No [[1750]] , baixo a dirección do entón ministro de Facenda de [[Fernando VI]], don Zenón de Somodevilla, [[marqués da Ensenada]], púxose en marcha unha magna averiguaciónindagación catastral nos territorios da Coroa de [[Castela]] (é dicir, a maior parte de España, excepto as illas, a Coroa de [[Aragón]], o reino de [[Valencia]], [[Navarra]] e os Señoríos Vascos ), prolongándose os traballos de campo ata o ano [[1756]].
Esta averiguaciónindagación sería a base dunha reforma fiscal na que se pretendía racionalizar e facer mais xusto o sistema contributivo; para que esto fose realidade había que averiguarcoñecer a riqueza de cada un. O obxectivo principal era o de rematar dunha vez por todas ca grande cantidade de impostos que había (alcabalas, dezmos, primicias, foros, etc.), moi difíciles de controlar, e que gravaban sobre todo á maioría dos contribuíntes, especialmente ós pobres, mentres cos ricos víanse moi beneficiados a causa de que estes impostos asentábase sobre as producciónsproducións e bens de consumo e non sobre as rendas e ingresos netos obtidos pola posesión de fincas e casas. A reforma fiscal consistiría na substitución das rendas provinciais por un imposto único, a Única Contribución, proporcional á riqueza de cada quén.
Este proxecto fracasou por oposición dos que opuñan a perder tódolos seus privilexios, a nobreza e o clero.
