Amando Melón: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Nova páxina: "Amando Melón y Ruiz de Gordejuela (Zaragoza, 1895 - Madrid, 1975) foi un xeógrafo español do século XX. == Biografía == Amando Melón y Ruiz de Gordejuel..." |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1:
'''Amando Melón y Ruiz de Gordejuela''' ([[Zaragoza]], 1895 - [[Madrid]], 1975) foi un xeógrafo [[España|español]] do século XX.
== Biografía ==
'''Amando Melón y Ruiz de Gordejuela''' foi un catedrático de Xeografía na Universidade Central de Madrid. Ademáis, foi un dos pais fundadores da revista Estudios Geográficos, onde tamén destacou por ser o director de dita revista. Pero a súa importancia vai máis aló, e é que perteneceu aos Catedráticos da Real Academia de Historia dende o 21 de marzo de 1958.
A súa obra máis coñecida, Geografía histórica española, foi escrita en 1929; sete anos despois de obtener a cátedra de Xeografía política e descriptiva da [[Universidade de Valladolid]].
Foi tamén director do [[Juan Sebastián Elcano|Instituto Juan Sebastián Elcano]] dende 1949 ata 1975, ano da súa morte. Do mesmo xeito foi o creador da Escola de Xeografía, grazas ao seu discípulo Casas Torres.
Liña 10:
== Infancia e xuventude ==
Fillo de Esteban Melón del Saz e Ibarra, catedrático de Lóxica fundamental da [[Universidade de Zaragoza]], Amando Melón naceu en [[Zaragoza]] no ano 1895. Creceu nunha casa chea de irmans varons.
O seu pai provenía de El Cortijo ([[Logroño]]), e era orixinario dunha familia da antiga [[Nobreza|pequena aristocracia]] local. Ao seu pai está dedicada a rúa maior do pobo. Da súa nai case non se ten información.
Anos máis tarde casou con Consuelo Infante, filla dun senador coa que tivo dous fillos, un deles Carlos Melón Infante, tradutor do Código Civil de Alemania e investigador de Dereito Civil no [[CSIC]], o outro, Fernando Melón Infante, profesor de Dereito Mercantil.
Liña 18:
== Educación e traballo==
Estudou Filosofía e Letras na [[Universidade de Zaragoza|Universidade César Agustana]]. Ademáis aló realizou as súas primeiras armas do maxisterio. En 1919 acabou os seus estudos de doutorado, presentando a súa tese doutoral con só vintecatro anos. En 1921 obtivo a cátedra de Xeografía política e descriptiva da [[Universidade de Valladolid]], onde ensinou ata 1948.
Coa chegada da [[Segunda República Española|República]] foi nomeado decano da Facultade de Filosofía e Letras, cargo que desempeñou ata 1941. Durante a década debeu facer frente a tremendas dificultades derivadas da violencia política.
En 1948 trasládase á [[Universidade de Madrid|Universidade Central de Madrid]], onde foi titular da cátedra de Xeografía Xeral e descriptiva ata a súa xubilación en 1965.
A partir de entón foi director do Instituto Juan Sebastián Elcano, do cual sería director honorario anos máis tarde, foi conselleiro primeiro do [[Consello Superior de Investigacións Científicas|CSIC]], secretario do Patronato Saavedra Fajardo, secretario do Departamento Internacional de Culturas Modernas, secretario do Patronato José María Cuadrado.
Finalmente sería nomeado conselleiro honorario do [[Consello Superior de Investigacións Científicas|CSIC]], pero tamén participou noutras actividades científicas e profesionais: vocal da xunta directiva da Real Sociedade Xeográfica, conselleiro nacional de Educación e académico numerario da [[Real Academia de la Historia|Real Academia da Historia]].
== Obra ==
| |||