Carta outorgada: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 1:
Denomínase '''carta outorgada''' (en [[Lingua francesa|francés]], "''charte octroyée''") a unha declaración oral polo cal o [[Monarca|rei]] comprometíase a gobernar os seus súbditos dunha forma abslutistaabsolutista. Supuña, de feito, unha pseudo [[constitución]] para o [[estado]], posto que en troques de ser ditada polo pobo, a carta outorgada xurdía dun poder absolutista anterior, o rei. Polo xeral, as cartas outorgadas eran moi restritivas en canto a dereitos e representatividade, e non se recoñece o principio de [[soberanía nacional]] nin da [[soberanía popular]].
 
Exemplos de carta outorgada son a Carta de 1814 en [[Francia]], o [[Estatuto Real de 1834]] en [[España]], o Estatuto Albertino en [[Italia]] e as Leis Fundamentais de [[Rusia]] de [[1905]], outorgadas por [[Nicolao II de Rusia|Nicolás]] II. En [[América]] pertence a este grupo o [[Decreto de Bases e Garantías]] emitido polo gobernante costarriqueño [[Braulio Carrillo Outeiro]] (1841), no cal se declaraba xefe vitalicio e inamovible.