Partido Moderado: Diferenzas entre revisións

O '''Partido Moderado''' ou '''Partido Liberal Moderado''' era a principal organización política española en liza polo poder no [[Reinado de Isabel II de España|reinado de Isabel II]] (1833-1868). O nome procede do acordo tácito coa [[Rexencia|rexente]] [[María Cristina de Borbón-Dúas Sicilias]] para mante-la orde social. Isto supuxo o achegamento da incipiente burguesía industrial aos propietarios latifundistas. Tamén foi coñecido como '''Partido Estatutista''', porque defenderon o [[Estatuto Real de 1834]], aprobado por [[Francisco Martínez de la Rosa]]. A outra organización política rival que se lles opuña era o [[Partido Progresista]]. Ámbalas dúas organizacións eran [[Liberalismo|liberais]]  e dinásticas ou isabelinas —é dicir, defensoras da liña dinástica borbónica representada por [[Isabel II de España|Isabel II]] fronte aos [[Carlismo|carlistas]]—.

Os ''moderados'' ou ''liberais moderados'' son a continuación dos [[Doceañistas|''doceañistas'']] do [[Trienio liberal|Trienio Liberal]] (opostos aos ''exaltados'' ou ''[[vinteañistas]]'') que nos últimos anos do reinado de [[Fernando VII]] levaron a cabo unha aproximación aos elementos menos absolutistas próximos ao poder. Trala morte do rei, apoiaron a sucesión de Isabel (a filla maior do rei, unha nena de tres anos) baixo a rexencia da raíña nai (María Cristina de Borbón-Dúas Sicilias) e esta sempre procurou mantelos no poder. Do sistema político quedaron afastados os carlistas (partidarios dun [[absolutismo]] rigoroso e do [[Antigo Réxime]] representado pola sucesión do varón con máis dereito: o infante [[Carlos María Isidro de Borbón]]).

O partido créase en 1834, arredor da presidencia de Francisco Martínez de la Rosa, que recolle dende absolutistas que apoiaron a Fernando VII, até carlistas arrepentidos e xente nova da clase media que é rexeitada polos vellos progresistas<ref>{{Cita libro|título=Orígenes y evolución de la derecha española: el neo-catolicismo|apelidos=Urigüen|nome=Begoña|editorial=CSIC-Centro de Estudios Históricos|ano=1986|ISBN=84-00-06157-8|lugar=Madrid|páxina=78|ref=}}</ref>. Tras uns anos de predominio progresista, ocupou o poder de forma continuada durante a chamada ''[[Década moderada]]'' (1843-1854) baixo o liderazgo do xeneral [[Ramón María Narváez|Narváez]], e tralo [[Bienio Progresista|Bienio progresista]] (1854-1856) volvieuvolveu ao poder aliado á [[Unión Liberal (1858)|Unión Liberal]].

* [[Capitalismo]] puro.

* [[Centralismo]] total, localizado en [[Madrid]].

Durante a súa existencia tivo o apoio do [[exército]] (os ''espadones'' moderados, acomo o xeneral Narváez), dunha [[burguesía]] enriquecida polas desamortizacións e as novas actividades económicas, osdos [[Terratenente|terratenentes]] (unha aristocracia tradicional presente nas zonas latifundistas de Andalucía e asa clasesMeseta) mediase endunha parte importante da chamada clase media (a chamadaautodenominada "''xente de orde''"). Unhacomposta vezpor derrotadointelectuais ode carlismo algúns dos seusprestixio, membrosaltos máis moderadosfuncionarios e condescendentesprofesionais<ref incorporáronsename=":0" ao/>. partido.