Espello: Diferenzas entre revisións

Un '''espello''' é unha superficie pulida na que ao incidir a [[luz]], reflíctese seguindo as leis da [[Reflexión (física)|reflexión]].

O exemplo máis simple é o espello plano. Nel, un fai de raios de luz paralelos pode cambiar de dirección completamente como conxunto e continuar sendo un fai de raios paralelos, podendo producir así unha imaxe virtual dun obxecto co mesmo tamaño e forma que o real. Con todo, a imaxe resulta dereita, pero investida no eixe vertical.

Existen tamén [[Cóncavo|espellos cóncavos]] e [[Convexo|espellos convexos]]. Cando un espello é cóncavo e a curva é unha [[parábola (matemática)|parábola]], se un raio incide paralelo ao eixe do espello, reflíctese pasando polo [[Foco (xeometría)|foco]] (que é a metade do centro óptico da esfera á que pertence o espello), e se incide pasando polo foco, reflíctese paralelo ao eixe principal.

Os espellos como utensilios de toucador e obxecto manual foron moi usados nas civilizacións [[Antigo Exipto|exipcia]], [[Antiga Grecia|grega]], [[Etrusco|etrusca]] e [[Roma Antiga|romana]]. Elaborábanse sempre con metal bruñido, xeralmente [[cobre]], [[prata]] ou [[bronce]], a este proceso coñéceselle como plateo. Tiñan forma de placa redonda ou oval, decorada ordinariamente con [[gravado]]s ou [[Relevo terrestre|relevos]] mitolóxicos no reverso (os romanos carecen de gravados, pero non de relevos) e con mango tallado para asilos comodamente; deles, consérvanse aínda moitos exemplares nalgúns museos arqueolóxicos. Durante a alta [[Idade Media]], apenas se fixo uso do espello, ata que no [[século XIII]] inventouse a fabricación dos de [[vidro]] e de [[cristal de roca]] sobre lámina metálica (ou con amálgama de [[chumbo]] ou [[estaño]] que son os ''espellos azogados''), sen deixar por isto de construírse os de só metal ata o [[século XVIII]].

O espello, como moble de habitación, empeza co [[século XVI]], pois aínda que durante os dous séculos anteriores cítanse algúns exemplares históricos apenas era coñecido e o seu uso era pouco corrente. En devandito século, preséntase con marco elegante e pé artístico e ocupa lugar distinguido no [[salón]] como obxecto movible e de dimensións reducidas. Cara a fins do [[século XVII]] as fábricas venecianas logran construír espellos de gran tamaño e desde entón serven como obxectos singularmente decorativos nos salóns, nos que ocupan un lugar destacado.