Sacro Imperio Romano Xermánico: Diferenzas entre revisións

De todas formas, necesitáronse algunhas décadas máis até que a nova regulamentación foi universalmente aceptada e a nova Corte comezou a funcionar. até [[1512]] non rematou a formación de [[Círculo Imperial|Circunscricións imperiais]]. O rei ademais asegurouse de que a súa propia corte, el ''Reichshofrat'', continuase funcionando como un órgano paralelo ao ''Reichskammergericht''.

 

Cando [[Martiño Lutero]] comezou en [[1517]] o que máis tarde se coñecería como a [[Reforma protestante]], moitos duques locais viron a oportunidade de opoñerse ao emperador do Sacro Imperio Romano, que dende 1519, era [[Carlos I de España|Carlos V]], cuxos dominios comprendían gran parte de Europa e América: o [[Imperio español]] e os Países Baixos, o reino Xermánico, Austria, Italia, Tunisia e até [[Transilvania]] (en Hungría). O Imperio viuse dividido polas disputas relixiosas, co norte e o leste, así como moitas das súas maiores cidades, como Estrasburgo, Frankfurt e Nuremberg, no lado [[protestante]], mentres que as rexións meridionais e occidentais se mantiñan maioritariamente no [[catolicismo]]. Trala abdicación de Carlos V, o Imperio dividiuse entre o seu fillo [[Filipe II de España|Filipe II]], que ostentaría a coroa española, os Países Baixos e a herdanza italiana dos [[Reis Católicos]], e o seu irmán Fernando. En 1526 produciuse a batalla de Mohács, onde os exércitos do reino húngaro foron derrotados polas forzas otomás do sultán [[Suleiman I|Solimán o Magnífico]], e o rei [[Luís II de Hungría]] morreu en combate. En pouco tempo, o reino sen herdeiros foi ocupado polos exércitos otománs e Fernando de Habsburgo reclamou a coroa para si mesmo, xa que casara con Ana Jagellón de Hungría, irmá do falecido rei, mentres por outra parte María de Habsburgo casara co rei húngaro. A partir dese momento, a Casa dos Habsburgos reinou tamén sobre Hungría (e Bohemia, pois a coroa checa tamén fora herdada polos reis húngaros) até 1918.