Revisión como estaba o 24 de setembro de 2017 ás 18:31 editar MAGHOI (conversa \| contribucións) Administradores 47.649 edicións Sen resumo de edición Etiqueta: Edición visual ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 24 de setembro de 2017 ás 18:43 editar desfacer MAGHOI (conversa \| contribucións) Administradores 47.649 edicións Sen resumo de edición Etiqueta: Edición visual Edición máis nova →
Liña 1: {{enuso}}Denomínase '''carta outorgada''' (en [[Lingua francesa\|francés]], "''charte octroyée''") a unha declaración oral polo cal o [[Monarca\|rei]] comprometíase a gobernar os seus súbditos dunha forma ~~despótica~~abslutista. Supuña de feito unha pseudo [[constitución]] para o [[estado]], ~~aínda~~posto que en ~~lugar~~troques de ser ditada polo pobo, a carta outorgada xurdía dun poder absolutista anterior, o rei. Polo xeral, as cartas outorgadas eran moi restritivas en canto a dereitos e representatividade, e non se recoñece o principio de [[soberanía nacional]] nin da [[soberanía popular]]. ~~Polo xeral, as cartas outorgadas eran moi restritivas en canto a dereitos e representatividade, e non se recoñece o principio de [[soberanía nacional]] nin da [[soberanía popular]].~~ Exemplos de carta outorgada son a Carta de 1814 en [[Francia]], o [[Estatuto Real de 1834]] en [[España]], o Estatuto Albertino en [[Italia]] e as Leis Fundamentais de [[Rusia]] de [[1905]], outorgadas por [[Nicolao II de Rusia\|Nicolás]] II. En [[América]] pertence a este grupo o [[Decreto de Bases e Garantías]] emitido polo gobernante costarriqueño [[Braulio Carrillo Outeiro]] (1841), no cal se declaraba xefe vitalicio e inamovible. Liña 7 ⟶ 5: Eran cartas que o rei manifestaba a primacía do seu poder e demostrábao facendo a regulamentación que a el lle pracía. Estas cartas desapareceron cando desapareceu o poder monárquico de vocación absolutista ou autoritaria, para ser substituídas por constitucións "pactadas" (como a francesa de [[Luís Filipe I de Francia\|Luís Felipe I]] de [[1830]], que pretendían ser un pacto entre a soberanía do monarca e a da nación), ou por constitucións liberais emanadas dunha [[asemblea constituínte]]. En España, o Estatuto Real foi a ~~Carta~~carta ~~Outorgada~~outorgada máis importante que houbo, na cal [[Francisco Martínez de la Rosa\|Martínez de la Rosa]], liberal moderado, daba a entender ao pobo cal eran os seus propósitos no seu novo goberno, que estaba marcado por un ambiente de tensión e de continuas loitas fronte ao [[carlismo]]. A raíña rexente ([[María Cristina de Borbón-Dúas Sicilias\|María Cristina]]) apoiaba ao [[Partido Moderado\|partido moderado]], xa que buscaba apoios fronte ao carlismo, pero non compartía os seus mesmos ideais. [[Categoría:Ciencia política]]

Carta outorgada: Diferenzas entre revisións