A bacteria ''[[Clostridium difficile]]'', unha especie [[bacteria grampositiva|grampositiva]] que habita no intestino dos mamíferos, é unha das principais responsables das mortes por [[Infección nosocomial|infeccións nosocomiais]]<ref name="Dawson"/>
Cando se perturban as poboaciones simbióticas da [[flora intestinal|flora bacteriana]], por exemplo, con [[antibióticosantibiótico]]s, o individuo queda máis exposto aos patóxenos. A rápida evolución da [[resistencia a antibióticos]] inflixeexerce unha forte presión selectiva aossobre os [[alelo]]s da resistencia que se transmiten ás futuras xeracións. A [[hipótese da Raíña Vermella]] mostra que a [[carreira de armamentos evolutiva|carreira evolutiva]] entre bacterias patóxenas e humanos é unha batalla constante para obter atributos que superen ao outro. A carreira entre os factores de virulencia das bacterias, de rápida evolución, e os tratamentos da medicina moderna, esixe que os biólogos especializados na [[evolución]] comprendan os mecanismos de resistencia nestas bacterias patóxenas, sobre todo considerando o crecente número de pacientes infectados nos hospitais. Os factores evolucionados de virulencia representan unha ameaza para os pacientes dos hospitais, en situación de inmunodepresión por enfermidade ou por tratamento con antibióticos. Os factores de virulencia son as características que as bacterias evolucionadas desenv olverondesenvolveron para incrementar a súa capacidade patóxena. UnUns dos factores de virulencia do ''C. difficile'' que maior responsabilidade ten na súa resistencia aos antibióticos son as súas toxinas: a enterotoxina e a citotoxina.<ref name="Terrier">M. C. Terrier, M. L. Simonet, P. Bichard y J. L. Frossard. 2014. <i>Recurrent Clostridium difficile infections: The importance of the intestinal microbiota. World Journal of Gastroenterology</i> 20:7416-7423.</ref> As toxinas producen esporas difíciles de desactivar e eliminar do ambiente, sobre todo nos hospitais, onde a habitación dun paciente infectado puede chegar a conter esporas da bacteria durante 20 semanas.<ref>K. H. Kim, R. Fekety, D. H. Batts, D. Brown, M. Cudmore, J. Silva Jr. y D. Waters. 1981. <i>Isolation of Clostridium difficile from the Environment and Contacts of Patients with Antibiotic-Associated Colitis. The Journal of Infectious Diseases</i> 143: 42–50.</ref> Por tanto, a loita contra a rápida difusión destas [[infección]]s depende de que as prácticas hixiénicas do hospital eliminen as esporas do ambiente. Un estudo publicado no ''American Journal of Gastroenterology'' concluíu que para controlar a propagación das infeccións hospitalarias, o uso de luvas e termómetros desbotables, a desinfección e a hixiene das mans son prácticas necesarias nas instalacións sanitarias.<ref>J. Hsu, C. Abad, M. Dinh y N. Sadfar. 2010. <i>Prevention of endemic healthcare-associated Clostridium difficile infection: reviewing the evidence. American Journal of Gastroenterology </i>105:2327–39 quiz 2340.</ref> A virulencia deste patóxeno é considerable e pode provocar un cambio radical nos métodos de saneamento utilizados nos hospitais para controlar os gromos de infección.
