miniatura|400x400px|Manifestación sufaxista e Charlotte Perkins Gilman parlando.]]
Comezou a impartir conferencias sobre o nacionalismo para o Radical Nationalist Party e gañou visibilidad pública co seu primeiro volume de poesía, ''In This Our World'', publicado en 1893. A súa carreira como conferenciante quedou impulsada,<ref name=":2" /> pasando a ser os seus discursos unha fonte habitual de ingresos. A súa fama creceu xunto co seu círculo social de activistas das mesmas opinións e escritores do movemento feminista.
Liña 33:
O seu ex-marido Charles, vólvese a casar con Grace Ellery Channing, amiga íntima de Gilman. En 1894, Charlotte manda á súa filla ao oeste para vivir con eles. Gilman conta nas súas memorias que estaba feliz pola parella, posto que «a segunda nai de Katherine era tan boa como a primeira, mellor en máis dun sentido».<ref name=":3">{{Cita libro|título=The Abridged Diaries of Charlotte Perkins Gilman|apelidos=Knight|nome=Denise D.|editorial=Charlottesville, VA:: University of Virginia Press|ano=1994|ISBN=9780813917962|ref=}}</ref> Charlotte permanecerá próxima á parella e á súa filla formando unha familia moi pouco convencional para a época.
Anos máis tarde, a súa filla Katharine Stetson casarase en 1918 co artista Frank Tolles Chamberlin<ref>{{Cita web|url=http://pds.lib.harvard.edu/pds/view/13174964?n=14&oldpds|páxina-web=Schlesinger Library, Radcliffe Institute, Harvard University.|título=F. Tolles Chamberlin (1955)|data-acceso=1/12/2017}}</ref>. O matrimonio terá dous fillos Dorothy nada en 1918 e Walter nado en 1920. En 1919 trasládanse a vivir a [[Pasadena,
Entre 1894–1895 Gilman editou o semanal literario ''The Impress'', que se publicaba pola ''Pacific Coast Women’s Press Association'' (anteriormente o ''Bulletin''). Acabou ás 20 semanas debido á crítica social que suscitaba o seu estilo de vida, que incluía ser unha nai pouco natural e unha muller que se divorciou do seu marido. Logo de catro meses de conferencias que acabaron en abril de 1897, Gilman comezou a pensar sobre as relacións de xénero e a economía na vida estadounidense, isto fixo que creara o primeiro esbozo de "Mulleres e economía". O libro foi publicado o ano seguinte (''Women and Economics'', 1898) e colocou a Gilman no foco de atención internacional.<ref>{{Cita web|url=http://pds.lib.harvard.edu/pds/view/13933995?n=63&oldpds|páxina-web=Schlesinger Library, Radcliffe Institute, Harvard University.|título=New York Heral Tribune book review by Clara G. Stillman (1935)|data-acceso=1/12/2017}}</ref>
Liña 41:
En 1903 escribiu un dos seus libros máis aclamados pola crítica, ''The Home: Its Work and Influence'', que ampliaba o contido de ''Women and Economics'', afirmando que as mulleres están oprimidas nas súas casas e que a contorna no que viven debe modificarse polo seu saúde mental. Entre as viaxes e a escritura, a súa carreira como figura literaria estaba asegurada.<ref name=":3" /> Charlotte estenderá o seu prolífico período creativo, comezando a publicación como editora e escritora da revista "''The Forerunner''" que desde 1909 ata 1916 dará difusión a gran parte da súa ficción.
En 1925, finaliza o seu autobiografía, ''The Living of Charlotte Perkins Gilman'', que se publicará máis tarde a título póstumo. Así mesmo, continuará dando conferencias reivindicando a independencia económica das mulleres. Tras varios anos vivindo en [[Nova York]], Charlotte, Houghton Gilman e o seu fillo Yadir trasládanse á antiga casa de Houghton en Norwich, Connecticut. En 1934, trala repentina morte do seu marido dunha [[hemorraxia cerebral]], Gilman regresa a [[Pasadena,
== Notas ==
| |||