Gran Premio do Reino Unido de 1991: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Fendetestas (conversa | contribucións)
a primeira edición de esta páxina procede da información de en:1991 British Grand Prix
 
m Arranxos varios, replaced: {{cite web → {{Cita web, |thumb| → |miniatura|
Liña 36:
|terceiro_país = FRA
}}
[[Ficheiro:Mansell and Senna at Silverstone.jpg|thumbminiatura|350px|[[Nigel Mansell]] pasa a [[Ayrton Senna]] de regreso ao paddock en Silverstone durante a súa volta da vitoria, logo de que Senna quedara sen combustible.]]
 
O '''Gran Premio do Reino Unido de 1991''' foi unha carreira de automobilismo de [[Fórmula Un]], celebrada o 14 de xullo de 1991 no circuíto de [[Circuíto de Silverstone]] en [[Silverstone]], [[Reino Unido]]. Foi a oitava carreira do Campionato do Mundo da tempada de {{f1|1991}}. Foi o 46º Gran Premio do Reino Unido e o 27º celebrado en Silverstone. A carreira disputouse sobre 59 voltas ao circuíto de máis de cinco quilómetros para unha distancia de carreira de 308 quilómetros. Foi gañada polo piloto local [[Nigel Mansell]], conducindo un [[Williams FW14 | Williams]] - [[Renault na Fórmula 1 | Renault]], despois de partir da [[pole position]]. [[Gerhard Berger]] terminou segundo nun [[McLaren MP4 / 6 | McLaren]] - [[Honda na Fórmula 1 | Honda]], con [[Alain Prost]] terceiro nun [[Ferrari 643 | Ferrari]] .
 
== Informe ==
A pista remodelouse en gran medida en 1991, o que xerou críticas moi positivas por parte dos pilotos. A pista xa non era a máis rápida no calendario da F1, pero agora incluía moitas curvas desafiantes para os pilotos. Por outra parte, [[Tom Walkinshaw]] comprara unha participación do 35% no equipo [[Benetton Formula | Benetton]], pero as aliñacións de pilotos non cambiaran desde o [[Gran Premio de Francia de 1991]]). [[Stefan Johansson]] continuou substituíndo ao lesionado Alex Caffi en Footwork, aínda que foi a última carreira na que o faría.
 
Na cualificación, [[Nigel Mansell]] logrou a pole ante os seus siareiros locais, co seu rival ao título Ayrton Senna segundo. [[Riccardo Patrese]] foi terceiro, seguido de [[Gerhard Berger]], [[Alain Prost]], [[Jean Alesi]], [[Roberto Moreno]], [[Nelson Piquet]], [[Maurício Gugelmin]], e [[Stefano Modena]]. Senna saíu como un foguete para liderar diante de Mansell, mentres que Patrese foi a primeira vítima do día, logo de ser golpeado por Berger. A vantaxe de Senna non durou moito, xa que Mansell pasouno de novo ao entrar na curva Stowe.
 
Mansell e Senna distancíaronse mentres Berger, Prost e Alesi disputaban o terceiro lugar, con Alesi adiantaríase aínda que retiraríase logo de chocar con Aguri Suzuki mentres intentaba dobrar ao [[Lola Cars| Lola]].
 
[[Andrea de Cesaris]] tivo un gran accidente na volta 41 cando a súa suspensión fallou na curva Abbey, o seu auto rebotou volvendo á pista e por pouco bate con [[Satoru Nakajima]] no [[Tyrrell Racing | Tyrrell]]; de Cesaris saíu ileso.
 
Na parte dianteira, Mansell lograba a súa segunda vitoria consecutiva, mentres que o seu rival, Senna, quedouse sen combustible na última volta e clasificouse cuarto. Berger terminou en segundo lugar, seguido de Prost, Senna, Piquet e o Jordan de [[Bertrand Gachot]]. Mansell quedaba detrás de Senna a só 18 puntos.
Liña 677:
|
|-
!colspan="8"|{{center|Fonte:<ref name="formula1.com">{{citeCita web |url=http://www.formula1.com/results/season/1991/206/ |title=1991 British Grand Prix |publisher=formula1.com |accessdate=23 de decembro de 2015 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20141103035454/http://www.formula1.com/results/season/1991/206/ |archivedate=3 de novembro de 2014}}</ref>}}
|}