Revolución social española de 1936: Diferenzas entre revisións

Malia este aparente consentimento ós revolucionarios, non intervén activamente no desarrollodesenvolvemento da revolución, e o seu principal obxectivo será potenciar e fortalecer o Exército como pedra base do Estado, a través de distintas medidas, entre as que destacan, aparte dos intentos reiterados de disolución dos Comités de Defensa e Comités de Guerra, os máis radicais:

A política comunista proclamaba que a guerra civil en desarrolloproceso non era o momento adecuado para a revolución e que ata que non se gañase a guerra, a derrota das forzas de [[Francisco Franco|Franco]] debía ser o principal obxectivo, e non a abolición do [[capitalismo]], o que se pospuña á fin da guerra. Os anarquistas e [[trotskismo|trotskistas]] estiveron fortemente en desacordo con isto, ó entender a maioría deles a guerra e a revolución como unha prolongación a unha da outra. Ás [[milicia]]s dos partidos e grupos que se situaran en contra da posición soviética pronto se lles obstaculizou desde o Estado a axuda e recursos, vendo así estes reducida a súa capacidade de actuación, a causa do cal na maioría das áreas republicanas comezaron lentamente a reverterse os recentes cambios realizados.

Unha excepción constituíuna a consolidación do proceso colectivista en Aragón, onde chegaron miles de milicianos libertarios de Valencia e Cataluña, onde xa antes do inicio da guerra civil existía a máis importante base obreira anarcosindicalista afiliada á CNT de toda España. A asemblea convocada en [[Bujalaroz]] nas semanas finais de setembro de 1936 polo Comité Rexional da CNT de Aragón, con delegacións das vilas e as [[Milicias confederais|columnas confederais]], seguindo as directivas propostas o 15 de setembro de 1936 en Madrid polo Pleno Nacional de Rexionais da CNT, de propor a tódolos sectores políticos e sindicalessindicais a formación de Consellos Rexionais de Defensa vinculados federativamente a un Consello Nacional de Defensa que faría as funcións do goberno central, acorda a creación do [[Consello Rexional de Defensa de Aragón]], que celebra a súa primeira asemblea o 15 de outubro do mesmo ano.

Malia todo, o 26 de setembro os sectores máis radicais e anarquistas (CNT-FAI) de Cataluña, finalmente dominados polos posibilistas, inician unha política de colaboración co Estado, integrándose no goberno autonómico da [[Generalitat de Cataluña]], que renace fronte ó [[Comité Central de Milicias Antifascistas de Cataluña]], autodisolto o 1 de outubro. Por outra parte o [[ConselloConsejo Regional de Defensa de Aragón]] é legalizado e regulado o 6 de outubro por decreto. Tamén se regulará o proposto Consello Nacional de Defensa, abortando o seu desarrollodesenvolvemento. Fronte a esta aparente tolerancia, un decreto da Generalitat ilegaliza o 9 de octubreoutubro tódolos Comités locais en Cataluña, sustituíndoossubstituíndoos formalmente por Consellos Municipais da FPA.