Seita: Diferenzas entre revisións

En Europa a palabra ''seita'' concibiuse derivada principalmente de ''sequi'' ("seguir"). Trátase de seguir a un mestro, a un líder. En moitas das seitas así sucede. O problema da terminoloxía é importante, xa que desde distintas áreas do pensamento e da ciencia se ofrecen diversas definicións. O experto [[Vicente Jara]] recompilou máis de 15 definicións antes de propñer unha propia: a seita é "un grupo social depredador que practica o mimetismo e o engado».<ref>Vicente Jara: [http://www.about-sects-and-cults.org/Articulos/CriterioDemarcacion/SectaDefinicionDemarcacion.pdf Definición y criterios.]</ref>

 

 

== Historia ==

 

== Seita relixiosa ==

 

''Seita'' designa a un grupo de persoas (un movemento) que profesan unha nova [[ideoloxía]] diverxente daquela(s) da(s) relixión(s) que se consideran dominantes e/ou oficiais, xeralmente dirixdos por un líder con características de personalidade consideradas carismáticas, pero con débil ou pouco recoñecemento xeral por parte da sociedade. Pero, xa se veu, a cuestión do recoñecemento é só relativa.

No uso popular a miúdo considéranse seitas a organizacións relixiosas ás que se ve como potencialmente perigosas ou problemáticas, ou ben afastadas da ortodoxia teolóxica, como "herexías". Isto inclúe a moitas das actuais comunidades cristiás das tradicionais, así como a novos grupos, en particular os xurdidos a partir da segunda metade do século XX. Nas décadas de 1970 e 80 considerábanse as seitas como unha "relixión de mozos", xa que inicialmente moitos deles se afiliaron a distintas seitas, seguindo o [[#A Meditación Trascendental|exemplo de personaxes populares]]. "Seita" utilízase hoxe en día de maneira pexorativa, e hai quen o considera un grito de batalla.<ref>Martin Kriele: "Seitas como grito de batalla", na revista ''Frankfurter Allgemeine Zeitung'', 6 de abril de 1994.<br />Hansjörg Hemminger: [http://www.gemeindedienst.de/weltanschauung/texte/wasistsekte.htm «¿Was ist eine Sekte?»], en ''Evangelische Landeskirche in Württemberg''.</ref>

 

 

==== Controversias ====

Nos anos sesenta, o movemento da [[Meditación trascendental]] (MT), creado polo [[gurú]] [[Majarishi Majesh Iogui|Maharishi Mahesh Yogui]] acada fama mundial mediante a súa relación con membros da [[contracultura]], especialmente estrelas do [[pop]] e o [[música rock|rock]], como os [[Beach Boys]] ou os [[The Beatles|Beatles]]. Estes últimos asistiron a un curso de meditación trascendental en [[Rishikesh]] ([[India]]) en cuxo transcurso escribiron a maior parte dos temas do ''[[The Beatles (álbum)|White Album]]'' de 1968. A conversión dos [[The Beatles|Beatles]] proporcionoulle popularidade ao ''yogui'' e ao seu movemento, aínda que ao pouco tempo algúns dos artistas desilusionáronse.<ref>[[John Lennon]], entrevistado pola revista ''[[Rolling Stone]]'', expresaba así a súa ruptura: "Dediqueille unha canción ao [[Guru Maharashi|Maharishi]]. Titulábase ''Sexy Sadie''. Non me atrevín a dicirlle: 'Maharishi, pola súa culpa fixemos o parvo'. Cuando lle dixen: 'Ímonos', el preguntou: 'Por que?' e o resto da andrómena. Eu díxenlle: 'Se vostede é tan cósmico xa o sabe' (porque el sempre estaba intentando insinuar, o mesmo que os seus conselleiros, que era omnisciente e que facía milagres). Díxelle: 'Vostede xa o sabe', e el miroume como dicindo: 'Voute matar, fillo de puta!' e pola maneira en que me mirou souben que era certo". Esta anécdota desmentírona [[George Harrison]] e [[Paul McCartney]] na biografía ''Hace muchos años'' escrita por [[Barry Miles]] (Emecé, 1997).</ref> A relación cos [[The Beatles|Beatles]] foi fundamental para a difusión da seita MT entre os mozos occidentais.

 

 

Durante máis de un ano estuduouse dito informe, e finalmente o 22 de maio de 1984 o Parlamento Europeo, por 98 votos a favor, 28 en contra e 27 abstencións, aprobouno. A MT era un dos grupos involucrado neste informe.

== Seitas destrutivas ==

 

 

Son grupos que se presentan baixo forma de asociación, ou asociacións, que aparentemente abarcan temas culturais, políticos, relixiosos ou incluso de tratamento fronte a [[enfermidade]]s ou problemas sociais. Caracterízanse principalmente por usar técnicas de persuasión coercitiva como método de influencia social; previamente úsanse métodos de sedución, e ademais contan con un ou varios líderes. É moi frecuente unha xerarquía piramidal de orde. Adoitan usar ademais situacións de desorientación social como [[desastre natural|desastres naturais]], [[guerra]]s ou [[terrorismo]], para reafirmar o fin xeralmente apocalíptico do mundo e a súa falsidade, moitas veces tamén con fin lucrativo. Nalgúns países están catalogadas como destrutivas ou perigosas e, polo mesmo, prohibidas, actuando a miúdo na clandestinidade.

Defínese como perigosas cando, pola súa filiación á seita, a persoa desenvolve problemas de adaptación social, laboral ou familiar, e ademais se coarta a súa [[liberdade]]. Algúns psicólogos e especialistas afirman que máis dun terzo dos adherentes acaba abandonándoas, aínda que se posúen unha personalidad débil e "preseitaria" tieñen un risco elevado de volver a entrar noutro grupo social ou seita perigosa, a xeito de adicción.<ref>José Miguel <span style="font-variant:small-caps">Cuevas Barranquero</span> y Jesús María <span style="font-variant:small-caps">Canto Ortiz</span>: ''Sectas: cómo funcionan, cómo son sus líderes, efectos destructivos y cómo combatirlas''. Ediciones Aljibe, 2006, ISBN 84-9700-327-6.</ref>

 

 

=== Características ===

 

 

Ademais adoitan posuír tamén: