Revisión como estaba o 5 de abril de 2017 ás 08:00 editar BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m Arranxos varios ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 15 de setembro de 2017 ás 14:18 editar desfacer BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m Bot: Cambio o modelo: Cite book; cambios estética Edición máis nova →
Liña 57: En [[1937]] os Eagles mudáronse ao Shibe Park, xogando os seus partidos como local nese estadio até [[1957]]. Como excepción, na temporada 1941 xogaron no Municipal Stadium, onde xa xogaran anteriormente. En 1954 o Shibe Park mudou o seu nome a Connie Mack Stadium. <blockquote>Para adaptar Shibe Park ao fútbol durante o inverno, a xerencia colocou bancadas nas parte dereita do campo, paralelalmente á 20th Street. Con 20 pés (6 metros) de altura, estas "bancadas orientais" tiñan 22 filas de asientos. Estas bancadas descubertas aumentaron a capacidade de Shibe Park por riba dos 39.000 espectadores, aínda que rara vez atraeron máis de 25-30.000.<ref>{{~~cite~~Cita ~~book~~libro \|title=To Every Thing a Season: Shibe Park and Urban Philadelphia, 1909–1976 \|last=Kuklick \|first=Bruce \|year=1993 \|publisher=Princeton University Press \|isbn=0-691-02104-X \|page=86 \|url=https://books.google.com/?id=1mN2Ejq-5VMC&pg=PA86 \|accessdate=May 27, 2009}}</ref></blockquote> Durante a súa primeira década de historia, os Eagles tiveron que soportar varias malas tempadas. En decembro de 1940, o dono dos [[Pittsburgh Steelers]], Art Rooney, vendeu a súa franquía a Alexis Thompson por 160.000 dólares, para despois utilizar a metade das ganancias para adquirir a metade dos dereitos dos Eagles ao seu amigo Bert Bell. Pouco despois, Bell e Rooney traspasaron a franquía a Thompson, o cal a traslada a [[Pittsburgh]] (co nome de "Steelers"), mentres que Thompson traslada aos Steelers a [[Filadelfia]] (co nome de "Eagles"). En 1943, coa a escaseza de man de obra derivada da [[Segunda Guerra Mundial]], fíxose imposíbel completar o equipo. Para solucionar o problema, o equipo fusiónase cos Pittsburgh Steelersformando os "Phil-Pitt Eagles", populamente coñecidos como "Steagles". A finais da década de 1940, o adestrador en xefe Earle "Greasy" Neale e o corredor [[Steve Van Buren]] conseguiron levar ao equipo a tres finais da [[National Football League]] (NFL) consecutivas, gañando dúas delas en 1948 e 1949. Na primeira derrotaron aos [[Chicago Cardinals]] por 7-0 baixo unha tormenta de neve e na segunda a [[Los Angeles Rams]] por 14-0. Eses dous campionatos colocan aos Eagles como o único equipo da NFL en gañar dous campionatos consecutivos logrando manter o marcador a 0. Despois da temporada 1947, os Eagles mudáronse dende o Connie Mack Stadium ao Franklin Field da Universidade de Pensilvania. Este estadio permitía acoller até 60.000 espectadores, aumentando os anteriores 30.000 do Connie Mack.<ref name="The Eagles Encyclopedia">{{~~cite~~Cita ~~book~~libro\|title=The Eagles Encyclopedia \|last=Didinger \|first=Ray \|author2=Robert S. Lyons \|year=2005 \|publisher=Temple University Press\|isbn=1-59213-449-1 \|url=}}</ref> En 1969 o estadio mudou o céspede por AstroTurf, sendo a primeira franquía da NFL en utilizar céspede artificial. En 1960, os Eagles gañaron o seu terceiro campionato da NFL, baixo o liderado dos futuros membros do [[Pro Football Hall of Fame]] Norm van Brocklin e Chuck Bednarik; o adestrador en xefe era Buck Shaw. Os Eagles de 1960, cun marcador de 17-13, convertéronse no único equipo en derrotar a [[Vince Lombardi]] e os seus [[Green Bay Packers]] nos playoffs.<ref>{{cita web\|url=http://bleacherreport.com/articles/32885-philadelphia-eagles-the-1960-nfl-champions\|título=Philadelphia Eagles: The 1960 NFL Champions\|data=26 de xuño de 2008\|autor=Klinkner, Chris\|lingua=inglés}}</ref> === Caída e rexurdimento (1961-1984) ===

Philadelphia Eagles: Diferenzas entre revisións