Lotus 77: Diferenzas entre revisións

 

O Lotus 77 ofreceu un deseño monocasco máis delgado, máis lixeiro que os 72, pero igualmente propulsado polo [[Cosworth DFV]]. Presentaba unha aerodinámica mellorada e reposicionou os radiadores para axudar a un mellor enfriamento. Os freos dianteiros inicialmente estaban no interior, en liña cos seus predecesores, pero foron movidos cara a fóra nun deseño máis convencional a metade da tempada. A suspensión deseñouse ao redor dunha serie de balancíns no canto da disposición xeralmente usada de brazos oscilantes. A idea detrás do novo sistema era adecuar a suspensión para cada pista específica, tendo en conta a altura da marcha e a superficie da estrada, e como resultado o 77 foi alcumado "o Adxustacar". Funcionou dese xeito, pero a inexperiencia cun coche tan infinitamente axustable significou que os axustes óptimos case nunca foron alcanzados. Os pilotos [[Mario Andretti]] e [[Gunnar Nilsson]] informaron que a dirección e a marcha eran vagas e insensibles e que o coche carecía de velocidade en liña recta. A Andretti non lle gostaba o coche, proclamándoo un "can". Isto motivou a Lotus para acelerar a investigación e crear o [[Lotus 78]]. Andretti saltouse o [[Gran Premio de Mónaco de 1976|Gran Premio de Mónaco]] para competir nas [[500 Millas de Indianápolis]] de 1976.

 

Logo dun mal comezo de tempada, os 77 demostraron ser o mellores do resto detrás de [[Scuderia Ferrari|Ferrari]], [[McLaren]] e [[Tyrrell Racing|Tyrrell]]. Andretti traballou duro para desenvolver o coche, e desde mediados da tempada en diante, o rendemento dos 77 recuperouse. Con todo, era máis adecuado para pistas con curvas longas, como Anderstorp, onde Andretti pilotou facilmente antes de que un fallo do motor o retirara. Nos circuítos de [[Circuíto Park Zandvoort|Zandvoort]] e [[Circuíto de Mosport Park|Mosport Park]] terminou no podio.

 

=== Ligazóns externas ===

 

[[Categoría:Coches de Fórmula 1]]