Evaristo Correa Calderón: Diferenzas entre revisións

Ese mesmo ano trasládase a [[Madrid]] para estudar Filosofía e Letras na [[Universidade de Madrid|Universidade Central]], que non conseguiu rematar, e somérxese nos ambientes vangardistas do momento, entrando en contacto dende a [[Residencia de Estudiantes]] con moitas figuras emerxentes da cultura como: [[Rafael Alberti|Alberti]], [[Federico García Lorca|García Lorca]], [[Luis Buñuel|Buñuel]], [[Maruxa Mallo]], [[Ramón Gómez de la Serna]] ou [[Vicente Huidobro|Huidobro]]. Malia estar lonxe, non perdeu o contacto con Lugo pois foi un dos organizadores da [[I Asemblea Nacionalista]]<ref>[[Xulio Pardo de Neyra]]: [http://praza.com/opinion/1467/a-asemblea-nacionalista-de-lugo-ou-a-historia-dunha-inexactitude/ "A asemblea nacionalista de Lugo ou a historia dunha inexactitude"] ''[[Praza Pública]]'', 18/11/2013.</ref>, celebrada nesa cidade en 1918 e, mesmo, fundou na capital a "Mocedade Céltiga de Madrid"<ref name=":1">{{Cita web|url=http://www.vieiros.com/nova/24723/evaristo-correa-calderon-vangardismo-e-galeguismo|apelidos=Pardo de Neyra|nome=Xulio|data-publicación=03/10/2002|páxina-web=Vieiros.com|título=Evaristo Correa Calderón: vangardismo e galeguismo|data-acceso=24-10-2017}}</ref>.

En 1923, regresa a Lugo e de 1925 a 1926 convértese en redactor-xefe de ''[[El Pueblo Gallego]]''<ref>{{Cita web|url=http://galegos.galiciadigital.com/gl/evaristo-correa-calderon|páxina-web=galegos.galiciadigital.com|título=Evaristo Correa Calderón|data-acceso=24-10-2017}}</ref>''.'' Fundou, co seu irmán [[Juan Antonio Correa Calderón|Juan Antonio]], ''[[Vanguardia Gallega]]'' (reflexo da ideoloxía republicana) e dirixiu ''[[Ronsel]]'' (1924) e intégrase no [[Seminario de Estudos Galegos]].<ref>{{Cita web|url=http://almanaquedasirmandades.gal/efemeride/evaristo-correa-calderon/2018-02-11/|páxina-web=Almanaque das Irmandades|título=Evaristo Correa Calderón|data-acceso=22-10-2017}}</ref> En 1927, licenciouse en Filosofía e Letras (sección Historia) na [[Universidade de Santiago de Compostela]], e marchou a [[Tolosa, Francia|Toulouse]] e [[París]] (onde entra en contacto con [[André Breton|André Bréton]] e [[Louis Aragon]] e o ambiente [[Surrealismo|surrealista]]). Neste período, publicou os libros de contos ''Luar'' (1923), ''Conceición singela do Ceo'' (1925) e ''Margarida a da sorrisa de aurora'' (1927) que é o primeiro conto infantil da literatura galega.<ref name=":1" />

En 1930 dictou un curso de Literatura Española na [[Universidade de Bucarest]]. Dende [[1931]] foi profesor de Lingua e Literatura españolas en diversos institutos de España; en primer lugar en Almería, e despois en Lugo (no [[Instituto Masculino]]), Santander, As Palmas, Valladolid, Salamanca e Alcalá de Henares, onde se xubilou en [[1969]]. e comezou o seu arredamento da [[ideoloxía galeguista]].

A partir da [[Guerra Civil española]], xa en [[Galicia]] colaborou cos sublevados e, influído polos seus amigos Euxenio Montes e Filgueira Valverde<ref>{{Cita web|url=http://consellodacultura.gal/album/irmandades-da-fala/detalle.php?id=7006&persoa=933|apelidos=Pardo de Neyra|nome=Xulio|páxina-web=Album das Irmandades da Fala. Consello da Cultura Galega.|título=Evaristo Correa Calderón|data-acceso=24-10-2017}}</ref>, desde o primeiro día ingresou na [[Falange Española]]<ref name=":1" />, e foi xefe local de Prensa e Propaganda de Lugo e redactor-xefe de ''[[Escuela Azul]]''.

De seguido, a través de Giménez Caballero intégrase na intelectualidade do réxime franquista. Euxenio Montes facilítalle comezar a colaborar con ¡Arriba! e depois se une ao chamado grupo de Escorial integrado por Dionisio Ridruejo e José María Alfaro. Colaborou no libro ''Laureados de España'' (1939) con "Honra del bien morir".