Pedro de Alcántara Álvarez de Toledo: Diferenzas entre revisións

Na guerra contra a [[Francia]] revolucionaria armou a súa costa dous batallóns de infantería. Tomou parte na ''Guerra de las Naranjas'', pero, enemistado con [[Manuel Godoy|Godoy]], viuse desterrado da Corte entre [[1804]] e [[1806]]. En [[1807]] tomou parte na [[Proceso de El Escorial|conspiración de El Escorial]], e aínda que foi absolto no proceso que lle foi aberto, o goberno ordenou o seu desterro a Écija.

Coa chegada ao trono de [[Fernando VII]], en marzo de [[1808]], foi nomeado presidente do ''Consejo[[Consello de Castilla''Castela]]. Tamén foi nomeado xefe do exército do centro. Con todo, despois do seu fracaso en Uclés, a Xunta Central destituíuno e mantívoo un longo tempo inactivo, até que foi enviado como embaixador a [[Londres]] en [[1811]]. Regresou a Londres para desenvolver o cargo de rexente dentro da terceira rexencia, de xaneiro de [[1812]] até marzo de [[1813]].

Ao establecerse o absolutismo, desempeñou de novo a presidencia do ''ConsejoConsello de CastillaCastela'' e foi un dos membros destacados da ''camarilla'' de Fernando ViiVII. En maio de [[1823]] pasou a formar parte da rexencia provisional que gobernou até a liberación de Fernando VII. Foi Ministro do Estado entre outubro de [[1825]] e agosto de [[1826]] nun dos gobernos dominados realmente por Calomarde e López Ballesteros.