Jean-François Lyotard: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
*-ucc- > -uc-. |
||
Liña 15:
Nas sociedades premodernas, a función de proporcionar unha certa cohesion e unidade imaxinaria á sociedade, era obra de discursos de natureza mítica (lendas) e relixiosa (narracions relixiosas). A partir da modernidade, a función [[lexitimación|lexitimadora]] corresponderalle a unha determinada idea de [[razón]] unitaria e totalizadora. Porén, nas sociedades posmodernas producese un tipo de transformacións que fan que esta idea de razón xa non poida ser mantida por máis tempo.
Os posmodernos pertencen á xeración da desilusión con respecto aos grandes mitos da modernidade. A achega do pensamento posmoderno reside máis ben nas súas críticas que nas elaboracións propias. Móstrase unha certa perda de confianza na razón e no discurso conceptualizador, así como desilusión sobre ao esaxerado optimismo [[Ilustración|ilustrado]], racionalista; propoñen unha nova humildade que adquire a forma de "pensamiento débil" ou "canso", "
Tamén este grupo promoveu un abandono da [[metafísica]], centrándose na posmetafísica<ref>{{DRAG|post-}}</ref>. Para eles, unha vez sexa constatada a inutilidade e absurdidade do esforzo filosófico, non queda outra opción que deixar esa vía morta. As "grandes descricións" da realidade non son verdaderamente explicativas nin iluminan a existencia, senon todo o contrario. Consideran que é preciso darse conta de que a temática filosófica non pode entenderse nin explicarse con éxito e que os seus labirintos conceptuais non teñen saída.
| |||