Osíxeno: Diferenzas entre revisións

A [[Modelo atómico de Dalton|hipótese atómica]] orixinal de [[John Dalton]] asumía que todos os elementos eran monoatómicos e que os átomos dos compostos terían normalmente as relacións atómicas máis simples. Por exemplo, Dalton pensaba que a fórmula da auga era HO, presentando a [[masa atómica]] do osíxeno como 8 veces a do hidróxeno, no canto de 16, o valor que se lle dá hoxe en día.<ref>{{cita libro| título = The Interactive Textbook of PFP96 |capítulo= Do We Take Atoms for Granted?|url=http://www.physics.upenn.edu/courses/gladney/mathphys/subsubsection1_1_3_2.html |nome=Dennis |apelidos=DeTurck |apelidos2=Gladney|nome2=Larry|apelidos3=Pietrovito|nome3=Anthony| editorial=University of Pennsylvania|data=1997|dataacceso=28 de xaneiro de 2008|url-arquivo = http://web.archive.org/web/20080117230939/http://www.physics.upenn.edu/courses/gladney/mathphys/subsubsection1_1_3_2.html |dataarquivo = 17 de xaneiro de 2008|urlmorta=si}}</ref> En 1805, [[Louis Joseph Gay-Lussac]] e [[Alexander von Humboldt]] mostraron que a auga está formada por dous volumes de hidróxeno e un de osíxeno e, en 1811, [[Amedeo Avogadro]] deu coa correcta interpretación da composición do líquido, baseada na que hoxe se denomina [[Lei de Avogadro]] e na suposición de moléculas diatómicas elementais.<ref>{{cita libro|título=A Treatise on Chemistry|nome=Henry Enfield |apelidos=Roscoe |apelidos2=Schorlemmer|nome2= Carl|páxina=38|ano=1883|editorial=D. Appleton and Co.}}</ref> {{Efn|Estes resultados ignoráronse na súa maior parte ata 1860. Parte deste rexeitamento debíase á crenza de que os átomos dun elemento non terían [[afinidade química]] cara aos átomos do mesmo elemento, e outra parte debíase ás aparentes excepcións á Lei de Avogadro que non foran explicadas en termos de disociación de moléculas.<ref name="Chemical Atomism in the Nineteenth Century">{{citeCita booklibro|nome=Alan J.|apelidos=Rocke |ano=1984 |título=Chemical Atomism in the Nineteenth Century |editorial=Ohio State University Press}}</ref>|group=lower-alpha}}

Os escaladores de montaña e os que viaxan en [[Avión (medio de transporte)|aviónavións]]s non presurizados ás veces teñen un suplemento de O₂.{{Efn|A razón é que, incrementando a proporción de osíxeno no gas respiratorio a baixa presión, aumenta a presión parcial do O₂ inspirado ata preto da do nivel do mar.|group=lower-alpha}} Os pasaxeiros de avións comerciais (presurizados) teñen un fornecemento de O₂ para urxencias, que se lles pon automaticamente á súa disposición en caso de despresurización da cabina. Unha perda repentina de presión na cabina activa [[xerador químico de osíxeno|xeradores químicos de osíxeno]] sobre cada asento e fanse caer [[máscara de osíxeno|máscaras de osíxeno]]. Ao tirar da máscara para comezar o fluxo de osíxeno, tal e como indican as instrucións de seguridade, fórzanse as limaduras de ferro no [[clorato de sodio]] dentro do recipiente. Prodúcese, entón, un chorro constante de osíxeno debido á [[reacción exotérmica]].<ref name="NBB301"/>