Carta outorgada: Diferenzas entre revisións

{{enuso}}Denomínase '''carta outorgada''' (en [[Lingua francesa|francés]], "''charte octroyée''") a unha declaración oral polo cal o [[Monarca|rei]] se comprometíacomprometíase a gobernar aosos seus súbditos dunha forma despótica. Supuña de feito unha pseudo [[constitución]] para o [[estado]], aínda que en lugar de ser ditada polo pobo, a carta outorgada xurdía dodun poder absolutista anterior, o rei.

Polo xeral, as cartas outorgadas eran moi restritivas en canto a dereitos e representatividade, é como unha constitución pero na carta outorgadae non se recoñece o principio de [[soberanía nacional]] nin da [[soberanía popular]].

Exemplos de carta outorgada son a Carta de 1814 en [[Francia]], o [[Estatuto Real de 1834]] en [[España]], o Estatuto Albertino en [[Italia]] e as Leis Fundamentais de [[Rusia]] de [[1905]], outorgadas por [[Nicolao II de Rusia|Nicolás]] II. En [[América]] pertence a este grupo o [[Decreto de Bases e Garantías]] emitido polo gobernante costarriqueño [[Braulio Carrillo Outeiro]] (1841), no cal se declaraba xefe vitalicio e inamovible.

Eran cartas que o rei escribíamanifestaba nasa queprimacía demostrabado a súaseu poder, e demostrábao facendo a constituciónregulamentación que a el lle placíapracía. Estas cartas desapareceron cando desapareceu o poder monárquico de vocación absolutista ou autoritaria, para ser substituídas por constitucións "pactadas" (como a francesa de [[Luís Filipe I de Francia|Luís Felipe I]] de [[1830]], que supostamentepretendían eranser un pacto entre a soberanía do monarca e a da nación) , ou por constitucións liberais emanadas dunha [[asemblea constituínte]].

En España o Estatuto Real foi a Carta Outorgada máis importante que houbo, na cal [[Francisco Martínez de la Rosa|Martínez de la Rosa]], liberal moderado, daba a entender ao pobo cal eran os seus propósitos no seu novo goberno, que estaba marcado por un ambiente de tensión e de continuas loitas fronte ao [[carlismo]]. A Raíñaraíña Rexenterexente ([[María Cristina de Borbón-Dúas Sicilias|María Cristina]]) apoiaba ao [[Partido Moderado|partido moderado]], xa que buscaba apoios fronte ao carlismo, pero non compartía os seus mesmos ideais.