O discreto engado da burguesía: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Elenco de pt.wiki |
Amplío de en.wiki |
||
Liña 1:
{{enuso}}
{{Título en cursiva}}
{{Filme
| título = O discreto engado da burguesía
| títuloorixinal =Le Charme discret de la bourgeoisie
| imaxe =
| descrición =
| director =[[Luis Buñuel]]
| produtor =[[Serge Silberman]]
| guión =Luis Buñuel<br>[[Jean-Claude Carrière]]
| baseado =
| intérpetres =[[Fernando Rey]]<br>[[Paul Frankeur]]<br>[[Delphine Seyrig]]<br>[[Stéphane Audran]]
| música =
| cinematography =[[Edmond Richard]]
| editor =[[Hélène Plemiannikov]]
| estudio =
| distribuídor =
| estrea ={{data|15|9|1972}}
| duración = 102 minutes
| país ={{FRA}}<br>{{ITA}}<br>{{ESP}}
| lingua = [[Lingua francesa|francés]]
| orzamento =
| recadación =
}}
'''''O discreto engado da burguesía''''' (en francés ''Le Charme discret de la bourgeoisie'') é un [[cinema de Francia|filme francés]] de 1972 dirixido polo realizador español [[Luis Buñuel]]. Como en moitas das súas longametraxes pódense observar escenas propias do [[surrealismo]]. Gañou o [[Oscar ao mellor filme en lingua non inglesa]] na [[45ª edición dos Oscar]].
Liña 20 ⟶ 43:
* François Maistre como Delecluze
* [[Michel Piccoli]] como ministro
== Produción ==
Tras anunciar que ''[[Tristana]]'' (1970) sería o seu último filme,<ref>Wakeman, John. ''World Film Directors, Volume 1''. The H. W. Wilson Company. 1987, p. 88.</ref> porque sentía que se repetía, Buñuel reuniuse co seu guionista [[Jean-Claude Carrière]] e discutiu sobre o tema da repetición. Pouco despois o produtor [[Serge Silberman]] faloulle dunha anécdota, na que esquecera unha cea e fora sorprendido por seis amigos esfameados que se atopaban na súa porta. Buñuel sentiuse de súpeto inspirado e Silberman acordou darlle 2000 dólares para escribir o guión con Carrière, combinando a anécdota coa idea da repetición. Escribiron a primeira versión en tres semanas e acabaran a quinta no verán de 1971. Silberman conseguiu os cartos para o filme en abril de 1972 e comezou a preprodución.<ref>Baxter, John. ''Buñuel''. New York: Carroll & Graf Publishers, Inc.. 1994. {{ISBN|0-7867-0506-X}}. p. 299.</ref><ref name="Wakeman. pp. 88-89">Wakeman, pp. 88-89.</ref>
Buñuel contratou varios actores cos que xa traballara como [[Fernando Rey]] e [[Michel Piccoli]]. A rodaxe comezou o 15 de maio de 1972 e durou dous meses. O director rodou poucas tomas e mesmo [[montaxe|montaba]] o filme na cámara e durante a produción. Buñuel e Silberman tiveron unha discusión longa e humorística sobre se Buñuel tardaba un día ou día e medio en montar os seus filmes.<ref name="Baxter. pp. 301">Baxter, p. 301.</ref>
== Premios ==
Notando que tiña un filme especial, Silberman decidiu non agardar ata maio para estrear o filme no [[Festival de Cannes]], senón que o fixo no outono de 1972 para facelo elixible para o [[Oscar ao mellor filme en lingua non inglesa]]. Buñuel era célebre pola súa indiferenza polos premios e bromeou cun xornalista que xa pagara 25 000 dólares para gañar o Oscar. Finalmente si o gañou e Silberman aceptou o premio en nome de Buñuel. A petición da Academia, o director posou para unha fotografía sostendo o Oscar, mais levaba posta unha perruca e unhas lentes xigantes.<ref name="Baxter. pp. 302"/>
== Véxase tamén ==
=== Bibliografía ===
*{{cita libro| apelidos = Kinder | nome = Marsha | título = Luis Buñuel's The Discreet Charm of the Bourgeoisie | editorial = Cambridge University Press | lugar = Cambridge | ano = 1999 | isbn = 0-521-56831-5 | url = http://www.cambridge.org/9780521568319|lingua=en}}
=== Ligazóns externas ===
* [http://www.criterion.com/asp/release.asp?id=102&eid=116§ion=essay Artigo de Carlos Fuentes en Criterion Collection]
* [http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=/20000625/REVIEWS08/6250301/1023 Crítica] de [[Roger Ebert]]
{{Control de autoridades}}
Liña 29 ⟶ 67:
[[Categoría:Filmes rodados en Francia]]
[[Categoría:Cine en lingua francesa]]
[[Categoría:Oscar ó mellor filme en lingua non inglesa]]
| |||