Oso pardo europeo: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
ligazón
Liña 114:
A poboación oriental abrangue unha superficie de aproximadamente uns 2.480 km2, que se espallan polos montes do nordeste leonés e norte de [[provincia de Palencia|Palencia]] (87%) e as montañas [[Cantabria|cántabras]] próximas (10%), así como por un pequeno sector [[Asturias|asturiano]] nos concellos de Caso e Ponga (3%). Calcúlase que neste núcleo sobreviven actualmente entre 25 e 30 exemplares<ref name =FOP>[http://www.fundacionosopardo.org/article20.html Distribución y censo Oso pardo] Fundaciónosopardo.org, Consultada o 18/07/09</ref>.
 
Ademais nesta poboación existen puntos críticos que ameazan con acrecentar os problemas asociados aos procesos de illamento. A serra de Curavacas, imprescindible corredor entre os núcleos oseiros de Riaño (LeonLeón) e das cabeceiras boscosas do Pisuerga (Palencia), os vales de Lechada, Río Vargas e Naranco que permiten a comunicación entre [[Cantabria]] e [[Castela e León]] están ameazados pola futura estación de [[San Glorio]]<ref>[http://sanglorioleones.blogspot.com/2007/01/intereses-tres-provincias-contrarios.html Asociación "San Glorio Leonés": Intereses de "TresP" no son ni los de León y ni los del Oso]</ref>.
 
==== Núcleo occidental ====