Vitus Bering: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
arranxiños
engado contido e referencias
Liña 1:
{{Biografía
|nome = Vitus Bering<ref>A imaxe, durante moito tempo, foi tomada coma un retrato de Vitus Jonassen Bering. Tras levar a cabo a exhumación de Bering en 1991 e, posteriormente, unha investigación forense, chegouse a conclusión de que o máis probábel é que se trate dun retrato do escritor dinamarqués Vitus Bering Perdersen (finado en 1675) e tío do explorador</ref>
|nome=Vitus Jonassen Bering|descrición = Vitus Bering
|imaxe =
|imaxe_tamaño =
|descrición =
|cor =
|data_de_nacemento =[[12 de agosto]] de [[1681]]
|lugar_de_nacemento =[[Horsens]], Dinamarca
|data_de_falecemento =[[8 de decembro ]] de [[1741]]
|lugar_de_falecemento=Illa de Bering, Rusia
|nacionalidade =Dinamarquesa e rusa
|etnia =
|relixión =
|alma_máter =
|ocupación =mariñeiro e explorador de [[Siberia]]
|cónxuxe =Anna Bering
|sinatura =
|fillos =
|nome_completo = Vitus Jonassen Bering
|nome_nacemento =
|alcume =Ivan Ivanóvich
|causa =[[escorbuto]]
|soterrada/soterrado =
|coñecido_por =
|premios =
}}
 
'''Vitus Jonassen Bering''', nado en Horsens, [[Xutlandia]], [[Dinamarca]] o [[12 de agosto]] de [[1681]] e finado na [[illa de Bering]] ([[Rusia]]) o [[19 de decembro]] de [[1741]], foi un [[mariño]] e [[explorador]] [[Dinamarca|danés]] ó servizo de Rusia, que explorou a costa [[siberia]]na dando nome ó [[estreito de Bering]]. En Rusia era coñecido como '''Iván Ivánovich Bering'''.<ref name=":1">{{Cita publicación periódica|apelidos=Armstrong|nome=Terence|data=1982 (publicación on-line 27-10-2009)|título=Vitus Bering|PMC=|revista=Polar Record|número=nº 131|páxinas=161-163|doi=10.1017/s0032247400004538|ISSN=|PMID=|volume=Vol. 21}}</ref>
 
== Traxectoria ==
Naceu en [[Horsens]], Dinamarca, e tras unha curta viaxe á [[India]], e por diversos mares, en 1704, en Amsterdam, baixo a guía do almirante ruso de orixe norueguesa Cornelius Cruys, Bering se alistouse na mariñaarmada [[Rusia|rusa]], entomando el rango de subteniente<ref name=":1" /><ref>Frost (2003); p. 170319-23.</ref>, servindo na frota [[mar Báltico|báltica]] durante a [[guerra do Norte]]. Entre 1710 e 1712 estivo destinado no [[Mar de Azov]], en [[Taganrog]], onde participou na guerra contra os [[Turquía|turcos]]. Casou cunha rusa, e só regresou ó seu país natal en 1715, de forma breve. A exploración da costa norte de [[Asia]], resultado do avance ruso en [[Siberia]], ocupouno a partir de entón.
 
=== Viaxes a Kamchatka ===
Liña 13 ⟶ 36:
Bering volveu á rexión de Kamchatka en 1735. Coa axuda dos [[Artesanía|artesáns]] locais [[Makar Rogachev]] e [[Andrey Kozmin]] construíu dous navíos: ''Sviatoi Piotr'' (''San Pedro'') e ''Sviatoi Pavel'' (''San Paulo''), cos que partiu en 1740. Fundou a cidade de [[Petropavlovsk]] en Kamchatka, e desde aí, liderou unha expedición a [[Norteamérica]] en 1741. Unha tormenta separou os barcos e Bering acabou na costa sur de [[Alasca]], desembarcando cerca das [[illas Kayak]]. O segundo barco, capitaneado por [[Aleksei Chirikov]], desembarcou na [[illa Príncipe de Gales]]<ref name=":0">{{Cita publicación periódica|apelidos=Bailón|nome=Francesc|data=Outubro 2017|título=Vitus Bering, el hombre que unió dos continentes.|PMC=|revista=Historia. National Geographic|número=nº 166|páxinas=16-20|doi=|ISSN=1696-7755|PMID=|volume=}}</ref> do [[Arquipélago Aleksander]]. Estas travesías son hoxe en día coñecidas como a [[Gran Expedición do Noreste]]
 
As duras condicións da rexión obrigaron a Bering a volver. No traxecto descubriu parte do arquipélago das [[Illas Aleutianas]], que chamou [[Illas Shumagin]] en honra dun mariñeiro do seu barco que morreu alí. Bering enfermou e tivo que refuxiarse nas [[Illas Kommander]] (''Komandorskiye Ostrova''), ó suroeste do [[mar de Bering]]. O 19 de decembro de 1741 Vitus Bering morreu de [[escorbuto]] nunha illa, preto de [[Península de Kamchatka|Kamchatka]] que despois recibiu na súa honra o nome de [[Illa de Bering]], xunto a 28 membros da súa tripulación. Porén, no momento actual dubísase do escorbuto como causa da súa morte.<ref>A expedición ruso-dinamarquesa de 1991 que exhumou os restos de Bering tamén analizou os dentes e os ósos e concluíu que non morrera de escorbuto. Segundo as análises realizadas en Moscova e no informe orixinal de Steller, a causa probábel da morte foi unha insuficiencia cardíaca (Frost, 2003)</ref>
 
O ''Sv. Piotr'' naufragou por unha tormenta, e unicamente o carpinteiro S. Starodubtsev cos supervivintes logrou regresar tras construír un novo navío, de 12,2 metros, tamén chamado ''Sv. Piotr''. Dos 77 homes que partiron regresaron 46. O ''Sv. Piotr'' continuou navegando entre Kamchatka e Okhotsk ata 1755.
Liña 25 ⟶ 48:
=== Bibliografía ===
* Cortés, Jordi (2011). ''Bering, en busca de América''. Barcelona: Bambú editorial. ISBN 978-84-8343-177-1
* Frost, Orcutt William (2003).'' Bering: The Russian Discovery of America.'' New Haven, Connecticut: Yale University Press'','' ISBN  0-300-10059-0
 
=== Outros artigos ===