New wave of British heavy metal: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m {{Artigo de calidade}} |
m Bot: Cambio o modelo: Cite book |
||
Liña 23:
{{VT|Recesión de 1973–1975 no Reino Unido}}
[[Ficheiro:Miners strike rally London 1984.jpg|left|thumbnail|Manifestación de mineiros en folga en [[Londres]] no ano 1984]]
Na segunda metade dos anos 1970 o [[Reino Unido]] atopábase nun estado de malestar social e pobreza estendida<ref>{{
A desesperación e reacción violenta dunha xeración privada dun futuro asegurado quedou ben representada no movemento [[punk]] británico de 1977–1978, que continuou a súa rebelión contra o ''[[establishment]]'' diluíndose na música [[new wave]] e [[post-punk]] dos anos 1980.<ref>{{cite web |url=http://www.allmusic.com/style/british-punk-ma0000012137 |title=British Punk |páxina-web=[[AllMusic]] |accessdate=17 de xuño de 2015}}</ref> Estes autoproclamados punks eran militantes políticos, caracterizados por unha actitude [[anarquismo|anarquista]] e prácticas escénicas como os bailes "[[pogo (baile|pogo]]".<ref name="Barton2005">{{cite web |ref=harv | url=http://www.hmsoundhouse.com/archives4-1.html |title=HM Soundhouse Special Features: The New Wave of British Heavy Metal |last=Barton |first=Geoff |páxina-web=HMsoundhouse.com |date=16 de agosto de 2005 |accessdate=18 de marzo de 2015 | archiveurl=http://web.archive.org/web/20151117024351/http://www.hmsoundhouse.com/archives4-1.html | archivedate=17 de novembro de 2015}}</ref> Adoitaban levar peiteados curtos e de punta ou a cabeza afeitada, habitualmente con elementos estéticos de pinchos e roupas resgadas,<ref name="Barton2005"/><ref>{{cite web |url=http://www.fashion-era.com/punks_fashion_history1.htm#Punk%20Fashion%20in%20the%20Early%20Days%20of%20the%201970s |title=1970s Punk Fashion History Development |last=Weston Thomas |first=Pauline |páxina-web=Fashion Era |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> e consideraban a habilidade musical pouco importante mentres que a música fose simple e ruidosa.{{Sfn|Christe|2004|p=30}} Porén, non tódolos mozos de clase traballadora acolleron o movemento punk, preferindo escapar da súa realidade por medio da música heavy metal, igual de efectiva para darlles diversión, alivio do [[estrés]] e compañeirismo perante a falta de empregos.{{sfn|Bayer|2009|pp=145–146}}{{sfn|Macmillan|2012|p=21}}
=== Heavy rock no Reino Unido ===
O Reino Unido foi un berce para a primeira onda do heavy metal que naceu a finais dos anos 1960 e que floreceu a comezos dos anos 1970.{{Sfn|Weinstein|2000|pp=14–18}} Dos numerosos grupos británicos que xurdiron durante ese período, [[Led Zeppelin]], [[Black Sabbath]] e [[Deep Purple]] acadaron o éxito mundial e a aclamación da crítica.<ref name="ErlewineD">{{cite web |url=http://www.allmusic.com/artist/led-zeppelin-mn0000139026/biography |title=Led Zeppelin Biography |last=Erlewine |first=Stephen Thomas |páxina-web=AllMusic |accessdate=26 de abril de 2015}}</ref> O éxito deste xénero musical, habitualmente chamado heavy rock naquel momento,<ref>{{
A crise dos chamados "xigantes" do heavy rock británico deixou lugar a ascensión doutros grupos de rock a mediados dos anos 1970,{{Sfn|Thompson|2004|p=201}} incluíndo [[Queen]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/21275/queen/ |title=Queen – Official Charts |publisher=[[Official Charts Company]] |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> [[Hawkwind]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/14630/hawkwind/ |title=Hawkwind – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> [[Budgie]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/19279/budgie/ |title=Budgie – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> [[Bad Company]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/15040/bad-company/ |title=Bad Company – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> [[Status Quo]]<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/17941/status-quo/ |title=Status Quo – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> e [[Nazareth (grupo musical)|Nazareth]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/14835/nazareth/ |title=Nazareth – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> todos eles con múltiples entradas nas listas de éxitos británicas e con xiras internacionais de éxito.{{sfn|Macmillan|2012|p=19}}{{sfn|Christe|2004|pp=16, 23}} As listas de éxitos británicas deste período indican que aínda existía unha grande audiencia para a música heavy metal no país, con grupos nacentes como [[Thin Lizzy]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/16613/thin-lizzy/ |title=Thin Lizzy – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> [[UFO (grupo musical)|UFO]]<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/17055/ufo/ |title=UFO – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> e [[Judas Priest]],<ref name="JudasPriestCharts">{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/25174/judas-priest/ |title=Judas Priest – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> acadando éxitos tanxibles e cobertura dos medios a finais dos anos 1970.{{sfn|Macmillan|2012|p=19}}{{sfn|Tucker|2006|p=32}} Os grupos estranxeiros de [[hard rock]] como os [[Estados Unidos de América|estadounidenses]] [[Blue Öyster Cult]] e [[Kiss]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/16925/blue-oyster-cult/ |title=Blue Oyster Cult – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/17821/kiss/ |title=Kiss – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015 }}</ref> os [[Canadá|canadenses]] [[Rush]],<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/16699/rush/ |title=Rush – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> os [[Alemaña|alemás]] [[Scorpions]]<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/17682/scorpions/ |title=Scorpions – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> e particularmente os [[australia]]nos [[AC/DC]]<ref name="AC/DC Charts">{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/16970/ac-dc/ |title=AC/DC – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> subiron ós postos máis altos das listas británicas nese mesmo período.{{sfn|Macmillan|2012|p=19}}{{sfn|Christe|2004|pp=16, 23}}
Liña 48:
O que os músicos punk e do NWOBHM tiñan en común era a súa actitude ''"[[do it yourself]]"'' do negocio musical e a consecuente práctica de producir e distribuir elese mesmos o seu material gravado en forma de [[casete]]s de [[Demo (música)|demos]], ou producindo sinxelos privados para os afeccionados locais.{{Sfn|Macmillan|2012|p=21}} Isto deu lugar tamén ó nacemento e difusión de pequenas [[discográfica independente|discográficas independentes]], habitualmente como unha extensión das tendas de discos e estudios de gravación independentes, que en ocasións producían tanto publicacións punk coma heavy metal.{{Sfn|Dunn|McFadyen|2011|loc=13:20}} As discográficas independentes considéranse un factor importante da evolución do movemento, xa que eliminaron a intrusión de empresas corporativas que entorpeceran o progreso da música rock nos anos 1970, e déronlle unha oportunidade ós grupos locais para experimentar con formas máis extremas de música.{{Sfn|Waksman|2009|pp=186–189}}
Mentres que os medios británicos e internacionais daban unha intensa cobertura ó punk, o novo movemento [[grassroots]] do heavy metal mantívose ''[[underground]]'' ata 1978, ignorado case por completo por publicacións musicais coma ''[[NME|New Musical Express]]'', ''[[The Face (revista)|The Face]]'' e ''[[Melody Maker]]'' e polas estacións de radio.{{Sfn|Tucker|2006|p=22}} As novas sobre os grupos e a súa música circulaba de boca en boca e por medio de [[fanzine]]s,{{sfn|Tucker|2006|p=89}}{{sfn|Weinstein|2000|p=137}} ou a través de DJs interesados nela que viaxaban polo país de club en club.<ref>{{cite web |url=http://www.radiorewind.co.uk/radio1/roadshow.htm |title=Roadshow: The Early Years |páxina-web=Radio Rewind |accessdate=2 de marzo de 2016}}</ref> [[Neal Kay]] era un destes DJs. Comezou a traballar no ano 1975 nun club nocturno chamado The Bandwagon en [[Kingsbury]], no noroeste de Londres, situado na trastenda do pub Prince of Wales e equipado cun sistema de son masivo.{{sfn|Sexy Intellectual|2008|loc=31:16}}<ref name="HMsoundhouseA">{{cite web |url=http://www.hmsoundhouse.com/history1.html |title=The Soundhouse Story part 1 |publisher=HMsoundhouse|accessdate=18 de xullo de 2015 | archiveurl=http://web.archive.org/web/20141214155313/http://www.hmsoundhouse.com/history1.html| archivedate=14 de decembro de 2014}}</ref> Transformou The Bandwagon no "The Heavy Metal Soundhouse", un lugar especializado no [[hard rock]] e no heavy metal no que a xente podía escoitar álbums de grupos xa establecidos e demos de novos grupos,{{sfn|Sexy Intellectual|2008|loc=32:53}}<ref name="HMsoundhouseA"/> que circulaban entre os afeccionados por medio do intercambio de casetes.<ref>{{
{{cadro de citas |cita= O NWOBHM foi unha ficción, realmente, unha invención de Geoff Barton e ''Sounds''. Foi unha enxeñosa estrataxema para aumentar a circulación. Dito isto, si representou a unha morea de grupos que foran completamente ignoradas polos medios principais. Por mor diso converteuse en algo real e a xente acabou por seguilo.|fonte= [[Bruce Dickinson]] (Tradución do orixinal)<ref name="Mitchell2014"/> |aliñamento=dereita|largo=20%}}
Liña 64:
''Sounds'' fixo unha dura crítica de ''Metal for Muthas'', mais o álbum foi un éxito comercial{{Sfn|Tucker|2006|p=82}} e considerase fundamental na estimulación das principais discográficas para asinar a varios outros grupos.{{Sfn|Macmillan|2012|p=21, 756}} [[A II Z]],<ref>{{cite web |author=Rivadavia, Eduardo |title= A II Z biography |url=http://www.allmusic.com/artist/a-ii-z-mn0000574189 |publisher=AllMusic |accessdate=10 de febreiro de 2012}}</ref> [[Fist]],{{Sfn|Tucker|2006|pp=95–102}} [[White Spirit]]{{Sfn|Tucker|2006|pp=95–102}} e [[Praying Mantis]]{{Sfn|Macmillan|2012|p=448}} viron estes contratos finalizados trala publicación dos seus primeiros álbums, mentres que [[Tygers of Pan Tang]],{{Sfn|Tucker|2006|pp=95–102}} [[Samson]],<ref>{{cite web |url=http://www.bookofhours.net/samson/biosam.html |title=The Story of Samson |last=Johansson |first=Henrik |last2=Grain |first2=Rob |last3=Aylmer |first3=Chris |last4=Samson |first4=Paul |publisher=Book of Hours |accessdate=26 de abril de 2016 }}</ref> [[More]],<ref name="RivadaviaR"/> [[Demon]]<ref>{{cita publicación periódica|title=The Night of the Demon|journal=Kerrang! |date=1981|last=Barton|first=Geoff |issue=3 |pages=6–7}}</ref> e [[Girlschool]]<ref>{{cita publicación periódica |ref=harv|title=Interview with Gerry Bron |journal=[[Classic Rock]] |date=18 de decembro de 1999 |last=Ling |first=Dave |issue=9 }}</ref> obtiveron un éxito maior e estiveron máis tempo baixo contrato das principais discográficas. As novas publicacións destes grupos tiñan unha mellor produción e algúns deles, co apoio de xiras intensivas polo Reino Unido e [[Europa]],{{Sfn|Tucker|2006|pp=64–65, 69}} obtiveron bos resultados nas listas de vendas.<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/21191/def-leppard/ |title=Def Leppard Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=13 de xullo de 2015}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/18651/girlschool/ |title=Girlschool Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=13 de xullo de 2015}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/18802/tygers-of-pan-tang/ |title=Tygers of Pan Tang Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=13 de xullo de 2015}}</ref> Os mellores resultados nas listas dese período foron para ó [[Iron Maiden (álbum)|álbum de estrea homónimo]] de [[Iron Maiden]] e para ''[[Wheels of Steel]]'' de Saxon, que acadaron o número 4 e o número 5 na lista de álbums do Reino Unido respectivamente, mentres que os seus sinxelos "[[Running Free]]", "Wheels of Steel" e "[[747 (Strangers in the Night)]]" situáronse dentro das 50 primeiras posicións da lista de sinxelos do Reino Unido.<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/23494/iron-maiden/ |title=Iron Maiden Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=13 de xullo de 2015}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/18324/saxon/ |title=Saxon Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=13 de xullo de 2015}}</ref><!-- --> A consecuencia máis inmediata destes éxitos foi un aumento da cobertura dos medios para os grupos de heavy metal,{{Sfn|Bushell|Halfin|1984|p=70, 74, 77–78}} incluíndo aparicións nos programas da televisión británica ''[[Top of the Pops]]''{{sfn|Bushell|Halfin|1984|p=70}}<ref>{{cite web|url=https://www.theguardian.com/music/2009/jan/02/saxon-rock-music |title=And the bands played on ... and on ... |last=Wilkinson |first=Roy |work=[[The Guardian]] |date=2 de xaneiro de 2009 |accessdate=26 de abril de 2016 }}</ref> e ''[[The Old Grey Whistle Test]]''.<ref>{{cite web |url=http://genome.ch.bbc.co.uk/7ee24dde5c1947e8a0b1c6435486ddf5 |title=The Old Grey Whistle Test: BBC Two England, 8 April 1982 |work=Genome Beta |publisher=[[BBC]] |accessdate=26 de abril de 2016}}</ref> O xurdimento de moitos novos grupos no período entre 1978 e 1980 foi outro efecto destacado da promoción do movemento ata o nivel de fenómeno nacional relevante.{{Sfn|Macmillan|2012|p=21}}{{efn|En orde cronolóxica de formación, os novos grupos máis notables foron: [[Savage]],{{Sfn|Macmillan|2012|pp=520–521}} [[Girlschool]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=244}} [[Trespass]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=647}} [[Demon]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=155–156}} [[Mama's Boys]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=371}} [[Fist]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=220}} [[Witchfinder General]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=729}} [[Satan (grupo musical)|Satan]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=514–515}} [[Grim Reaper]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=261}} [[Venom]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=684–685}} [[Persian Risk]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=439}} [[Sweet Savage]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=601}} [[Blitzkrieg (grupo musical)|Blitzkrieg]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=81}} [[Jaguar (grupo musical)|Jaguar]],{{Sfn|Macmillan|2012|p=319–320}} e [[Tank]].{{Sfn|Macmillan|2012|p=608}}}}
O empuxe do movemento NWOBHM tamén beneficiou a grupos xa establecidos, que reclamaron o foco de atención con novas publicacións de éxito.{{sfn|Thompson|2004|p=213}}{{sfn|Tucker|2006|pp=30–31}} O ex-vocalista de [[Deep Purple]] [[Ian Gillan]] volveu ó grupo no álbum ''[[Mr. Universe]]'' en 1979{{Sfn|Thompson|2004|pp=217–219}} e estivo na primeira liña da escena musical do heavy metal británico co seu grupo [[Gillan]] nos anos seguintes.<ref>{{cita publicación periódica|title=Captain Gillan |journal=Kerrang! |date=1981 |last=Charles |first=D. W. |issue=6 |pages=10, 12 }}</ref>{{sfn|Popoff|2005|pp=131–132}} O seu antigo compañeiro en Deep Purple [[Ritchie Blackmore]] chegou tamén os postos máis altos das listas do Reino Unido coas publicacións do seu grupo de [[hard rock]] [[Rainbow]] ''[[Down to Earth]]'' (1979) e ''[[Difficult to Cure]]'' (1981).{{sfn|Popoff|2005|p=279}}<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/16465/rainbow/ |title=Rainbow – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref>{{sfn|Thompson|2004|pp=221–222}} [[Black Sabbath]] recuperouse e volveu a obter éxitos cós álbums ''[[Heaven and Hell]]'' (1980) e ''[[Mob Rules]]'' (1981),<ref>{{cite web |url=http://www.officialcharts.com/artist/14136/black-sabbath/ |title=Black Sabbath – Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref>{{sfn|Popoff|2005|pp=48–49}} xunto co ex-vocalista de Rainbow [[Ronnie James Dio]].<ref>{{
Como proba do éxito do rexurdimento do hard rock británico e da súa escena heavy metal, as xiras e concertos de grupos novos e vellos vendían tódalas entradas, tanto domesticamente coma noutros países europeos, alí onde chegara a influencia do movemento.{{sfn|Macmillan|2012|p=22}}<ref name="Sinclair1984"/>{{sfn|Tucker|2006|pp=129–154}} Os grupos que xurdían do NWOBHM xa non quedaban descartados para as xiras mundiais e adoitaban ser as actuacións de apoio para outros grupos máis destacados nos grandes concertos. Iron Maiden actuou xunto a [[Kiss]] en Europa no ano 1980,{{Sfn|Bushell|Halfin|1984|p=78}} realizando a súa primeira xira mundial como cabeza de cartel en 1981,{{Sfn|Bushell|Halfin|1984|p=89}} ademais de actuar xunto a Judas Priest e UFO nos [[Estados Unidos de América|Estados Unidos]].{{Sfn|Bushell|Halfin|1984|pp=92–93}} Def Leppard visitou os Estados Unidos por primeira vez en 1980 para unha xira de tres meses apoiando a [[Pat Travers]], Judas Priest, [[Ted Nugent]], AC/DC e [[Sammy Hagar]].{{Sfn|Fricke|1987|pp=50–55}} Saxon actuou xunto a Judas Priest en Europa e como apoio de Rush e AC/DC nos Estados Unidos no ano 1981.{{sfn|Macmillan|2012|p=527}}<ref name="Sharpe-YoungB">{{cite web |url=http://www.rockdetector.com/artist/united+kingdom/south+yorkshire/barnsley/saxon |title=Saxon |last=Sharpe-Young |first=Garry |publisher=MusicMight |year=2009 |accessdate=26 de xuño de 2015}}</ref> Os grupos do NWOBHM estiveron presentes no cartel do [[Reading Festival]] de 1980,{{sfn|Tucker|2006|pp=62–64}}<ref>{{cita nota de prensa |url= http://www.ukrockfestivals.com/Reading-80-advert-350.jpg |format=JPG |title=Reading Rock '80 |publisher=Reading and Leeds Festivals |date=1980 |accessdate=26 de abril de 2016}}</ref> pasando a ser cabezas de cartel nas edicións do festival de 1981<ref>{{cite press release |url=http://www.ukrockfestivals.com/reading-81-advert-800.gif |format=GIF |title=Reading Rock '81 |publisher=Reading and Leeds Festivals |date=1981 |accessdate=26 de abril de 2016}}</ref> e 1982.<ref>{{cite press release |url=http://www.ukrockfestivals.com/reading-82-ad-large.jpg |format=JPG |title=Reading Rock '82 |publisher=Reading and Leeds Festivals |date=1982 |accessdate=26 de abril de 2016}}</ref> A edición de 1980 destacou tamén polas violentas protestas contra Def Leppard, que tras declarar o seu interese no mercado americano recibiu unha mala acollida por parte dos afeccionados británicos.{{sfn|Fricke|1987|p=57}}{{sfn|Waksman|2009|pp=202–206}} A maiores de Reading, no ano 1980 creouse un novo festival en [[Castle Donington]], o [[Monsters of Rock]], que incluiría só grupos de hard rock e heavy metal no seu cartel.{{sfn|Christe|2004|p=37}}<ref>{{cite press release |url=http://www.ukrockfestivals.com/don-1980-Cover.jpg |format=JPG |title=Monsters of Rock |publisher=[[Monsters of Rock]] |date=1980 |accessdate=26 de abril de 2016 }}</ref>
Liña 77:
=== Declive ===
Cando a MTV comezou a súa emisión en 1982, a importancia dos vídeos musicais medrou de forma considerable, pasando de ser un engadido publicitario adicional a un medio indispensable para darse a coñecer á audiencia.<ref>{{
Moitos dos considerados líderes do movemento, coma [[Diamond Head]], [[Tygers of Pan Tang]], [[Angel Witch]] e [[Samson]] foron incapaces de continuar cos seus éxitos iniciais, e os seus intentos de actualizar a súa aparencia e o seu son para acadar as novas expectacións da audiencia máis xeral fracasaron e só conseguiron anoxar os seus afeccionados orixinais.{{sfn|Bayer|2009|pp=22–23}}<ref name="Sinclair1984"/>{{sfn|Tucker|2006|pp=123–124}} A mediados dos anos 1980 popularizouse o [[glam metal]], centrado na imaxe persoal e celebrante do [[sexo]], emanando de [[Sunset Strip]] en [[Hollywood]]. Liderado por [[Van Halen]] e seguido por grupos como [[Mötley Crüe]], [[Quiet Riot]], [[Dokken]], [[Great White]], [[Ratt]] e [[W.A.S.P.]], o glam metal substituíu rapidamente os outros estilos de heavy metal nos gustos de moitos afeccionados británicos.{{Sfn|Tucker|2006|pp=129–154}} O grupo de [[Nova Jersey]] [[Bon Jovi]] e os [[Suecia|suecos]] [[Europe]], grazas a súa fusión de [[hard rock]] e [[Música pop|pop]] romántico,{{Sfn|Walser|1993|pp=120–121}} acadaron unha gran popularidade no Reino Unido, con estes últimos chegando a ser cabezas de cartel na edición de 1987 do festival Monsters of Rock.<ref>{{cite press release |url=http://www.ukrockfestivals.com/don-1987-poster-400.jpg |format=JPG |title=Monsters of Rock |publisher=Monsters of Rock |date=1987 |accessdate=26 de abril de 2016 }}</ref> As compañías de discos acolléronse ó subxénero máis pulido do glam metal pasando por riba dos grupos do NWOBHM, que mantiveron unha base de afeccionados en Europa pero viron como os éxitos destes grupos americanos lles quitaban a coroa nos mercados do Reino Unido e dos Estados Unidos.{{Sfn|Tucker|2006|pp=129–154}}
Liña 95:
[[Ficheiro:MetalKutte.jpg|left|thumbnail|Os ''metalheads'' comezaron a levar parches cos logos dos grupos e ilustracións cosidas nas súas chaquetas vaqueiras.{{Sfn|Christe|2004|p=37}}]]
A finais dos anos 1970 os ''metalheads'' británicos uníronse nunha comunidade pechada de iguais que exaltaba o poder e celebraba a [[masculinidade]].{{sfn|Bayer|2009|pp=24–25, 145–146}}{{sfn|Moynihan|Søderlind|1998|p=X}} Segundo a análise de Deena Weinstein, a súa camaradería masculina e a ausencia xeral de mulleres nos seus grupos non deu lugar ó [[machismo]] e a [[misoxinia]].{{Sfn|Bayer|2009|p=18}} No mesmo artigo escribiu que o heavy metal británico "non é racista, malia a uniformidade nos músicos brancos, e as súas letras non conteñen referencias raciais".{{Sfn|Bayer|2009|p=18}} Outra característica desta subcultura era a súa [[homofobia]] latente, menos violenta mais non moi diferente da disposición ''[[skinhead]]'' británica.{{Sfn|Weinstein|2000|pp=105–106}} [[Robert Walser]] denominouna unha "afirmación colectiva de [[heterosexualidade]]",{{Sfn|Walser|1993|p=130}} e o sociólogo británico John Clarke considerouna "unha reacción contra a erosión dos estereotipos tradicionais de masculinidade dispoñibles".<ref>{{
En contraste cos [[punk]]s, os afeccionados ó heavy metal amaban o talento musical e idolatraban os guitarristas e vocalistas virtuosos,{{Sfn|Waksman|2009|pp=178, 219–220}} considerando as actuacións en directo como a realización completa do seu status.{{Sfn|Weinstein|2000|pp=217–218}} Os afeccionados eran moi leais á música, entre eles e ós grupos cos que compartían unha orixe común, dos que requirían coherencia cos seus valores, autenticidade e unha accesibilidade continua.{{sfn|Bayer|2009|pp=163–165}}{{sfn|Dunn|McFadyen|2011|loc=30:18}} Saírse deste código estrito significaba quedar marcado como "vendidos" ou "farsantes", quedando excluídos dalgunha forma da comunidade.{{Sfn|Weinstein|2000|p=137}} As letras do tema "Denim and Leather" de [[Saxon]] reflicten precisamente a condición dos ''metalheads'' británicos neses anos de grande entusiasmo.{{Sfn|Bayer|2009|p=19}} O acceso a este mundo dominado por homes para as músicas e afeccionadas femininas non era doado, e só as mulleres que se adaptaban ós códigos e estándares dos seus homólogos masculinos conseguían ser aceptadas,{{Sfn|Weinstein|2000|p=105}} coma sucedeu nos casos de [[Girlschool]]<ref name="Mitchell2014"/><ref>{{cita publicación periódica|title=Back to Schooldays |journal=Sounds |date=9 de agosto de 1980 |first=Pete |last=Makowski |url=http://nwobhm.info/nwobhm/index.php?option=com_content&task=view&id=351&Itemid=42 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100727182218/http://nwobhm.info/nwobhm/index.php?option=com_content&task=view&id=351&Itemid=42 |archivedate=27 de xullo de 2010}}</ref> e [[Rock Goddess]],{{Sfn|Macmillan|2012|pp=484–485}} os dous grupos completamente femininos máis notables desa época.{{sfn|Weinstein|2000|p=68}}<ref>{{cite web|url=http://www.metalmaidens.com/rgoddess.htm |title=Back to the Past (15) : Rock Goddess |last=van Poorten |first=Toine |publisher=Metal Maidens |date=7 de abril de 2008 |accessdate=1 de marzo de 2016 }}</ref>
Liña 119:
== Influencias e legado ==
[[Ficheiro:Venom, Conrad „Cronos“ Lant at Party.San Metal Open Air 2013 12.jpg|right|thumbnail|[[Conrad Lant|Cronos]] de [[Venom]], grupo considerado coma un dos precursores do [[black metal]] e do [[thrash metal]].{{sfn|Moynihan|Søderlind|1998|pp=11–14}}<ref name="McIver2010">{{
O NWOBHM desatou un renacemento nun xénero estancado, pero recibiu numerosas críticas pola expectación excesiva xerada ó redor dun gran número de músicos considerados mediocres.{{sfn|McIver|2006|p=19}}<ref name="Miller1986a"/><ref name="Shore2009"/> Os detractores consideran que, a diferenza do heavy metal de décadas anteriores, a súa música foi pouco orixinal{{Sfn|Daniels|2010|p=83}} e non incluíu gravacións clásicas de rock.{{sfn|McIver|2006|p=19}}<ref name="Miller1986a"/><ref name="Shore2009"/> Porén, estas bandas e a súa diversa produción serviron de heliografía que outros grupos de todo o mundo occidental emularon e expandiron posteriormente.{{sfn|Bayer|2009|pp=190–191}}<ref name="BowarA"/> A colisión de estilos que caracterizou o NWOBHM considerase chave na diversificación do heavy metal durante a segunda metade dos anos 1980 que deu lugar ós diversos subxéneros que xurdiron posteriormente nos anos 1990.{{sfn|Dunn|McFadyen|2011|loc=42:53}}<ref name="RivadaviaS"/>{{sfn|Weinstein|2000|p=44}}
O éxito de [[Def Leppard]] nos Estados Unidos serviu de catalizador para o auxe do [[glam metal]],<ref>{{
A partir do ano 1982 puntos distantes como [[Norteamérica]],{{Sfn|Christe|2004|p=88, 92–93,108–111, 132–135}} [[Alemaña occidental]],{{Sfn|Christe|2004|p=136–139}} e o [[Brasil]]{{Sfn|Christe|2004|p=106}} convertéronse en berces das súas propias escenas de thrash metal: o [[thrash metal da Área da Baía]], o [[thrash metal teutónico]] e o [[thrash metal brasileiro]] respectivamente. [[Lars Ulrich]] de [[Metallica]], afeccionado e ávido coleccionista de gravacións e obxectos relacionados co NWOBHM, admitiu que tiñan unha débeda con este movemento,{{Sfn|McIver|2006|pp=23–25}} e baixo a súa influencia a lista de temas das primeiras actuacións de Metallica estaban cheas de versións de temas de grupos de heavy metal británicos.{{sfn|McIver|2006|pp=23–25, 32}}{{sfn|Tucker|2006|pp=41–43}} O son do NWOBHM chegou a influenciar retroactivamente ó punk, con grupos coma [[Discharge]] que fusionaron a música punk con elementos do heavy metal.<ref>{{
O nacemento do speed metal a comezos dos anos 1980 foi crucial para a evolución do [[power metal]] na segunda metade da década,<ref name="AllMusicStaffI"/> exemplificado nos alemás [[Helloween]],<ref name="MarsicanoA"/> e nos estadounidenses [[Manowar]],<ref>{{cite web |url=http://www.allmusic.com/artist/manowar-mn0000673208/biography |title=Manowar Biography |last=Monger |first=James Christopher |publisher=AllMusic |accessdate=19 de xullo de 2015}}</ref> [[Savatage]]<ref name="HueyA"/> e [[Virgin Steele]].<ref>{{cite web |url=http://www.allmusic.com/artist/virgin-steele-mn0000216455/biography |title=Virgin Steele Biography |last=Reesman |first=Bryan |páxina-web=AllMusic |accessdate=19 de xullo de 2015}}</ref> Dende os comezos do NWOBHM, grupos norteamericanos coma [[Anvil]],{{Sfn|Christe|2004|p=44}} [[Riot]],{{Sfn|Christe|2004|p=44}} [[Twisted Sister]],{{Sfn|Christe|2004|p=50}} Manowar,{{Sfn|Christe|2004|p=44}} Virgin Steele,<ref name="DeFeisA">{{cite web |url= http://www.virgin-steele.com/bio.html |title=Virgin Steele Official Biography |accessdate=9 de maio de 2015 | first=David| last=DeFeis |páxina-web=virgin-steele.com}}</ref> [[The Rods]],<ref>{{cite magazine |title=Armed & Ready |journal=Kerrang! |date=1981 |last=Barton |first=Geoff | issue=3 |pages=12}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.allmusic.com/artist/the-rods-mn0000835269/biography |title=The Rods Biography |last=Rivadavia |first=Eduardo |páxina-web=AllMusic |accessdate=3 de maio de 2015}}</ref> [[Hellion]],<ref>{{cite web |url=http://www.allmusic.com/artist/hellion-mn0000675430/biography |title=Hellion Biography |last=Rivadavia |first=Eduardo |páxina-web=AllMusic |accessdate=24 de xuño de 2015}}</ref> [[Cirith Ungol (grupo musical)|Cirith Ungol]]<ref>{{cite magazine |title=The Men from Ungol |journal=Mega Metal Kerrang! |year=1986 |last=Miller |first=Paul |issue=4 |pages=18–19}}</ref> e [[Exciter]]<ref>{{cite magazine |title=Exciter |journal=[[Metal Forces]] |date=1983 |last=Hammonds |first=Steve |issue=1 |page=33 |url=https://www.scribd.com/doc/242575781/Metal-Forces-01-Autumn1983-pdf}}</ref> mantiveron un intercambio continuo co outro lado do [[mar Atlántico|Atlántico]], onde os ''metalheads'' británicos apreciaron a súa música.{{Sfn|Macmillan|2012|p=22}} Neste contexto de reciprocidade, Manowar e Virgin Steele asinaron nun primeiro momento co selo independente británico [[Music for Nations]],<ref name="DeFeisA"/><ref>{{cite magazine |title=Male Orientated Rock |journal=Kerrang! |date=28 de xullo de 1983 |last=Bonutto |first=Dante |issue=47 |url=http://www.gillyon.com/manowar_k47.htm |accessdate=1 de maio de 2016 }}</ref> mentres que Twisted Sister gravou os seus primeiros dous álbums en [[Londres]].{{Sfn|Christe|2004|p=50}} Pola súa banda, o son de grupos [[Xapón|xaponeses]] coma [[Earthshaker]], [[Loudness]], [[Anthem]] e outros tamén se viu influenciado polo NWOBHM, usando enxeñeiros de son británicos nos seus primeiros álbums,{{sfn|Christe|2004|p=44}}{{sfn|Macmillan|2012|p=22}}{{sfn|Tucker|2006|pp=129–154}} e o grupo xaponés [[Bow Wow]] chegou a trasladarse a [[Inglaterra]] para formar parte da escena musical do heavy metal británico.<ref>{{cite magazine |title=Warning from Tokyo |journal=Kerrang! |date=19 de maio de 1983 |last=Johnson |first=Howard |issue=42 |pages=24–26 }}</ref>
[[Alemaña]], [[Suecia]], [[Dinamarca]], [[Bélxica]], [[Países Baixos]], [[Francia]] e [[España]] tamén tiveron unha boa acollida dos grupos británicos e nestes países xurdiron grupos semellantes de forma case inmediata.{{Sfn|Macmillan|2012|p=22}} Grupos coma [[Accept]], [[Grave Digger]], [[Sinner]] e [[Warlock]] de Alemaña,{{sfn|Christe|2004|p=43}}<ref>{{cite web |url=http://heavymetal.about.com/od/interviews/a/Grave-Digger-Interview.htm |title=Grave Digger Interview |last=Norton |first=Justin M. |publisher=About.com |year=2010 |accessdate=26 de abril de 2015 }}</ref>{{sfn|Popoff|2005|p=325}}<ref>{{cite magazine |title='Lock Jaw |journal=Mega Metal Kerrang! |year=1986 |last=Simmons |first=Sylvie|issue=4 |pages=8–11 }}</ref> [[E. F. Band]] de Suecia,<ref name="RivadaviaH"/> [[Mercyful Fate]] de Dinamarca,<ref>{{cite magazine |title=Decibel Hall of Fame – No. 74 -Mercyful Fate Melissa |journal=[[Decibel (revista)|Decibel]] |date=2011 |issue=78 |url=http://www.kingdiamondcoven.com/CWWforum/index.php?topic=5182.0 |accessdate=13 de maio e2014 |pp=48–54}}</ref> [[Killer]] e [[Ostrogoth]] de Bélxica,<ref>{{cite web |url=http://www.allmusic.com/artist/killer-mn0001769085 |title=Killer Biography |last=Rivadavia |first=Eduardo |páxina-web=AllMusic |accessdate=8 de maio de 2016}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.allmusic.com/artist/ostrogoth-mn0000313173/biography |title=Ostrogoth Biography |last=Rivadavia |first=Eduardo |páxina-web=AllMusic |accessdate=8 de maio de 2016}}</ref> [[Picture]] e [[Bodine]] dos Países Baixos,<ref>{{cite web |url=http://www.pictureofficial.com/band1.html |title=Picture Biography |publisher=Picture Official Website |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20151117015420/http://pictureofficial.com/band.html |archivedate=15 de xullo de 2011 |accessdate=27 de marzo de 2016}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.regularrocker.nl/index.php/biography |title=Bodine Biography |publisher=Regular Rocker |accessdate=26 de abril de 2015}}</ref> [[Trust (grupo musical)|Trust]] e [[Nightmare]] de Francia,<ref>{{cite web |url=http://www.drumlessons.com/drummers/nicko-mcbrain/ |title=Nicko McBrain Biography, Videos & Pictures |páxina-web=Drum Lessons |accessdate=26 de abril de 2015}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.metalexpressradio.com/menu.php?main=interviews&id=854 |title=Yves Campion (Nightmare) interview |accessdate=20 de abril de 2010 |last=Stein |first=Lior |date=9 de abril de 2010 |publisher=Metal Express Radio }}</ref> e [[Barón Rojo]] e [[Ángeles del Infierno]] de España,<ref>{{
== Notas ==
Liña 139:
{{commonscat|Heavy metal musical groups from the United Kingdom|Grupos musicais de heavy metal do Reino Unido}}
=== Bibliografía ===
* {{
* {{
* {{
* {{
* {{cita audiovisual|ref=harv | first1=Sam | last1=Dunn | first2= Scot | last2=McFadyen | date = 2011 | title = Metal Evolution | chapter =New Wave of British Heavy Metal | medium = Documental | location = Toronto | publisher = Banger Films, Inc| asin= B007GFYC0Q |lingua=en}}
* {{
* {{
* {{cita audiovisual|ref=harv | first=Tim | last = Kirkby| date = 2001 | title = Classic Albums: Iron Maiden – The Number of the Beast | medium = Documental | location = Londres | publisher = Isis Productions / Eagle Vision| asin= B00005QJIA |lingua=en}}
* {{
* {{
* {{
* {{
* {{cita audiovisual|ref=harv | author=Sexy Intellectual |date = 2008 | title = Iron Maiden and the New Wave of British Heavy Metal | medium = Documental| location = New Malden | publisher = Prism Films| asin= B0016GLZ4M|lingua=en}}
* {{
* {{
* {{
* {{
* {{
{{Heavy metal}}
|