Amando Melón: Diferenzas entre revisións

'''Gaudencio Amando Melón y Ruiz de Gordejuela''', nado en [[Zaragoza]] o [[22 de xaneiro]] de [[1895]] e finado en [[Madrid]] o [[17 de xuño]] de [[1975]], foi un [[xeógrafo]] [[España|español]].

Foi catedrático de Xeografía na [[Universidade Central de Madrid]]. Ademais, foi un dos pais fundadores da revista ''[[Estudios Geográficos]]'', onde tamén destacou por exercer o cargo de director. Así mesmo, pertenceu aos catedráticos da [[Real Academia de Historia]] dende o 21 de marzo de 1958. A súa obra máis coñecida{{Cómpre referencia}}, ''[[Geografía histórica española]]'', foi escrita en [[1929]], sete anos despois de obter a [[cátedra]] de Xeografía política e descritiva na [[Universidade de Valladolid]].

Foi director do [[Instituto Juan Sebastián Elcano]] dende 1949 ata 1975, ano da súa morte. Do mesmo xeito foi o creador da Escola de Xeografía de España, grazas ao seu discípulo Casas Torres.<ref name="ARAGONESA">* {{Cita enciclopedia |url=http://www.enciclopedia-aragonesa.com/voz.asp?voz_id=8713 |capítulo=Melón Y Ruiz de Gordejuela, Amando |enciclopedia=Enciclopedia Aragonesa |lingua= Es }}</ref>

Fillo de Esteban Melón del Saz e Ibarra, catedrático de Lóxica fundamental da [[Universidade de Zaragoza]] e Fidela Ruiz Gordejuela; creceu nunha casa chea de irmáns varóns. O seu pai proviña de [[El Cortijo, Logroño|El Cortijo]], [[Logroño]], do seo dunha familia da antiga pequena [[Nobreza|aristocracia]] local{{Cómpre referencia}}. Ao seu pai está dedicada a rúa maior da vila{{Cómpre referencia}}. En 1925 casou con Consuelo Infante Venero, filla dun senador coa que tivo dous fillos, un deles Carlos Melón Infante, tradutor do Código Civil de Alemaña e investigador de Dereito Civil no [[CSIC]], o outro, Fernando Melón Infante, profesor de Dereito Mercantil.

Coa chegada da [[Segunda República Española|República]] foi nomeado decano da Facultade de Filosofía e Letras, cargo que desempeñou ata 1941. Durante a década debeu facer fronte a dificultades derivadas da violencia política. En 1948 trasladouse á [[Universidade Central de Madrid]], onde foi titular da cátedra de Xeografía Xeral e descritiva ata a súa xubilación en 1965. A partir de entón foi director do Instituto Juan Sebastián Elcano, do cal sería director honorario anos máis tarde; foi conselleiro primeiro do [[Consello Superior de Investigacións Científicas|CSIC]], secretario do Padroado Saavedra Fajardo, secretario do Departamento Internacional de Culturas Modernas, secretario do Padroado José María Cuadrado.{{Cómpre referencia}}.

Finalmente foi nomeado conselleiro honorario do [[Consello Superior de Investigacións Científicas|CSIC]] e participou noutras actividades científicas e profesionais: vocal da xunta directiva da Real Sociedade Xeográfica, conselleiro nacional de Educación e académico numerario da [[Real Academia de la Historia|Real Academia da Historia]]{{Cómpre referencia}}.<ref name="ARAGONESA"/>