Antonio Romero Ortiz: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m →‎Ligazóns externas: Arranxos varios
arranxiños
Liña 1:
[[Ficheiro:Antonio Romero Ortiz, ministro de Ultramar (Museo del Prado).jpg|220px|thumb|dereita|Antonio Romero Ortiz.]]
'''Antonio Romero Ortiz''', nado en [[Santiago de Compostela]] o [[24 de marzo]] de [[1822]]<ref name=":0">{{Harvnb|Priego Fernández del Campo|Cabezón|1998}}</ref> e finado en [[Madrid]] o [[18 de xaneiro]] de [[1884]], foi un político liberal<ref>{{Cita libro|título=La codificación del derecho civil en España, 1808-1889|apelidos=Baró Pazos|nome=Juan|editorial=Servicio de publicaciones Universidad de Cantabria|ano=1993|ISBN=84-8102-002-8|lugar=Santander|páxina=163|ref=}}</ref>, ministro de Gracia y Justicia durante o [[Sexenio Democrático|Sexenio]] e [[ministro de Ultramar]] durante os gabinetes de [[Juan Zavala de la Puente|Zavala]] e de [[Práxedes Mateo Sagasta|Sagasta]]. Tamén foi un persoeiro importante no movemento do [[provincialismo galego]].
 
== Traxectoria ==
Liña 7:
Romero Ortiz participou na Academia Literaria de Santiago durante os seus anos de estudante. Fundou con [[José Rúa Figueroa]] o periódico satírico de literatura e costumes ''[[Santiago y a ellos]]'', que axiña foi prohibido. Máis tarde, xunto con Rúa Figueroa e [[Antolín Faraldo]], foi editor da revista ''[[El Porvenir (1845)|El Porvenir]]'', dirixida por Faraldo.
 
Foi elixido deputado polo distrito da Coruña en [[1854]], polo de [[Noia]] en [[1858]], polo de Benisa ([[Provincia de Alacant|Alacant]]) e Noia en [[1863]] (o 20 de abril de 1864 optou por Noia), volveu ser elixido por Noia en 1864, en 1865 por [[Alcoi]] e Santiago de Compostela (correspondeulle representar a Compostela mediante sorteo); outra vez por Alcoi e Santiago en 1869 (optou de novo por Compostela). Volveu ser elixido por Noia en 1871, volvendo ser reelixido polo mesmo distrito ata 1884.
 
Foi Ministro de GrazaGracia ey XustizaJusticia inmediatamente despois da [[Revolución de 1868|Gloriosa]] (de 8-10-1868 a 22-2-1869 e de 25-2-1869 a 18-6-1869). O 13 de marzo de 1878 foi nomeado ministro de Ultramar, cargo que desempeñou con Zavala e con Sagasta. Foi un destacado [[masón]], que acadou o grao de [[Soberano Gran Comendador]] do Supremo Consello en 1882. Dende marzo de [[1881]] até outubro de [[1883]], foi gobernador do [[Banco de España]].
{{Start box}}
{{Succession box|período=[[1881]]-[[1883]]|predecesor=[[Martín Belda]]|sucesor=[[Juan Francisco Camacho]]|título=[[Lista de gobernadores do Banco de España|Gobernadores do Banco de España]]}}{{End box}}