Traxedia de Le Mans de 1955: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Cambio o modelo: Cite book |
m Arranxos varios, replaced: {{cite web → {{Cita web (2) |
||
Liña 4:
== O accidente ==
Ás dúas horas de carreira, produciuse un terrible accidente na volta 35. Hawthorn pasou a [[Lance Macklin]] e o seu [[Austin-Healey 100#100S|Austin-Healey 100S]] entrando na recta antes dos boxes. Ao ver que o equipo Jaguar lle sinalizaba que entrara para facer unha parada en boxes, Hawthorn meteuse na traxectoria de Macklin e freou con forza para entrar nos boxes.<ref name="Foster2013">{{Cita libro|author=Frank Foster|title=F1: A History of Formula One Racing|url=http://books.google.com/books?id=LbytAAAAQBAJ&pg=PA1968|date=5 setembro 2013|publisher=BookCaps Study Guides|isbn=978-1-62107-573-8|page=1968}}</ref><ref name="Whitaker2014">{{Cita libro|author=Sigur E. Whitaker|title=Tony Hulman: The Man Who Saved the Indianapolis Motor Speedway|url=http://books.google.com/books?id=qa9iAwAAQBAJ&pg=PA88|date=23 abril 2014|publisher=McFarland|isbn=978-0-7864-7882-8|page=88}}</ref><ref name="Anderson">{{Cita libro|author=Gary G. Anderson|title=Austin-Healey 100, 100-6, 3000 Restoration Guide|url=http://books.google.com/books?id=kSlv6EZSq-0C&pg=PA14|publisher=MotorBooks International|isbn=978-1-61060-814-5|page=14}}</ref><ref>{{
O coche de Levegh saltou sobre un terraplén de terra entre a área dos espectadores e a pista, envorcou e rebotou no extremo das bancadas dos espectadores, entón golpeou a estrutura dunha escaleira de formigón. Ese impacto desintegrou a parte dianteira e lanzou o coche en alto, dando voltas e lanzando restos sobre a multitude. A carrozaría dianteira caeu directamente sobre a multitude. A suspensión dianteira, motor, e outros restos voaron pola zona dos espectadores deixando franxas de destrución fronte ás tribunas. O resto do coche aterrou no terraplén de terra e estalou en chamas. Os espectadores que subiran en escaleiras e andamiaxes para obter unha mellor visión da pista atopáronse no camiño directo dos letais restos. Levegh saíu lanzado do coche facendo un gran arco caendo, e o seu cranio resultou esmagado nalgún momento. Cando os bombeiros intentaron apagar as chamas con auga, o lume aínda ardía máis debido á reacción química resultante coa carcasa de aliaxe de magnesio. oficialmente dáse a cifra de 84 espectadores mortos, ademais de Levegh.<ref name="Bell"/><ref name="sportscardigest.com"/><ref>http://www.ewilkins.com/wilko/lemans.htm</ref><ref>http://www.bbc.co.uk/programmes/b00sfptx</ref> O coche de Macklin rebotou no muro de boxes e quedou no terraplén de terra. Resultou ileso, pero o seu auto golpeou a tres espectadores, matando a un. Fangio esquivouno pasando entre Macklin e o coche de Hawthorn e continuou.
Liña 12:
O espectacular accidente, que chegou a ser coñecido como a Traxedia de Le Mans de 1955, é a maior traxedia na historia dos deportes de motor, morreron 84 espectadores e máis de 120 resultaron feridos. Cancelouse a seguinte rolda do Campionato Mundial de coches deportivos no circuíto de Nürburgring, así como a lendaria [[Carreira Panamericana]]. O accidente causou conmoción xeneralizada e prohibicións temporais das carreiras de automóbiles en varios países. A prohibición en Suíza non se levantou. a [[American Automobile Association]] deixou de patrocinar competicións deportivas de motor, xa que decidiu que as carreiras de autos distraia os seus obxectivos principais e formouse o [[United States Automobile Club]] para facerse cargo da organización de carreiras.<ref name=Bell>John Fitch, “Racing with Mercedes" (Photo Data Research, ISBN 978-0-9705073-6-5, 2005)</ref><ref name="sportscardigest.com">http://www.sportscardigest.com/1955-24-hours-of-le-mans-race-profile/</ref> Os equipos de carreiras de MG, Bristol, (logo de gañar o Grand Prix de 1955 e o Campionato de coches deportivos) e Mercedes-Benz, disolvéronse. O horror do accidente causou que algúns pilotos presentes, entre eles Phil Walters, Sherwood Johnston e John Fitch (logo de terminar a tempada con Mercedes-Benz), retiráranse da competición. Fitch foi sacado do seu retiro polo seu amigo Briggs Cunningham para axudar no proxecto de Chevrolet Corvette en Le Mans de 1960 e máis tarde traballou para desenvolver dispositivos de seguridade de tráfico, incluíndo os "barris Fitch" cheos de auga. Menos de tres meses despois, Lance Macklin decidiu retirarse logo de verse involucrado nun accidente mortal dobre durante a carreira [[Tourist Trophy Races|Tourist Trophy]] en [[Dundrod]].
Moitos recriminaron directamente a Hawthorn en base a rumores de que cortara de súpeto diante de Macklin e freara preto da entrada a boxes, obrigando a Macklin a facer unha acción evasiva no camiño de Levegh, que se converteu no pronunciamento semi oficial do equipo Mercedes e a historia de Macklin.<ref name=Skilleter /> O equipo Jaguar á súa vez cuestionaron a idoneidade e competencia de Macklin e Levegh. Os primeiros informes dos medios foron moi impreciso, como o demostra a posterior análise da evidencia fotográfica realizada polo editor de [[Road & Track]] (e segundo clasificado en 1955) [[Paul Frere]], en 1975.<ref name= Skilleter>{{
Antes do evento de 1956, o ACO ampliou a recta de boxes, aumentando a separación entre a estrada e os espectadores, e revisou outros tramos perigosos da pista. A tecnoloxía e as prácticas de seguridade de pista evolucionaron lentamente ata que o piloto de [[Fórmula 1]] [[Jackie Stewart]] organizou unha campaña para avogar por unha maior seguridade 10 anos máis tarde. A campaña de Stewart gañou impulso logo da morte de [[Lorenzo Bandini]] e [[Jim Clark]].
| |||