Ducado de Neopatria: Diferenzas entre revisións

|nome_oficial = <small>''Δουκάτο Νέων Πατρών'' {{el}}<br><small>(Dukáton Néōn Pathrṓn)</small><br>''Ducatus Neopatriae'' {{la}}<br>''Ducat de Neopàtria'' {{ca}}</small>

|nome_completo = {{PAGENAME}} <br><small><small>Estado vasalo*</small></small>

Cando o rei grego de [[Tesalia]], [[Xoán II Ducas]], morreu en [[1318]] sen herdeiro, os seus dominios caeron na anarquía. Os [[almogávares]] da [[Gran Compañía catalá]], comandados polo infante [[Afonso Federico de Aragón]] (tamén coñecido como Afonso Federico de Sicilia, que conquistaran recentemente, na [[batalla de Halmyros]], a maior parte do sur de [[Tesalia]], no que fundaron o [[Ducado de Atenas]], aproveitaron a situación para proseguir cara ao norte.{{sfn|Nicol|2010|pp = 80-101}} {{sfn|Fine|1994|p = 243}} {{sfn| Koder|Hild|1976|p = 74}}

Os cataláns tomaron a cidade de [[Neopatria]] en [[1319]], e en [[1325]] tamén conquistaron [[Zetounion]], [[Loidoriki]], [[Siderokastron]] e [[Vitrinitsa]], así como, ao parecer, e brevemente, [[Domokos]], [[Gardiki, Phthiotis|Gardiki]] e [[Pharsalus]].{{sfn|Nicol|2010|pp = 80-101}} {{sfn|Fine|1994|p = 243}} {{sfn| Koder|Hild|1976|p = 74}}

Este territorio conquistado polos cataláns, que foi elevado a [[Duque|Ducado]], pasou a formar parte dun ''Estado catalán'', xunto co [[Ducado de Atenas]]. Administrativamente estaba dividido nas capitanías de [[Siderocastron]], Neopatria e [[Ámfisa|Salonia]]. {{sfn|Nicol|2010|pp=80, 101}} {{sfn|Fine|1994|p=243}} {{sfn|Koder|Hild|1976|p=74}}

A pesar de que a zona foi repoboada por aragoneses e, sobre todo, cataláns, parte do territorio foi conquistado polos [[Serbia|serbios]] de [[Stefan Uroš IV Dušan Nemanjić]] en [[1337]],{{sfn|Fine|1994|p=398}} e os progresivos embates do [[Imperio bizantino]] foron diminuíndo pouco a pouco as posesións do ducado.

O título de "duque de Neopatria" foi asumido en [[1377]] polo rei [[Pedro IV de Aragón]], ''o Cerimonioso''.{{sfn|Koder|Hild|1976|p=76}}

Finalmente, en [[1390]], o Dcado caeu completamente en mans da [[República de Florencia]]. [[Rainiero I Acciajuoli|Rainiero]] ou Nerio Acciajuoli, que intentaba a conquista dos Ducados desde [[1385]], tomou a cidade e Atenas en [[1388]], e o Ducado de Neopatria en [[1390]]. A partir deste momento os Ducados perteneceron á familia [[Florencia|florentina]] dos [[Acciajuoli]], até a súa conquista polo [[Imperio otomán]]. A partir de [[1415]] ambos os territorios pasaron a seren tributarios dos otománs]] que, finalmente, os anexionaron.{{sfn|Koder|Hild|1976|p=76}} {{sfn|Fine|1994|pp=401–402}}

A organización do novo Estado catalán en Grecia ilustra perfectamente a teoría do pacto entre o gobernante e o seu pobo, designado como un contrato, ''capítula et conventiones'' nas primeiras palabras do documento de [[1312]] para o Ducado de Atenas.

Tebas e Atenas eran as capitais do ducado de Atenas. Os cataláns en Atenas organizaron unha corporación municipal, cos seus propios oficiais civís e militares (''capitá'', ''veguer'', ''castellá'') e cos seus propios síndicos, prohomes e consello municipal. A cidade de Neopatria, a capital do Ducado setentrional, era gbernada por un capitán, e un castelán tiña o mando da gornición do castelo; as condicións de Neopatria, debido ao seu semi-illamento no norte, eran en certa maneira especiais, polo que a autoridade residía case directamente no duque soberano de Sicilia e, despois de [[1381]], nos monarcas da [[Coroa de Aragón]].<ref>[https://reyesydinastias.blogspot.com.es/2012/06/los-almogavares-y-el-ducado-catalan-de.html Los Almogávares y el Ducado Catalán de Atenas (1311-1385)], no blog Reyes y Dinastías {{es}}.</ref>

{{listarefListaref|330em}}

* [https://reyesydinastias.blogspot.com.es/2012/06/los-almogavares-y-el-ducado-catalan-de.html Los Almogávares y el Ducado Catalán de Atenas (1311-1385)], no blog Reyes y Dinastías {{es}}.