New wave of British heavy metal: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Banjo (conversa | contribucións)
m {{Artigo de calidade}}
m Bot: Cambio o modelo: Cite book
Liña 23:
{{VT|Recesión de 1973–1975 no Reino Unido}}
[[Ficheiro:Miners strike rally London 1984.jpg|left|thumbnail|Manifestación de mineiros en folga en [[Londres]] no ano 1984]]
Na segunda metade dos anos 1970 o [[Reino Unido]] atopábase nun estado de malestar social e pobreza estendida<ref>{{citeCita booklibro |last1=Zarnowitz |first1=Victor|last2=Moore |first2=Geoffrey H. |url=http://www.nber.org/chapters/c9101.pdf |title=Explorations in Economic Research, Volume 4, number 4 |chapter=The Recession and Recovery of 1973–1976 |publisher=National Bureau of Economic Research| location = Cambridge, Massachusetts |date=1977 |pages=1–87 }}</ref> como resultado de políticas sociais non efectivas por parte dos gobernos [[Partido Conservador (Reino Unido)|conservadores]] e [[Partido Laborista (Reino Unido)|laboristas]] durante un período de [[recesión]] económica que durou tres anos.<ref>{{cite news| url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/vote_2005/basics/4393301.stm | publisher=[[BBC News]] | title=1974 Feb: Hung parliament looms | date=5 de abril de 2005 }}</ref><ref>{{cite news| url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/vote_2005/basics/4393307.stm | publisher=BBC News | title=1974 Oct: Wilson makes it four | date=5 de abril de 2005 }}</ref> Como consecuencia dunha desindustrialización, a taxa de desemprego era excepcionalmente alta, especialmente entre os mozos de clase traballadora.{{Sfn|Christe|2004|p=30}} O desemprego continuou aumentando a comezos dos anos 1980, chegando o seu punto máis alto en febreiro de 1983.{{Sfn|Tucker|2006|p=22}} O descontento xeneralizado dun número tan alto de xente xerou un malestar social con [[folga]]s frecuentes, culminando nunha serie de disturbios como os de [[Disturbios de 1981 en Brixton|Brixton]] e [[Disturbios de 1981 en Toxteth|Toxteth]].{{Sfn|Macmillan|2012|p=21}} Durante este período a masa de mozos, privados de esperanzas de tan sequera obter traballos pouco cualificados dispoñibles para xeracións previas, procuraron outras maneiras de obter ingresos nos negocios da música e do entretemento.{{Sfn|Tucker|2006|pp=24–25}} A explosión de novos grupos e estilos musicais procedentes do Reino Unido a finais dos anos 1970 foi un resultado dos seus esforzos para saír adiante na depresión económica que azoutou o país antes dos gobernos de [[Margaret Thatcher]].{{Sfn|Tucker|2006|pp=24–25}}
 
A desesperación e reacción violenta dunha xeración privada dun futuro asegurado quedou ben representada no movemento [[punk]] británico de 1977–1978, que continuou a súa rebelión contra o ''[[establishment]]'' diluíndose na música [[new wave]] e [[post-punk]] dos anos 1980.<ref>{{cite web |url=http://www.allmusic.com/style/british-punk-ma0000012137 |title=British Punk |páxina-web=[[AllMusic]] |accessdate=17 de xuño de 2015}}</ref> Estes autoproclamados punks eran militantes políticos, caracterizados por unha actitude [[anarquismo|anarquista]] e prácticas escénicas como os bailes "[[pogo (baile|pogo]]".<ref name="Barton2005">{{cite web |ref=harv | url=http://www.hmsoundhouse.com/archives4-1.html |title=HM Soundhouse Special Features: The New Wave of British Heavy Metal |last=Barton |first=Geoff |páxina-web=HMsoundhouse.com |date=16 de agosto de 2005 |accessdate=18 de marzo de 2015 | archiveurl=http://web.archive.org/web/20151117024351/http://www.hmsoundhouse.com/archives4-1.html | archivedate=17 de novembro de 2015}}</ref> Adoitaban levar peiteados curtos e de punta ou a cabeza afeitada, habitualmente con elementos estéticos de pinchos e roupas resgadas,<ref name="Barton2005"/><ref>{{cite web |url=http://www.fashion-era.com/punks_fashion_history1.htm#Punk%20Fashion%20in%20the%20Early%20Days%20of%20the%201970s |title=1970s Punk Fashion History Development |last=Weston Thomas |first=Pauline |páxina-web=Fashion Era |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> e consideraban a habilidade musical pouco importante mentres que a música fose simple e ruidosa.{{Sfn|Christe|2004|p=30}} Porén, non tódolos mozos de clase traballadora acolleron o movemento punk, preferindo escapar da súa realidade por medio da música heavy metal, igual de efectiva para darlles diversión, alivio do [[estrés]] e compañeirismo perante a falta de empregos.{{sfn|Bayer|2009|pp=145–146}}{{sfn|Macmillan|2012|p=21}}
 
=== Heavy rock no Reino Unido ===
O Reino Unido foi un berce para a primeira onda do heavy metal que naceu a finais dos anos 1960 e que floreceu a comezos dos anos 1970.{{Sfn|Weinstein|2000|pp=14–18}} Dos numerosos grupos británicos que xurdiron durante ese período, [[Led Zeppelin]], [[Black Sabbath]] e [[Deep Purple]] acadaron o éxito mundial e a aclamación da crítica.<ref name="ErlewineD">{{cite web |url=http://www.allmusic.com/artist/led-zeppelin-mn0000139026/biography |title=Led Zeppelin Biography |last=Erlewine |first=Stephen Thomas |páxina-web=AllMusic |accessdate=26 de abril de 2015}}</ref> O éxito deste xénero musical, habitualmente chamado heavy rock naquel momento,<ref>{{citeCita booklibro |last=Hatch |first1=David |last2=Millward |first2=Stephen |title=From Blues to Rock: An Analytical History of Pop Music |chapter=After the Flood |publisher=Manchester University Press |year=1987 |isbn=978-0-7190-1489-5 |pp=167–168}}</ref> xerou unha comunidade de afeccionados británicos con fortes lazos á [[psicodelia]], as doutrinas [[hippie]]s e a subcultura [[motocicleta|moteira]].{{sfn|Walser|1993|p=3}}{{sfn|Weinstein|2000|p=18}} Cada un destes grupos sufriron crises a mediados e finais dos anos 1970: Led Zeppelin viuse envolto en discordias e traxedias persoais que reduciron de forma drástica a súa actividade,<ref name="ErlewineD"/><ref name="Mitchell2014">{{cite web |url=http://www.esquire.co.uk/culture/news/a6104/new-wave-british-heavy-metal/ |title=Inside the World of New Wave of British Heavy Metal |last=Mitchell |first=Ben |work=[[Esquire (revista)|Esquire]] |date=13 de abril de 2014 |accessdate=3 de maio de 2015 }}</ref> Black Sabbath despediu o seu carismático pero pouco fiable vocalista [[Ozzy Osbourne]],<ref>{{citeCita booklibro |last=Welch |first1=Chris |title=Black Sabbath |publisher=Bobcat Books |year=1988 | location = Londres| isbn=978-0-7119-1738-5|p=85}}</ref> e Deep Purple separouse.{{Sfn|Thompson|2004|p=191}} Como consecuencia disto, o movemento do heavy metal perdeu gran parte do seu empuxe e interese dos medios, que pasou a centrarse no que o escritor británico Malc Macmillan denominou "os mercados máis de moda ou lucrativos do día", como a [[música disco]], o [[glam rock|glam]], o [[mod revival]], o [[new wave]] e a [[música electrónica]].{{Sfn|Macmillan|2012|p=19}} Da mesma forma que outros grupos de [[rock progresivo]] e outras correntes principais dos anos 1970, os grupos de heavy rock estaban vistos, en palabras do xornalista [[Garry Bushell]], como "torpes dinosauros" por parte do xornalismo musical que centrou o seu obxectivo no [[punk rock]] e no new wave.{{sfn|Bushell|Halfin|1984|p=24}}<ref>{{cite web |url=http://www.punk77.co.uk/punkhistory/whendinosaursromaedtheearth.htm |title=When Dinosaurs Roamed The Earth&nbsp;... |páxina-web=Punk77.co.uk |accessdate=2 de maio de 2015}}</ref> Algúns escritores chegaron incluso a proclamar a defunción prematura do conxunto do heavy metal.<ref>{{cita publicación periódica|title=Is Heavy Metal Dead? Last Drum Solo at the Power Chord Corral |journal=[[Creem]] |date=1979 |last=Johnson |first=Rick |volume=II |issue=5 |p=42}}</ref><ref>{{cita publicación periódica|title=Will Heavy Metal Survive the Seventies? |journal=[[Circus (revista)|Circus]] |date=11 de maio de 1978 |last=Smith |first=Richard |issue=181|pp=17–30}}</ref>
 
A crise dos chamados "xigantes" do heavy rock británico deixou lugar a ascensión doutros grupos de rock a mediados dos anos 1970,{{Sfn|Thompson|2004|p=201}} incluíndo [[Queen]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/21275/queen/ |title=Queen – Official Charts |publisher=[[Official Charts Company]] |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> [[Hawkwind]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/14630/hawkwind/ |title=Hawkwind – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> [[Budgie]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/19279/budgie/ |title=Budgie – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> [[Bad Company]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/15040/bad-company/ |title=Bad Company – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> [[Status Quo]]<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/17941/status-quo/ |title=Status Quo – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> e [[Nazareth (grupo musical)|Nazareth]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/14835/nazareth/ |title=Nazareth – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> todos eles con múltiples entradas nas listas de éxitos británicas e con xiras internacionais de éxito.{{sfn|Macmillan|2012|p=19}}{{sfn|Christe|2004|pp=16, 23}} As listas de éxitos británicas deste período indican que aínda existía unha grande audiencia para a música heavy metal no país, con grupos nacentes como [[Thin Lizzy]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/16613/thin-lizzy/ |title=Thin Lizzy – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> [[UFO (grupo musical)|UFO]]<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/17055/ufo/ |title=UFO – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> e [[Judas Priest]],<ref name="JudasPriestCharts">{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/25174/judas-priest/ |title=Judas Priest – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> acadando éxitos tanxibles e cobertura dos medios a finais dos anos 1970.{{sfn|Macmillan|2012|p=19}}{{sfn|Tucker|2006|p=32}} Os grupos estranxeiros de [[hard rock]] como os [[Estados Unidos de América|estadounidenses]] [[Blue Öyster Cult]] e [[Kiss]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/16925/blue-oyster-cult/ |title=Blue Oyster Cult – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/17821/kiss/ |title=Kiss – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015 }}</ref> os [[Canadá|canadenses]] [[Rush]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/16699/rush/ |title=Rush – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> os [[Alemaña|alemás]] [[Scorpions]]<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/17682/scorpions/ |title=Scorpions – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> e particularmente os [[australia]]nos [[AC/DC]]<ref name="AC/DC Charts">{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/16970/ac-dc/ |title=AC/DC – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> subiron ós postos máis altos das listas británicas nese mesmo período.{{sfn|Macmillan|2012|p=19}}{{sfn|Christe|2004|pp=16, 23}}
Liña 48:
O que os músicos punk e do NWOBHM tiñan en común era a súa actitude ''"[[do it yourself]]"'' do negocio musical e a consecuente práctica de producir e distribuir elese mesmos o seu material gravado en forma de [[casete]]s de [[Demo (música)|demos]], ou producindo sinxelos privados para os afeccionados locais.{{Sfn|Macmillan|2012|p=21}} Isto deu lugar tamén ó nacemento e difusión de pequenas [[discográfica independente|discográficas independentes]], habitualmente como unha extensión das tendas de discos e estudios de gravación independentes, que en ocasións producían tanto publicacións punk coma heavy metal.{{Sfn|Dunn|McFadyen|2011|loc=13:20}} As discográficas independentes considéranse un factor importante da evolución do movemento, xa que eliminaron a intrusión de empresas corporativas que entorpeceran o progreso da música rock nos anos 1970, e déronlle unha oportunidade ós grupos locais para experimentar con formas máis extremas de música.{{Sfn|Waksman|2009|pp=186–189}}
 
Mentres que os medios británicos e internacionais daban unha intensa cobertura ó punk, o novo movemento [[grassroots]] do heavy metal mantívose ''[[underground]]'' ata 1978, ignorado case por completo por publicacións musicais coma ''[[NME|New Musical Express]]'', ''[[The Face (revista)|The Face]]'' e ''[[Melody Maker]]'' e polas estacións de radio.{{Sfn|Tucker|2006|p=22}} As novas sobre os grupos e a súa música circulaba de boca en boca e por medio de [[fanzine]]s,{{sfn|Tucker|2006|p=89}}{{sfn|Weinstein|2000|p=137}} ou a través de DJs interesados nela que viaxaban polo país de club en club.<ref>{{cite web |url=http://www.radiorewind.co.uk/radio1/roadshow.htm |title=Roadshow: The Early Years |páxina-web=Radio Rewind |accessdate=2 de marzo de 2016}}</ref> [[Neal Kay]] era un destes DJs. Comezou a traballar no ano 1975 nun club nocturno chamado The Bandwagon en [[Kingsbury]], no noroeste de Londres, situado na trastenda do pub Prince of Wales e equipado cun sistema de son masivo.{{sfn|Sexy Intellectual|2008|loc=31:16}}<ref name="HMsoundhouseA">{{cite web |url=http://www.hmsoundhouse.com/history1.html |title=The Soundhouse Story part 1 |publisher=HMsoundhouse|accessdate=18 de xullo de 2015 | archiveurl=http://web.archive.org/web/20141214155313/http://www.hmsoundhouse.com/history1.html| archivedate=14 de decembro de 2014}}</ref> Transformou The Bandwagon no "The Heavy Metal Soundhouse", un lugar especializado no [[hard rock]] e no heavy metal no que a xente podía escoitar álbums de grupos xa establecidos e demos de novos grupos,{{sfn|Sexy Intellectual|2008|loc=32:53}}<ref name="HMsoundhouseA"/> que circulaban entre os afeccionados por medio do intercambio de casetes.<ref>{{citeCita booklibro |last=McGee |first1=Hal |title=Cassette Mythos |chapter=Cause and Effect |editor-last=James |editor-first=Robin |location=Nova York |publisher=Autonomedia |date=1992 |isbn=978-0-936756-69-1}}</ref>
 
{{cadro de citas |cita= O NWOBHM foi unha ficción, realmente, unha invención de Geoff Barton e ''Sounds''. Foi unha enxeñosa estrataxema para aumentar a circulación. Dito isto, si representou a unha morea de grupos que foran completamente ignoradas polos medios principais. Por mor diso converteuse en algo real e a xente acabou por seguilo.|fonte= [[Bruce Dickinson]] (Tradución do orixinal)<ref name="Mitchell2014"/> |aliñamento=dereita|largo=20%}}
Liña 64:
''Sounds'' fixo unha dura crítica de ''Metal for Muthas'', mais o álbum foi un éxito comercial{{Sfn|Tucker|2006|p=82}} e considerase fundamental na estimulación das principais discográficas para asinar a varios outros grupos.{{Sfn|Macmillan|2012|p=21, 756}} [[A&nbsp;II&nbsp;Z]],<ref>{{cite web |author=Rivadavia, Eduardo |title= A II Z biography |url=http://www.allmusic.com/artist/a-ii-z-mn0000574189 |publisher=AllMusic |accessdate=10 de febreiro de 2012}}</ref> [[Fist]],{{Sfn|Tucker|2006|pp=95–102}} [[White Spirit]]{{Sfn|Tucker|2006|pp=95–102}} e [[Praying Mantis]]{{Sfn|Macmillan|2012|p=448}} viron estes contratos finalizados trala publicación dos seus primeiros álbums, mentres que [[Tygers of Pan Tang]],{{Sfn|Tucker|2006|pp=95–102}} [[Samson]],<ref>{{cite web |url=http://www.bookofhours.net/samson/biosam.html |title=The Story of Samson |last=Johansson |first=Henrik |last2=Grain |first2=Rob |last3=Aylmer |first3=Chris |last4=Samson |first4=Paul |publisher=Book of Hours |accessdate=26 de abril de 2016 }}</ref> [[More]],<ref name="RivadaviaR"/> [[Demon]]<ref>{{cita publicación periódica|title=The Night of the Demon|journal=Kerrang! |date=1981|last=Barton|first=Geoff |issue=3 |pages=6–7}}</ref> e [[Girlschool]]<ref>{{cita publicación periódica |ref=harv|title=Interview with Gerry Bron |journal=[[Classic Rock]] |date=18 de decembro de 1999 |last=Ling |first=Dave |issue=9 }}</ref> obtiveron un éxito maior e estiveron máis tempo baixo contrato das principais discográficas. As novas publicacións destes grupos tiñan unha mellor produción e algúns deles, co apoio de xiras intensivas polo Reino Unido e [[Europa]],{{Sfn|Tucker|2006|pp=64–65, 69}} obtiveron bos resultados nas listas de vendas.<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/21191/def-leppard/ |title=Def Leppard Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=13 de xullo de 2015}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/18651/girlschool/ |title=Girlschool Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=13 de xullo de 2015}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/18802/tygers-of-pan-tang/ |title=Tygers of Pan Tang Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=13 de xullo de 2015}}</ref> Os mellores resultados nas listas dese período foron para ó [[Iron Maiden (álbum)|álbum de estrea homónimo]] de [[Iron Maiden]] e para ''[[Wheels of Steel]]'' de Saxon, que acadaron o número 4 e o número 5 na lista de álbums do Reino Unido respectivamente, mentres que os seus sinxelos "[[Running Free]]", "Wheels of Steel" e "[[747 (Strangers in the Night)]]" situáronse dentro das 50 primeiras posicións da lista de sinxelos do Reino Unido.<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/23494/iron-maiden/ |title=Iron Maiden Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=13 de xullo de 2015}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/18324/saxon/ |title=Saxon Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=13 de xullo de 2015}}</ref><!-- --> A consecuencia máis inmediata destes éxitos foi un aumento da cobertura dos medios para os grupos de heavy metal,{{Sfn|Bushell|Halfin|1984|p=70, 74, 77–78}} incluíndo aparicións nos programas da televisión británica ''[[Top of the Pops]]''{{sfn|Bushell|Halfin|1984|p=70}}<ref>{{cite web|url=https://www.theguardian.com/music/2009/jan/02/saxon-rock-music |title=And the bands played on&nbsp;... and on&nbsp;... |last=Wilkinson |first=Roy |work=[[The Guardian]] |date=2 de xaneiro de 2009 |accessdate=26 de abril de 2016 }}</ref> e ''[[The Old Grey Whistle Test]]''.<ref>{{cite web |url=http://genome.ch.bbc.co.uk/7ee24dde5c1947e8a0b1c6435486ddf5 |title=The Old Grey Whistle Test: BBC Two England, 8 April 1982 |work=Genome Beta |publisher=[[BBC]] |accessdate=26 de abril de 2016}}</ref> O xurdimento de moitos novos grupos no período entre 1978 e 1980 foi outro efecto destacado da promoción do movemento ata o nivel de fenómeno nacional relevante.{{Sfn|Macmillan|2012|p=21}}{{efn|En orde cronolóxica de formación, os novos grupos máis notables foron: [[Savage]],{{Sfn|Macmillan|2012|pp=520–521}} [[Girlschool]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=244}} [[Trespass]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=647}} [[Demon]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=155–156}} [[Mama's Boys]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=371}} [[Fist]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=220}} [[Witchfinder General]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=729}} [[Satan (grupo musical)|Satan]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=514–515}} [[Grim Reaper]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=261}} [[Venom]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=684–685}} [[Persian Risk]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=439}} [[Sweet Savage]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=601}} [[Blitzkrieg (grupo musical)|Blitzkrieg]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=81}} [[Jaguar (grupo musical)|Jaguar]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=319–320}} e [[Tank]].{{Sfn|Macmillan|2012|p=608}}}}
 
O empuxe do movemento NWOBHM tamén beneficiou a grupos xa establecidos, que reclamaron o foco de atención con novas publicacións de éxito.{{sfn|Thompson|2004|p=213}}{{sfn|Tucker|2006|pp=30–31}} O ex-vocalista de [[Deep Purple]] [[Ian Gillan]] volveu ó grupo no álbum ''[[Mr. Universe]]'' en 1979{{Sfn|Thompson|2004|pp=217–219}} e estivo na primeira liña da escena musical do heavy metal británico co seu grupo [[Gillan]] nos anos seguintes.<ref>{{cita publicación periódica|title=Captain Gillan |journal=Kerrang! |date=1981 |last=Charles |first=D. W. |issue=6 |pages=10, 12 }}</ref>{{sfn|Popoff|2005|pp=131–132}} O seu antigo compañeiro en Deep Purple [[Ritchie Blackmore]] chegou tamén os postos máis altos das listas do Reino Unido coas publicacións do seu grupo de [[hard rock]] [[Rainbow]] ''[[Down to Earth]]'' (1979) e ''[[Difficult to Cure]]'' (1981).{{sfn|Popoff|2005|p=279}}<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/16465/rainbow/ |title=Rainbow – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref>{{sfn|Thompson|2004|pp=221–222}} [[Black Sabbath]] recuperouse e volveu a obter éxitos cós álbums ''[[Heaven and Hell]]'' (1980) e ''[[Mob Rules]]'' (1981),<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/14136/black-sabbath/ |title=Black Sabbath – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref>{{sfn|Popoff|2005|pp=48–49}} xunto co ex-vocalista de Rainbow [[Ronnie James Dio]].<ref>{{citeCita booklibro |ref=harv| last1 = Iommi | first1 = Tony | last2=Lammers| first2=T. J. |title = Iron Man: My Journey through Heaven and Hell with Black Sabbath | chapter=Bill goes to shits| publisher = Da Capo Press | year = 2011 | location = Cambridge, Massachusetts | isbn = 978-0-306-82054-0}}</ref> No ano 1980 houbo outras entradas nas primeiras 10 posicións das listas de éxitos británicas por parte de grupos de hard rock e heavy metal: O [[The Michael Schenker Group (album)|primeiro álbum]] de [[Michael Schenker Group]] chegou ó posto número 8,<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/18662/michael-schenker-group/ |title=Michael Schenker Group – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> ''[[Ready an' Willing]]'' de [[Whitesnake]] acadou a posición número 6,<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/18114/whitesnake/ |title=Whitesnake – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015 }}</ref> ''[[British Steel]]'' de [[Judas Priest]] e ''[[Ace of Spades]]'' de [[Motörhead]] chegaron o posto número 4,<ref name="JudasPriestCharts"/><ref name="MotorheadCharts"/> mentres que ''[[Back in Black]]'' de [[AC/DC]] conseguiu situarse no primeiro posto da lista.<ref name="AC/DC Charts"/>
 
Como proba do éxito do rexurdimento do hard rock británico e da súa escena heavy metal, as xiras e concertos de grupos novos e vellos vendían tódalas entradas, tanto domesticamente coma noutros países europeos, alí onde chegara a influencia do movemento.{{sfn|Macmillan|2012|p=22}}<ref name="Sinclair1984"/>{{sfn|Tucker|2006|pp=129–154}} Os grupos que xurdían do NWOBHM xa non quedaban descartados para as xiras mundiais e adoitaban ser as actuacións de apoio para outros grupos máis destacados nos grandes concertos. Iron Maiden actuou xunto a [[Kiss]] en Europa no ano 1980,{{Sfn|Bushell|Halfin|1984|p=78}} realizando a súa primeira xira mundial como cabeza de cartel en 1981,{{Sfn|Bushell|Halfin|1984|p=89}} ademais de actuar xunto a Judas Priest e UFO nos [[Estados Unidos de América|Estados Unidos]].{{Sfn|Bushell|Halfin|1984|pp=92–93}} Def Leppard visitou os Estados Unidos por primeira vez en 1980 para unha xira de tres meses apoiando a [[Pat Travers]], Judas Priest, [[Ted Nugent]], AC/DC e [[Sammy Hagar]].{{Sfn|Fricke|1987|pp=50–55}} Saxon actuou xunto a Judas Priest en Europa e como apoio de Rush e AC/DC nos Estados Unidos no ano 1981.{{sfn|Macmillan|2012|p=527}}<ref name="Sharpe-YoungB">{{cite web |url=http://www.rockdetector.com/artist/united+kingdom/south+yorkshire/barnsley/saxon |title=Saxon |last=Sharpe-Young |first=Garry |publisher=MusicMight |year=2009 |accessdate=26 de xuño de 2015}}</ref> Os grupos do NWOBHM estiveron presentes no cartel do [[Reading Festival]] de 1980,{{sfn|Tucker|2006|pp=62–64}}<ref>{{cita nota de prensa |url= http://www.ukrockfestivals.com/Reading-80-advert-350.jpg |format=JPG |title=Reading Rock '80 |publisher=Reading and Leeds Festivals |date=1980 |accessdate=26 de abril de 2016}}</ref> pasando a ser cabezas de cartel nas edicións do festival de 1981<ref>{{cite press release |url=http://www.ukrockfestivals.com/reading-81-advert-800.gif |format=GIF |title=Reading Rock '81 |publisher=Reading and Leeds Festivals |date=1981 |accessdate=26 de abril de 2016}}</ref> e 1982.<ref>{{cite press release |url=http://www.ukrockfestivals.com/reading-82-ad-large.jpg |format=JPG |title=Reading Rock '82 |publisher=Reading and Leeds Festivals |date=1982 |accessdate=26 de abril de 2016}}</ref> A edición de 1980 destacou tamén polas violentas protestas contra Def Leppard, que tras declarar o seu interese no mercado americano recibiu unha mala acollida por parte dos afeccionados británicos.{{sfn|Fricke|1987|p=57}}{{sfn|Waksman|2009|pp=202–206}} A maiores de Reading, no ano 1980 creouse un novo festival en [[Castle Donington]], o [[Monsters of Rock]], que incluiría só grupos de hard rock e heavy metal no seu cartel.{{sfn|Christe|2004|p=37}}<ref>{{cite press release |url=http://www.ukrockfestivals.com/don-1980-Cover.jpg |format=JPG |title=Monsters of Rock |publisher=[[Monsters of Rock]] |date=1980 |accessdate=26 de abril de 2016 }}</ref>
Liña 77:
 
=== Declive ===
Cando a MTV comezou a súa emisión en 1982, a importancia dos vídeos musicais medrou de forma considerable, pasando de ser un engadido publicitario adicional a un medio indispensable para darse a coñecer á audiencia.<ref>{{citeCita booklibro |last1=Konow |first1=David |title=Bang Your Head: The Rise and Fall of Heavy Metal |location=Nova York |publisher=Three Rivers Press |date=2003 |isbn=978-0-609-80732-3 |pp=133–134}}</ref> MTV encheu os seus programas con moitos vídeos de grupos de hard rock e heavy metal,<ref>{{CiteCita booklibro|last=Lane|first=Frederick S.|year=2006|title=The Decency Wars: The Campaign to Cleanse American Culture|place=Amherst, Nova York|publisher=Prometheus Books|isbn=978-1-59102-427-9|p=126}}</ref> pero a produción destes era demasiado cara para aqueles grupos que non tiñan un contrato discográfico ou estaban contratados por selos independentes moi pequenos.{{Sfn|Dunn|McFadyen|2011|loc=35:40}} A maiores disto, os vídeos musicais resaltaban o atractivo visual dos grupos, unha área na que algúns grupos británicos de heavy metal presentaban deficiencias.<ref>{{cite web |url=http://www.allmusic.com/artist/mammoth-mn0000565352 |title=Mammoth Biography |páxina-web=AllMusic |accessdate=10 de marzo 2015}}</ref><ref>{{cite web |last=Rivadavia |first=Eduardo |title=Grim Reaper biography |url=http://www.allmusic.com/artist/grim-reaper-mn0000804635/biography |páxina-web=[AllMusic |accessdate=10 de feberiro de 2012}}</ref><ref>{{cite web|last=Rivadavia |first=Eduardo |url=http://www.allmusic.com/artist/handsome-beasts-mn0000663091 |title=Handsome Beasts Biography |páxina-web=AllMusic |date=20 August 2006 |accessdate=25 de xuño de 2012 }}</ref> O movemento NWOBHM sufriu o mesmo declive ca outros fenómenos musicais baseados en producións de baixo orzamento e audiencias ''underground''.{{Sfn|Tucker|2006|p=90}}
 
Moitos dos considerados líderes do movemento, coma [[Diamond Head]], [[Tygers of Pan Tang]], [[Angel Witch]] e [[Samson]] foron incapaces de continuar cos seus éxitos iniciais, e os seus intentos de actualizar a súa aparencia e o seu son para acadar as novas expectacións da audiencia máis xeral fracasaron e só conseguiron anoxar os seus afeccionados orixinais.{{sfn|Bayer|2009|pp=22–23}}<ref name="Sinclair1984"/>{{sfn|Tucker|2006|pp=123–124}} A mediados dos anos 1980 popularizouse o [[glam metal]], centrado na imaxe persoal e celebrante do [[sexo]], emanando de [[Sunset Strip]] en [[Hollywood]]. Liderado por [[Van Halen]] e seguido por grupos como [[Mötley Crüe]], [[Quiet Riot]], [[Dokken]], [[Great White]], [[Ratt]] e [[W.A.S.P.]], o glam metal substituíu rapidamente os outros estilos de heavy metal nos gustos de moitos afeccionados británicos.{{Sfn|Tucker|2006|pp=129–154}} O grupo de [[Nova Jersey]] [[Bon Jovi]] e os [[Suecia|suecos]] [[Europe]], grazas a súa fusión de [[hard rock]] e [[Música pop|pop]] romántico,{{Sfn|Walser|1993|pp=120–121}} acadaron unha gran popularidade no Reino Unido, con estes últimos chegando a ser cabezas de cartel na edición de 1987 do festival Monsters of Rock.<ref>{{cite press release |url=http://www.ukrockfestivals.com/don-1987-poster-400.jpg |format=JPG |title=Monsters of Rock |publisher=Monsters of Rock |date=1987 |accessdate=26 de abril de 2016 }}</ref> As compañías de discos acolléronse ó subxénero máis pulido do glam metal pasando por riba dos grupos do NWOBHM, que mantiveron unha base de afeccionados en Europa pero viron como os éxitos destes grupos americanos lles quitaban a coroa nos mercados do Reino Unido e dos Estados Unidos.{{Sfn|Tucker|2006|pp=129–154}}
Liña 95:
[[Ficheiro:MetalKutte.jpg|left|thumbnail|Os ''metalheads'' comezaron a levar parches cos logos dos grupos e ilustracións cosidas nas súas chaquetas vaqueiras.{{Sfn|Christe|2004|p=37}}]]
 
A finais dos anos 1970 os ''metalheads'' británicos uníronse nunha comunidade pechada de iguais que exaltaba o poder e celebraba a [[masculinidade]].{{sfn|Bayer|2009|pp=24–25, 145–146}}{{sfn|Moynihan|Søderlind|1998|p=X}} Segundo a análise de Deena Weinstein, a súa camaradería masculina e a ausencia xeral de mulleres nos seus grupos non deu lugar ó [[machismo]] e a [[misoxinia]].{{Sfn|Bayer|2009|p=18}} No mesmo artigo escribiu que o heavy metal británico "non é racista, malia a uniformidade nos músicos brancos, e as súas letras non conteñen referencias raciais".{{Sfn|Bayer|2009|p=18}} Outra característica desta subcultura era a súa [[homofobia]] latente, menos violenta mais non moi diferente da disposición ''[[skinhead]]'' británica.{{Sfn|Weinstein|2000|pp=105–106}} [[Robert Walser]] denominouna unha "afirmación colectiva de [[heterosexualidade]]",{{Sfn|Walser|1993|p=130}} e o sociólogo británico John Clarke considerouna "unha reacción contra a erosión dos estereotipos tradicionais de masculinidade dispoñibles".<ref>{{citeCita booklibro| last1 = Duncombe | first1 =Stephen | last2 =Tremblay | first2 =Maxwell |title = White Riot: Punk Rock and the Politics of Race| publisher = Verso Books | date = 2011 | location = Londres | isbn = 978-1-84467-688-0|display-authors=etal|p=119}}</ref> Os ''headbangers'' amosaban pouco interese nos problemas políticos ou sociais, procurando na compañía mutua, no consumo de [[cervexa]] e na música os medios para escapar da súa dura realidade.{{Sfn|Weinstein|2000|p=135}} Por estes motivos foi habitual que recibisen acusacións de [[nihilismo]]{{sfn|Moynihan|Søderlind|1998|p=X}}{{sfn|Walser|1993|p=112}} ou [[escapismo]].{{sfn|Bayer|2009|p=37}}{{sfn|Bushell|Halfin|1984|p=24}}
 
En contraste cos [[punk]]s, os afeccionados ó heavy metal amaban o talento musical e idolatraban os guitarristas e vocalistas virtuosos,{{Sfn|Waksman|2009|pp=178, 219–220}} considerando as actuacións en directo como a realización completa do seu status.{{Sfn|Weinstein|2000|pp=217–218}} Os afeccionados eran moi leais á música, entre eles e ós grupos cos que compartían unha orixe común, dos que requirían coherencia cos seus valores, autenticidade e unha accesibilidade continua.{{sfn|Bayer|2009|pp=163–165}}{{sfn|Dunn|McFadyen|2011|loc=30:18}} Saírse deste código estrito significaba quedar marcado como "vendidos" ou "farsantes", quedando excluídos dalgunha forma da comunidade.{{Sfn|Weinstein|2000|p=137}} As letras do tema "Denim and Leather" de [[Saxon]] reflicten precisamente a condición dos ''metalheads'' británicos neses anos de grande entusiasmo.{{Sfn|Bayer|2009|p=19}} O acceso a este mundo dominado por homes para as músicas e afeccionadas femininas non era doado, e só as mulleres que se adaptaban ós códigos e estándares dos seus homólogos masculinos conseguían ser aceptadas,{{Sfn|Weinstein|2000|p=105}} coma sucedeu nos casos de [[Girlschool]]<ref name="Mitchell2014"/><ref>{{cita publicación periódica|title=Back to Schooldays |journal=Sounds |date=9 de agosto de 1980 |first=Pete |last=Makowski |url=http://nwobhm.info/nwobhm/index.php?option=com_content&task=view&id=351&Itemid=42 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100727182218/http://nwobhm.info/nwobhm/index.php?option=com_content&task=view&id=351&Itemid=42 |archivedate=27 de xullo de 2010}}</ref> e [[Rock Goddess]],{{Sfn|Macmillan|2012|pp=484–485}} os dous grupos completamente femininos máis notables desa época.{{sfn|Weinstein|2000|p=68}}<ref>{{cite web|url=http://www.metalmaidens.com/rgoddess.htm |title=Back to the Past (15) : Rock Goddess |last=van Poorten |first=Toine |publisher=Metal Maidens |date=7 de abril de 2008 |accessdate=1 de marzo de 2016 }}</ref>
Liña 119:
 
== Influencias e legado ==
[[Ficheiro:Venom, Conrad „Cronos“ Lant at Party.San Metal Open Air 2013 12.jpg|right|thumbnail|[[Conrad Lant|Cronos]] de [[Venom]], grupo considerado coma un dos precursores do [[black metal]] e do [[thrash metal]].{{sfn|Moynihan|Søderlind|1998|pp=11–14}}<ref name="McIver2010">{{citeCita booklibro |last=McIver |first1=Joel |title=The Bloody Reign of Slayer |edition=2 |location=Londres |publisher=Omnibus Press |date=2010 |isbn=978-1-84938-386-8 |pp=20–21}}</ref>]]
O NWOBHM desatou un renacemento nun xénero estancado, pero recibiu numerosas críticas pola expectación excesiva xerada ó redor dun gran número de músicos considerados mediocres.{{sfn|McIver|2006|p=19}}<ref name="Miller1986a"/><ref name="Shore2009"/> Os detractores consideran que, a diferenza do heavy metal de décadas anteriores, a súa música foi pouco orixinal{{Sfn|Daniels|2010|p=83}} e non incluíu gravacións clásicas de rock.{{sfn|McIver|2006|p=19}}<ref name="Miller1986a"/><ref name="Shore2009"/> Porén, estas bandas e a súa diversa produción serviron de heliografía que outros grupos de todo o mundo occidental emularon e expandiron posteriormente.{{sfn|Bayer|2009|pp=190–191}}<ref name="BowarA"/> A colisión de estilos que caracterizou o NWOBHM considerase chave na diversificación do heavy metal durante a segunda metade dos anos 1980 que deu lugar ós diversos subxéneros que xurdiron posteriormente nos anos 1990.{{sfn|Dunn|McFadyen|2011|loc=42:53}}<ref name="RivadaviaS"/>{{sfn|Weinstein|2000|p=44}}
 
O éxito de [[Def Leppard]] nos Estados Unidos serviu de catalizador para o auxe do [[glam metal]],<ref>{{citeCita booklibro |ref=harv|first=Martin | last=Popoff |title=The Big Book of Hair Metal: The Illustrated Oral History of Heavy Metal's Debauched Decade|url=https://books.google.com/books?id=HjRcBAAAQBAJ&pg=PA38|date=2014|publisher=Voyageur Press| location = Minneapolis| isbn=978-0-7603-4546-7|p=38}}</ref>{{sfn|Tucker|2006|pp=129–154}} da mesma forma que outros grupos coma [[Angel Witch]], [[Witchfynde]], [[Cloven Hoof]] e especialmente [[Venom]]{{efn|O subxénero do [[black metal]] toma o seu nome do álbum de 1982 de Venom titulado ''[[Black Metal (álbum)|Black Metal]]''.{{Sfn|Moynihan|Søderlind|1998|pp=11–14}}}} foron os orixinadores da música, letras, portadas e actitudes que deron lugar ó [[black metal]] nas súas diversas formas en [[Europa]] e [[América]].{{sfn|Moynihan|Søderlind|1998|pp=11–14}}{{sfn|Popoff|2005|pp=74, 417}} [[Motörhead]], [[Iron Maiden]], [[Raven]], [[Tank]], Venom e outros grupos menores están considerados coma precursores do [[speed metal]] e do [[thrash metal]], dous [[subxéneros do heavy metal|subxéneros]] que avanzaron a mestura do heavy metal co [[punk]], incorporando elementos do [[hardcore punk|hardcore]] ademais de amplificar o volume, a velocidade e agresividade do ton.<ref name="AllMusicStaffI"/>{{sfn|McIver|2006|pp=18–22}}<ref name="McIver2010"/><ref>{{citeCita booklibro |ref=harv|last=Mustaine |first1=Dave |last2=Layden |first2=Joe |title=Mustaine&nbsp;– A Heavy Metal Memoire |chapter=Lars and Me, or What Am I Getting Myself Into? |location= Nova York |publisher=Harper Collins |year=2010 |isbn=978-0-06-199703-7 }}</ref>
 
A partir do ano 1982 puntos distantes como [[Norteamérica]],{{Sfn|Christe|2004|p=88, 92–93,108–111, 132–135}} [[Alemaña occidental]],{{Sfn|Christe|2004|p=136–139}} e o [[Brasil]]{{Sfn|Christe|2004|p=106}} convertéronse en berces das súas propias escenas de thrash metal: o [[thrash metal da Área da Baía]], o [[thrash metal teutónico]] e o [[thrash metal brasileiro]] respectivamente. [[Lars Ulrich]] de [[Metallica]], afeccionado e ávido coleccionista de gravacións e obxectos relacionados co NWOBHM, admitiu que tiñan unha débeda con este movemento,{{Sfn|McIver|2006|pp=23–25}} e baixo a súa influencia a lista de temas das primeiras actuacións de Metallica estaban cheas de versións de temas de grupos de heavy metal británicos.{{sfn|McIver|2006|pp=23–25, 32}}{{sfn|Tucker|2006|pp=41–43}} O son do NWOBHM chegou a influenciar retroactivamente ó punk, con grupos coma [[Discharge]] que fusionaron a música punk con elementos do heavy metal.<ref>{{citeCita booklibro |last1=Glasper |first1=Ian |title=Burning Britain: The History of UK Punk 1980–1984 |location=Londres |publisher=Cherry Red Books |date=2004 |isbn=978-1-901447-24-8 |p=47}}</ref>{{sfn|Waksman|2009|p=238}}
 
O nacemento do speed metal a comezos dos anos 1980 foi crucial para a evolución do [[power metal]] na segunda metade da década,<ref name="AllMusicStaffI"/> exemplificado nos alemás [[Helloween]],<ref name="MarsicanoA"/> e nos estadounidenses [[Manowar]],<ref>{{cite web |url=http://www.allmusic.com/artist/manowar-mn0000673208/biography |title=Manowar Biography |last=Monger |first=James Christopher |publisher=AllMusic |accessdate=19 de xullo de 2015}}</ref> [[Savatage]]<ref name="HueyA"/> e [[Virgin Steele]].<ref>{{cite web |url=http://www.allmusic.com/artist/virgin-steele-mn0000216455/biography |title=Virgin Steele Biography |last=Reesman |first=Bryan |páxina-web=AllMusic |accessdate=19 de xullo de 2015}}</ref> Dende os comezos do NWOBHM, grupos norteamericanos coma [[Anvil]],{{Sfn|Christe|2004|p=44}} [[Riot]],{{Sfn|Christe|2004|p=44}} [[Twisted Sister]],{{Sfn|Christe|2004|p=50}} Manowar,{{Sfn|Christe|2004|p=44}} Virgin Steele,<ref name="DeFeisA">{{cite web |url= http://www.virgin-steele.com/bio.html |title=Virgin Steele Official Biography |accessdate=9 de maio de 2015 | first=David| last=DeFeis |páxina-web=virgin-steele.com}}</ref> [[The Rods]],<ref>{{cite magazine |title=Armed & Ready |journal=Kerrang! |date=1981 |last=Barton |first=Geoff | issue=3 |pages=12}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.allmusic.com/artist/the-rods-mn0000835269/biography |title=The Rods Biography |last=Rivadavia |first=Eduardo |páxina-web=AllMusic |accessdate=3 de maio de 2015}}</ref> [[Hellion]],<ref>{{cite web |url=http://www.allmusic.com/artist/hellion-mn0000675430/biography |title=Hellion Biography |last=Rivadavia |first=Eduardo |páxina-web=AllMusic |accessdate=24 de xuño de 2015}}</ref> [[Cirith Ungol (grupo musical)|Cirith Ungol]]<ref>{{cite magazine |title=The Men from Ungol |journal=Mega Metal Kerrang! |year=1986 |last=Miller |first=Paul |issue=4 |pages=18–19}}</ref> e [[Exciter]]<ref>{{cite magazine |title=Exciter |journal=[[Metal Forces]] |date=1983 |last=Hammonds |first=Steve |issue=1 |page=33 |url=https://www.scribd.com/doc/242575781/Metal-Forces-01-Autumn1983-pdf}}</ref> mantiveron un intercambio continuo co outro lado do [[mar Atlántico|Atlántico]], onde os ''metalheads'' británicos apreciaron a súa música.{{Sfn|Macmillan|2012|p=22}} Neste contexto de reciprocidade, Manowar e Virgin Steele asinaron nun primeiro momento co selo independente británico [[Music for Nations]],<ref name="DeFeisA"/><ref>{{cite magazine |title=Male Orientated Rock |journal=Kerrang! |date=28 de xullo de 1983 |last=Bonutto |first=Dante |issue=47 |url=http://www.gillyon.com/manowar_k47.htm |accessdate=1 de maio de 2016 }}</ref> mentres que Twisted Sister gravou os seus primeiros dous álbums en [[Londres]].{{Sfn|Christe|2004|p=50}} Pola súa banda, o son de grupos [[Xapón|xaponeses]] coma [[Earthshaker]], [[Loudness]], [[Anthem]] e outros tamén se viu influenciado polo NWOBHM, usando enxeñeiros de son británicos nos seus primeiros álbums,{{sfn|Christe|2004|p=44}}{{sfn|Macmillan|2012|p=22}}{{sfn|Tucker|2006|pp=129–154}} e o grupo xaponés [[Bow Wow]] chegou a trasladarse a [[Inglaterra]] para formar parte da escena musical do heavy metal británico.<ref>{{cite magazine |title=Warning from Tokyo |journal=Kerrang! |date=19 de maio de 1983 |last=Johnson |first=Howard |issue=42 |pages=24–26 }}</ref>
 
[[Alemaña]], [[Suecia]], [[Dinamarca]], [[Bélxica]], [[Países Baixos]], [[Francia]] e [[España]] tamén tiveron unha boa acollida dos grupos británicos e nestes países xurdiron grupos semellantes de forma case inmediata.{{Sfn|Macmillan|2012|p=22}} Grupos coma [[Accept]], [[Grave Digger]], [[Sinner]] e [[Warlock]] de Alemaña,{{sfn|Christe|2004|p=43}}<ref>{{cite web |url=http://heavymetal.about.com/od/interviews/a/Grave-Digger-Interview.htm |title=Grave Digger Interview |last=Norton |first=Justin M. |publisher=About.com |year=2010 |accessdate=26 de abril de 2015 }}</ref>{{sfn|Popoff|2005|p=325}}<ref>{{cite magazine |title='Lock Jaw |journal=Mega Metal Kerrang! |year=1986 |last=Simmons |first=Sylvie|issue=4 |pages=8–11 }}</ref> [[E.&nbsp;F. Band]] de Suecia,<ref name="RivadaviaH"/> [[Mercyful Fate]] de Dinamarca,<ref>{{cite magazine |title=Decibel Hall of Fame – No.&nbsp;74 -Mercyful Fate Melissa |journal=[[Decibel (revista)|Decibel]] |date=2011 |issue=78 |url=http://www.kingdiamondcoven.com/CWWforum/index.php?topic=5182.0 |accessdate=13 de maio e2014 |pp=48–54}}</ref> [[Killer]] e [[Ostrogoth]] de Bélxica,<ref>{{cite web |url=http://www.allmusic.com/artist/killer-mn0001769085 |title=Killer Biography |last=Rivadavia |first=Eduardo |páxina-web=AllMusic |accessdate=8 de maio de 2016}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.allmusic.com/artist/ostrogoth-mn0000313173/biography |title=Ostrogoth Biography |last=Rivadavia |first=Eduardo |páxina-web=AllMusic |accessdate=8 de maio de 2016}}</ref> [[Picture]] e [[Bodine]] dos Países Baixos,<ref>{{cite web |url=http://www.pictureofficial.com/band1.html |title=Picture Biography |publisher=Picture Official Website |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20151117015420/http://pictureofficial.com/band.html |archivedate=15 de xullo de 2011 |accessdate=27 de marzo de 2016}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.regularrocker.nl/index.php/biography |title=Bodine Biography |publisher=Regular Rocker |accessdate=26 de abril de 2015}}</ref> [[Trust (grupo musical)|Trust]] e [[Nightmare]] de Francia,<ref>{{cite web |url=http://www.drumlessons.com/drummers/nicko-mcbrain/ |title=Nicko McBrain Biography, Videos & Pictures |páxina-web=Drum Lessons |accessdate=26 de abril de 2015}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.metalexpressradio.com/menu.php?main=interviews&id=854 |title=Yves Campion (Nightmare) interview |accessdate=20 de abril de 2010 |last=Stein |first=Lior |date=9 de abril de 2010 |publisher=Metal Express Radio }}</ref> e [[Barón Rojo]] e [[Ángeles del Infierno]] de España,<ref>{{citeCita booklibro |last1= Fouce | first1=Héctor| last2=del Val| first2= Feràn|title=Made in Spain: Studies in Popular Music |chapter=From el Rollo to Heavy Metal |editor-last=Martinez |editor-first=Sìlvia |editor2-last=Fouce |editor2-first=Héctor |year=2013|location=Nova York |publisher=Routledge |isbn=978-0-203-12703-2 |p=128}}</ref><ref>{{cite magazine |title=Explosión Heavy en el Norte |journal=Heavy Rock |year=1982 |issue=10 | language=es|pp=18–22}}</ref> formáronse entre os anos 1978 e 1982 e tiveron unha forte influencia do son do NWOBHM. Moitos destes grupos asinaron coa holandesa [[Roadrunner Records]] ou coa belga [[Mausoleum Records]], selos discográficos independentes que tamén publicaron gravacións de grupos británicos do NWOBHM.<ref>{{cite web|ref=harv |url=http://www.music-avenue.net/mausoleum/story.php |title=Mausoleum: The story behind the legendary heavy metal label. Part I (1982–1986) |last=Falckenbach |first=Alfie |páxina-web=Music-Avenue |date=2002 |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110117072645/http://www.music-avenue.net/mausoleum/story.php |archivedate=17 de xaneiro de 2011 |accessdate=22 de marzo de 2015 }}</ref><ref>{{cite web |url=http://ca.roadrunnerrecords.com/about_us |title=About Roadrunner Records |publisher=[[Roadrunner Records]] |accessdate=10 de agosto de 2015 | archiveurl= http://web.archive.org/web/20160510110053/http://ca.roadrunnerrecords.com/about_us | archivedate= 10 de maio de 2016}}</ref>
 
== Notas ==
Liña 139:
{{commonscat|Heavy metal musical groups from the United Kingdom|Grupos musicais de heavy metal do Reino Unido}}
=== Bibliografía ===
* {{citeCita booklibro |ref=harv | last1 = Bayer | first1 =Gerd | title = Heavy Metal Music in Britain | publisher = Ashgate Publishing | year = 2009 | location = Farnham, Surrey | isbn = 978-0-7546-6423-9|display-authors=etal|lingua=en}}
* {{citeCita booklibro |ref=harv| last1 = Bushell | first1 = Garry | last2 = Halfin | first2 = Ross | title = Iron Maiden&nbsp;– Running Free | publisher = Zomba Books | year = 1984 | location = Londres | isbn = 978-0-946391-50-9|lingua=en}}
* {{citeCita booklibro |ref=harv| last1 = Christe | first1 = Ian |title = Sound of the Beast: The Complete Headbanging History of Heavy Metal | serie = !t Books | publisher = HarperCollins | year = 2004 | location = Nova York | isbn = 978-0-380-81127-4|lingua=en}}
* {{citeCita booklibro |ref=harv| last1 = Daniels | first1 = Neil | title = The Story of Judas Priest: Defenders of the Faith| publisher = Omnibus Press | year = 2010 | location = Nova York| isbn = 978-1-84772-707-7|lingua=en}}
* {{cita audiovisual|ref=harv | first1=Sam | last1=Dunn | first2= Scot | last2=McFadyen | date = 2011 | title = Metal Evolution | chapter =New Wave of British Heavy Metal | medium = Documental | location = Toronto | publisher = Banger Films, Inc| asin= B007GFYC0Q |lingua=en}}
* {{citeCita booklibro |ref=harv| last1 = Fricke | first1 = David | title = Animal Instinct: The Def Leppard Story| publisher = Zomba Books | year = 1987 | location = Londres | isbn = 978-0-946391-55-4|lingua=en}}
* {{citeCita booklibro |ref=harv| last1 = Kilmister | first1 = Ian | authorlink1 = Lemmy Kilmister | last2 = Garza | first2 = Janiss | title = White Line Fever | publisher = Simon & Schuster | year = 2004 | location = Nova York | isbn = 978-0-684-85868-5|lingua=en}}
* {{cita audiovisual|ref=harv | first=Tim | last = Kirkby| date = 2001 | title = Classic Albums: Iron Maiden – The Number of the Beast | medium = Documental | location = Londres | publisher = Isis Productions / Eagle Vision| asin= B00005QJIA |lingua=en}}
* {{citeCita booklibro |ref=harv| last1 = Macmillan | first1 = Malc | title = The N.W.O.B.H.M. Encyclopedia | edition = 3ª | serie= Iron Pages Books | publisher = I.P. Verlag Jeske/Mader GbR | year = 2012 | location = Berlín | isbn = 978-3-931624-16-3|lingua=en}}
* {{citeCita booklibro |ref=harv|last=McIver |first1=Joel |title=Justice for All: The Truth About Metallica |edition=2 |location=Londres |publisher=Omnibus Press |date=2006 |isbn=978-1-84449-828-4 |lingua=en}}
* {{citeCita booklibro |ref=harv| last1 = Moynihan | first1 = Michael | last2 = Søderlind | first2 = Difdrik | title = Lords of Chaos&nbsp;– The Bloody Rise of the Satanic Metal Underground | publisher = Feral House | year = 1998 | location = Port Townsend, Washington | isbn = 978-0-922915-48-4|lingua=en}}
* {{citeCita booklibro |ref=harv| last1 = Popoff | first1 = Martin | title = The Collector's Guide to Heavy Metal: Volume 2: The Eighties | publisher = Collector's Guide Publishing | date =2005 | location = Burlington, Ontario | isbn = 978-1-894959-31-5 | lingua=en}}
* {{cita audiovisual|ref=harv | author=Sexy Intellectual |date = 2008 | title = Iron Maiden and the New Wave of British Heavy Metal | medium = Documental| location = New Malden | publisher = Prism Films| asin= B0016GLZ4M|lingua=en}}
* {{citeCita booklibro |ref=harv| last1 = Thompson | first1 = Dave | title = Smoke on the Water: The Deep Purple Story | publisher = ECW Press | date = 2004 | location = Toronto | isbn = 978-1-55022-618-8|lingua=en}}
* {{citeCita booklibro |ref=harv| last1 = Tucker | first1 = John | title = Suzie Smiled&nbsp;... The New Wave of British Heavy Metal | publisher = Independent Music Press | year = 2006 | location = Shropshire, Reino Unido | isbn = 978-0-9549704-7-5|lingua=en}}
* {{citeCita booklibro |ref=harv| last1 = Waksman | first1 = Steve | title = This Ain't the Summer of Love: Conflict and Crossover in Heavy Metal and Punk | publisher = University of California Press | year = 2009 | location = Berkeley | isbn = 978-0-520-94388-9|lingua=en}}
* {{citeCita booklibro |ref=harv|last1=Walser |first1=Robert |title=Running with the Devil: Power, Gender and Madness in Heavy Metal Music |location=Middletown, Connecticut |publisher=Wesleyan University |date=1993 |isbn=978-0-8195-6260-9 |lingua=en}}
* {{citeCita booklibro |ref=harv| last1 = Weinstein | first1 = Deena | title = Heavy Metal: The Music and Its Culture | publisher = Da Capo Press | year = 2000 | isbn = 978-0-306-80970-5|lingua=en}}
 
{{Heavy metal}}