Antes do proceso de Bessemer, o [[aceiro]] era feito polo quecemento de barras de [[ferro pudlado]] xunto con [[carbón]] por períodos de até unha semana. As barras eran entón quebradas en pedazos e fundidas en pequenos cadiños que contiñan cerca de 20 kg cada. Até 3 toneladas de coque moi caro eran queimadas para cada tonelada de aceiro producida. O aceiro producido, cando feito en barra, era vendido por 50 a 60 libras a tonelada. Este proceso foi suplantado a mediados de 1700, cando Benjamin Huntsman presentou súa técnica de facer aceiro en cadiños, que reducía o tempo de fogo para cerca de tres horas, aínda que aínda utilizase cantidades macizas de coque. O proceso de Bessemer diminuíu aínda máis o tempo de procesamento, para cerca de media hora, mais requiría só coque suficiente para soamente fundir o ferro. Os primeiros conversores de Bessemer producían aceiro por 7 libras a tonelada, aínda que fosen pagadas até 40 libras a tonelada inicialmente.
