Charlotte Perkins Gilman: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
m Revisión ortográfica ok. Info verificada ok con referencias e fontes documentais diversas. Cuestións de formato, queda aberto a máis colaboracións. | Fin deste traballo de colaboración e adición de contidos á Galipedia |
||
Liña 1:
{{wikificar|problemas de formato, texto non en galego, dividir traxectoria en seccións}}
{{Escritora}}
'''Charlotte Anna Perkins''', nada en [[Hartford, Connecticut|Hartford]] o [[3 de xullo]] de [[1860]] e finada en [[Pasadena]] o [[17 de agosto]] de [[1935]], foi unha intelectual norteamericana multidisciplinar, moi activa en defensa dos dereitos civís das mulleres entre finais de 1890 e mediados de 1920. A súa obra máis coñecida é ''The Yellow Wallpaper'' publicada en 1892, un relato
== Biografía ==
Charlotte naceu no estado norteamericano de [[Connecticut]] o 3 de xullo de 1860 na localidade de Hartford. Filla do matrimonio entre Mary A. Fitch Westcott (1829-1893) e Frederic Beecher Perkins (1828-1899) xunto ao seu irmán Thomas Adie Perkins (1859). Os seus outros dous irmáns Thomas Henry (1858) e Mery Clarissa (1866) non chegaron a cumprir o ano de idade.<ref>{{Cita web|url=http://pds.lib.harvard.edu/pds/view/13837801?n=1&oldpds|páxina-web=Harvard University Library (en inglés)|título=Perkins Family genealogical records, after 1926.|data-acceso=01/12/2017}}</ref>
O seu pai Frederick, bibliotecario de profesión, pertencía á influente Familia Beecher, entre
A súa Nai Mary A. Fitch
En 1878, aos dezaoito anos, Charlotte consegue matricularse e asistir finalmente de xeito estable á Escola de Deseño de Rhode Island ata que se gradúa en 1883. <ref name=":1">{{Cita libro|título=Charlotte Perkins Gilman: Her progress toward Utopia with selected writings.|apelidos=Kessler|nome=Carol Farley|editorial=Syracuse University Press|ano=1995|ISBN=978-0815603047|ref=}}</ref> Para costearse a súa educación, Charlotte dedícase a dar clases particulares, vender acuarelas e tarxetas de felicitación así como realizar elaborados deseños publicitarios para anuncios, traballos cos que continuará tralo seu graduación para sufragar os seus gastos.<ref name=":0" /> Como curiosidade, comentar que o 8 de agosto de 1880, na súa correspondencia persoal con Martha, Charlotte chega a bautizar orgullosa ao seu proxecto emprendedor baixo o nome de "''Perkins & Co. Designers''". Foi unha época de adolescencia idílica e gran felicidade para Charlotte a cuxos recordos recorrerá máis adiante nos momentos máis complicados que se aveciñan.
Durante o verán de 1881, cando Martha atópase de vacacións coa súa familia fóra da cidade, coñece a Charles A. Lane. Antes de finalizar o ano, o 1 de novembro, ambos se casarán e trasladaranse a Hingham ([[Massachusetts]]) con plans de formar unha familia. O matrimonio terá dous fillos: Charles C. (1883) e Margaret L. (1886).
Nun breve período de tempo todo cambia e transfórmase para sempre. Para Charlotte, todo isto supón un impacto emocional bastante forte do que quedará constancia tanto na súa autobiografía como na
Pasan os meses e en 1882, á idade de 22 anos, Charlotte coñece a Charles Walter Stetson, un novo artista co que se casará o 2 de maio de 1884. Un ano máis tarde, o 23 de marzo de 1885, nacerá a súa filla Katharine Beecher Stetson. Nos meses posteriores ao nacemento Gilman sofre unha profunda depresión. Nunca ata o momento sentiuse atraída polo matrimonio, a familia e moito menos pola
Charlotte, que por aquel entón contaba con 26 anos, buscou a axuda dun reputado neurólogo, o doutor Silas Weir Mitchell de Filadelfia. Se lle
Por aquel entón a [[
Durante o verán de 1888, Charlotte márchase unha tempada a [[Bristol]] (Rhode Island) xunto á súa filla Katharine e alí comeza a notar unha progresiva mellora da súa depresión. Gilman finalmente decide separarse do seu esposo, pois o considera necesario para mellorar
En 1892 publicou a súa primeira obra ''O papel da parede amarelo'', un relato breve inspirado na súa propia experiencia durante a súa época depresiva e o seu cura de repouso, unha das súas obras máis coñecidas e valoradas. Charlotte escribiuno entre o 6 e o 7 de xuño de 1890 na súa casa de Pasadena, e foi impresa un ano e medio despois no ''The New England Magazine'' no número de xaneiro de 1892. Desde a súa edición orixinal, foi incluída en numerosas coleccións de literatura feminina, literatura estadounidense e libros de texto.<ref name=":2">{{Cita libro|título=Charlotte Perkins Gilman's “The Yellow Wall-paper” and the History of Its Publication and Reception. A Critical Edition and Documentary Casebook|apelidos=Bates Dock|nome=Julie|editorial=University Park, PA: The Pennsylvania State University Press|ano=1998|ISBN=978-0-271-01733-4|ref=}}</ref> A historia trata sobre unha muller que sofre unha enfermidade mental logo de estar dous meses atrapada dentro de casa mirando ao mesmo repugnante empapelado amarelo. Gilman escribiu esta historia para cambiar a opinión da xente sobre o papel da muller na sociedade, ilustrando como a falta de autonomía das mulleres
Comezou a impartir conferencias sobre o nacionalismo para o Radical Nationalist Party e gañou visibilidad pública co seu primeiro volume de poesía, ''In This Our World'', publicado en 1893. A súa carreira como conferenciante quedou impulsada,<ref name=":2" /> pasando a ser os seus discursos unha fonte habitual de ingresos. A súa fama creceu xunto co seu círculo social de activistas das mesmas opinións e escritores do movemento feminista.
Liña 39 ⟶ 34:
O seu ex-marido Charles, vólvese a casar con Grace Ellery Channing, amiga íntima de Gilman. En 1894, Charlotte manda á súa filla ao oeste para vivir con eles. Gilman conta nas súas memorias que estaba feliz pola parella, posto que «a segunda nai de Katherine era tan boa como a primeira, mellor en máis dun sentido».<ref name=":3">{{Cita libro|título=The Abridged Diaries of Charlotte Perkins Gilman|apelidos=Knight|nome=Denise D.|editorial=Charlottesville, VA:: University of Virginia Press|ano=1994|ISBN=9780813917962|ref=}}</ref> Charlotte permanecerá próxima á parella e á súa filla formando unha familia moi pouco convencional para a época.
Anos máis tarde, a súa filla Katharine Stetson casarase en 1918 co artista Frank Tolles Chamberlin<ref>{{Cita web|url=http://pds.lib.harvard.edu/pds/view/13174964?n=14&oldpds|páxina-web=Schlesinger Library, Radcliffe Institute, Harvard University.|título=F. Tolles Chamberlin (1955)|data-acceso=1/12/2017}}</ref>. O matrimonio terá dous fillos Dorothy nada en 1918 e Walter
Entre 1894–1895 Gilman editou o semanal literario ''The Impress'', que se publicaba pola ''Pacific Coast Women’s Press Association'' (anteriormente o ''Bulletin''). Acabou ás 20 semanas debido á crítica social que suscitaba o seu estilo de vida, que incluía ser unha nai pouco natural e unha muller que se
Despois de que a súa nai morrese en 1895, Charlotte decidiu regresar ao leste por primeira vez en oito anos. Alí entrou en contacto con George Houghton Gilman, primo seu ao que non vira en aproximadamente quince anos, que era un avogado de Wall Street. Con 40 anos de idade, Charlotte volverá contraer matrimonio por segunda vez, o 11 de xuño de 1900, co seu primo Houghton Gilman, un home solidario coas súas aspiracións feministas que soubo apoiala nos seus proxectos e darlle a liberdade necesaria para realizar o seu traballo.<ref name=":3" /> O seu matrimonio non se parecía en nada ao precedente con Walter. Dous anos despois, en 1902, nacerá o seu fillo Yadir Gilman.
En 1903 escribiu un dos seus libros máis aclamados pola crítica, ''The Home: Its Work and Influence'', que ampliaba o contido de ''Women and Economics'', afirmando que as mulleres están oprimidas nas súas casas e que a contorna no que viven debe modificarse polo seu saúde mental. Entre as viaxes e a escritura, a súa carreira como figura literaria estaba asegurada.<ref name=":3" /> Charlotte estenderá o seu prolífico
En 1925, finaliza o seu autobiografía, ''The Living of Charlotte Perkins Gilman'', que se publicará máis tarde a título póstumo. Así mesmo, continuará dando conferencias reivindicando a independencia económica das mulleres. Tras varios anos vivindo en [[Nova York]], Charlotte, Houghton Gilman e o seu fillo Yadir trasládanse á antiga casa de Houghton en Norwich, Connecticut. En 1934, trala repentina morte do seu marido dunha [[
|