Ácido desoxirribonucleico: Diferenzas entre revisións

En investigación [[medicina forense|forense]] pódese utilizar o ADN presente no [[sangue]], o [[seme]], as células de [[pel]], [[saliva]] ou [[pelo]] de restos atopados na escena dun crime para identificar ao responsable. Esta técnica denomínase [[pegada xenética]], ou tamén "perfil de ADN". Ao realizar a proba da pegada xenética, compárase a lonxitude de seccións moi variables de [[ADN repetitivo]], como os [[microsatélite]]s, entre persoas diferentes. Este método é moi fiable para identificar un criminal.<ref>{{Cita publicación periódica|autor=Collins A, Morton N |título=Likelihood ratios for DNA identification | url=http://www.pnas.org/cgi/reprint/91/13/6007.pdf | revista=Proc Natl Acad Sci USA |volume=91 |número=13 | páxinas=6007–11 |ano=1994 |pmid=8016106 |doi=10.1073/pnas.91.13.6007}}</ref> Porén, a identificación pode complicarse se a escena está contaminada con ADN de persoas diferentes.<ref>{{Cita publicación periódica|autor=Weir B, Triggs C, Starling L, Stowell L, Walsh K, Buckleton J |título=Interpreting DNA mixtures | revista=J Forensic Sci |volume=42 |número=2 | páxinas=213–22 |ano=1997 |pmid=9068179}}</ref> A técnica da pegada xenética foi desenvolvida en 1984 polo xenetista británico Sir [[Alec Jeffreys]],<ref>{{Cita publicación periódica|autor=Jeffreys A, Wilson V, Thein S |título=Individual-specific 'fingerprints' of human DNA | revista=Nature |volume=316 |número=6023 | páxinas=76–9 |ano=1985|pmid=2989708 |doi=10.1038/316076a0}}</ref> e utilizouse por primeira vez en medicina forense para condenar a unha persoa en Inglaterra en 1983 e 1986.<ref>[http://www.forensic.gov.uk/forensic_t/inside/news/list_casefiles.php?case=1 Colin Pitchfork — first murder conviction on DNA evidence also clears the prime suspect] Forensic Science Service Accessed 23 Dec 2006</ref> Pódese requirir ás persoas acusadas de certos tipos de crimes que fornezan unha mostra de ADN para introducir os resultados nunha base de datos. Isto facilitou o labor dos investigadores na resolución de casos antigos, onde só se obtivo unha mostra de ADN da escena do crime, nalgúns casos permitindo exonerar a un convitoconvicto. A pegada xenética tamén pode utilizarse para identificar cadáveres en accidentes en masa,<ref>{{Cita web |url=http://massfatality.dna.gov/Introduction/ |título=DNA Identification in Mass Fatality Incidents |data=setembro de 2006 |editor=National Institute of Justice}}</ref> ou para realizar probas de consanguinidade.<ref>Bhattacharya, Shaoni. [http://www.newscientist.com/article.ns?id=dn4908 "Killer convicted thanks to relative's DNA".] ''newscientist.com'' (20 abril 2004). Consultado o 22 de decembro de 2006</ref>